Της Αλεξάνδρας Αναστασοπούλου,
Καθώς διανύουμε τον δεύτερο – και πιο ζεστό – μήνα του καλοκαιριού και με τα γυμναστήρια να είναι κλειστά για τόσο καιρό, η ζάλη γύρω από την εμφάνισή μας στην παραλία γίνεται όλο και πιο έντονη. Από τη μία, η γυμναστική στο σπίτι και το jogging είχαν κερδίσει έδαφος στην περίοδο της καραντίνας, όμως αυτή η συνήθεια δεν είναι σίγουρο ότι θα καθιερωθεί για όσους την δοκίμασαν και εκτός από αυτό, οι υψηλές θερμοκρασίες του Ιουλίου καθιστούν αυτές τις δραστηριότητες μεγάλη πρόκληση. Οπότε, οι συνθήκες ευνοούν στο να ασχοληθεί ο καθένας από εμάς με τη διατροφή του. Μια ενασχόληση που καλό θα ήταν να αποτελεί κανόνα και όχι εξαίρεση στην καθημερινότητα μας.
Η διατροφή μας ή πολύ απλά το τί επιλέγουμε να βάλουμε στο σώμα μας μέσω της τροφής, επηρεάζει σε πολλά επίπεδα την σωματική αλλά και την ψυχική μας υγεία με τρόπους που δεν είναι πάντα εμφανείς. Αρχικά, μόνο και μόνο η ενασχόληση με τη διατροφή μας δίνει το αίσθημα της αυτο-φροντίδας και είναι ένας τρόπος να σταματήσουμε την αγχωτική και πιεστική καθημερινότητα, για να δώσουμε περισσότερη σημασία στον εαυτό μας. Η προετοιμασία των γευμάτων και τα ψώνια του supermarket μπορούν να αποτελέσουν ένα ευχάριστο διάλειμμα, μόνο εάν τους δώσουμε διαφορετική ερμηνεία από τις υπόλοιπες αγγαρείες του σπιτιού. Για να γίνει αυτό, οφείλουμε να σκεφτούμε όλα τα θετικά οφέλη μιας ισορροπημένης διατροφής.
Οι τροφές που καταναλώνουμε αποτελούνται από έναν συνδυασμό θρεπτικών συστατικών, τον οποίο ουσιαστικά ο οργανισμός μας αντιλαμβάνεται και μεταβολίζει. Δυστυχώς, δεν έχει καμία σημασία αν το φαγητό μας είναι νόστιμο ή όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι η περιεκτικότητά του σε αλάτι και ζάχαρη, για παράδειγμα. Έτσι, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τη σύσταση των τροφών μας, για να μπορούμε να αποφασίσουμε εάν πραγματικά μας ωφελούν. Φυσικά δεν έχει νόημα να φτάσουμε στα όρια της ορθορεξίας και να στερούμε από τη δίαιτά μας κάθε τι απολαυστικό, όμως μπορεί να βοηθήσει το να κρατήσουμε υπό έλεγχο τις λιγούρες για κάτι εξαιρετικά γλυκό ή λιπαρό. Αυτός ο τρόπος σκέψης, δεν είναι βέβαια εύκολο να υιοθετηθεί αλλά, αξίζει τον κόπο.
Η ευσυνειδητότητα στην διατροφή μας θα βοηθήσει στο να έχουμε μια καλύτερη σχέση με τον εαυτό μας, καθώς θα γνωρίζουμε καλύτερα τί μας βλάπτει και τί όχι. Εκτός από αυτό, μια άλλη πτυχή της ευσυνειδητότητας (mindfulness) στο φαγητό είναι και το να μην κάνουμε κάτι άλλο παράλληλα όταν τρώμε, παρά μόνο να γευόμαστε το φαγητό με όλες τις αισθήσεις μας. Αυτό είναι αντίθετο στην τάση του multitasking και μπορεί να φαντάζει στην αρχή βαρετό. Ωστόσο, εάν το δοκιμάσεις θα δεις ότι δεν χρειάζεσαι κάτι παραπάνω εκείνη τη στιγμή. Είναι άλλη μια ευκαιρία μέσα στην ημέρα να έχεις μία στιγμή με τον εαυτό σου, για να αναλογιστείς ή απλά να χαλαρώσεις και να απολαύσεις το γεύμα σου.
Μία άλλη παράμετρος, που αξίζει να αναφερθεί, είναι η κοινωνική διάσταση του φαγητού. Το φαγητό είναι άμεσα συνυφασμένο με τη διασκέδαση και δεν λείπει από σχεδόν κάθε κοινωνική συνεύρεση. Αυτό οδηγεί πολλές φορές στην κατανάλωση ποσοτήτων, που ίσως εάν ήμασταν μόνοι μας να μην τις καταναλώναμε. Φυσικά, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τις εξόδους φαγητού από τη ζωή μας και ούτε είναι και σκόπιμο, όμως μπορούμε να προτιμήσουμε δραστηριότητες που να μην περιλαμβάνουν άμεσα το φαγητό, όπως σινεμά ή ακόμα και όταν παραγγέλνουμε φαγητό με φίλους, να μην ξεχνάμε τις πραγματικές ανάγκες μας σε θρεπτικά συστατικά και τις ποσότητες που επαρκούν για εμάς.
Συνεπώς, εκτός από το τί τρώμε, είναι εξίσου σημαντικός ο τρόπος που επιλέγουμε τις τροφές και τα γεύματα μας. Οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε το φαγητό, ως ένα μέσο για να θρέψουμε και να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, είναι αρκετά συχνές οι διατροφικές διαταραχές όπως η υπερφαγία και η ανορεξία. Προσπαθώντας να βρούμε μια ισορροπία μεταξύ της απόλαυσης που προσφέρει το φαγητό και της θρεπτικής του αξίας, σε συνδυασμό με την επίγνωση των πραγματικών αναγκών μας για φαγητό, θέτουμε τα θεμέλια για μία υγιή σχέση με τον εαυτό μας. Μία σχέση αγάπης και φροντίδας.
Κατάγεται από τους Γαργαλιάνους, Μεσσηνίας και σπουδάζει στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Ασχολείται με την αρθρογραφία σε ερασιτεχνικό επίπεδο και προσπαθεί έτσι να εκφράσει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της. Εκτός από αυτό, της αρέσει ιδιαίτερα το θέατρο και η φιλοσοφία, καθώς και η ενασχόληση με τη φύση και τις ξένες γλώσσες.
