Της Κωνσταντίνας-Μαρίνας Χριστοφή,
Ο Αλμπέρ Καμύ θεωρείται ένας από τους κορυφαίους Γάλλους συγγραφείς και διανοητές της ανθρωπότητας. Γεννήθηκε στο Μοντοβί της Γαλλικής Αλγερίας, στις 7 Νοεμβρίου 1913 και βίωσε σε όλο το εύρος τους τις δυσχερείς συνέπειες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πατέρας της φιλοσοφίας του παραλόγου, παρά τη σπουδαία ακμή που γνώρισε ως συγγραφέας αλλά και ως κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1957, πέρασε ιδιαίτερα «σκοτεινά» παιδικά χρόνια, καθώς έχασε τον πατέρα του σε νεαρή ηλικία κατά τη διάρκεια του πολέμου και μεγάλωσε μαζί με τον αδερφό του κοντά στη γιαγιά του και τον παράλυτο θείο του, με μοναδικό εισόδημα τα πενιχρά έσοδα της μητέρας του.
Παράλληλα με τα πνευματικά του ενδιαφέροντα, ο φιλόδοξος διανοητής ανέπτυξε και μια ιδιαίτερη αγάπη για τον αθλητισμό, κυρίως για το ποδόσφαιρο. Δυστυχώς όμως, η περιπέτεια που έζησε με μια κρίση φυματίωσης, τον ανάγκασε να εγκαταλείψει το άθλημα που τόσο αγάπησε, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι σε αυτό οφείλει τη βαθιά του κατανόηση για τις έννοιες της ηθικής και της φιλοσοφίας. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1936, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Αλγερίου και σταδιακά ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα ως πολιτικός συντάκτης, γράφοντας παράλληλα ορισμένα από τα πρώιμα έργα του.
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, ο Αλμπέρ Καμύ εξέδωσε το έργο «Ο Ξένος», ένα από τα πιο αναγνωρισμένα και σπουδαία έργα της βιβλιογραφίας του. Στη συνέχεια, ακολούθησαν κι άλλα εξαιρετικά έργα του, όπως «Ο Μύθος του Σίσυφου», «Η Πανούκλα», «Ο Καλιγούλας», «Η Πτώση» και το δοκίμιο «Ο επαναστατημένος άνθρωπος», το οποίο προκάλεσε έντονες διαμάχες μεταξύ των μαρξιστών της εποχής του.Ανάμεσα στα αριστουργήματά του, ως αναγνώστης ξεχώρισα ιδιαίτερα την «Πτώση», ένα διήγημα το οποίο περιγράφει με τον πιο ευρηματικό και ιδιαίτερο τρόπο την κοινωνική σήψη και διαφθορά. Πιο συγκεκριμένα, το έργο αποτελεί έναν εκρηκτικά δυναμικό και θεατρικό μονόλογο ενός επιτυχημένου δικηγόρου, του Ζαν Μπατίστ-Κλαμάνς. Ο πρωταγωνιστής της αφήγησης, ένας κύριος θωρακισμένος ηθικά και πνευματικά, με βαθιά καλλιέργεια, μένει εντελώς αδρανής στο θέαμα μιας γυναίκας που αποφασίζει να τερματίσει τη ζωή της πηδώντας στον ποταμό. Τι του συνέβη όμως; Η παθητικότητά του οφείλεται σε κάποιου είδους φόβο ή δειλία;
Εκείνο το βράδυ, ο Ζαν Μπατίστ Κλαμάνς σε έναν θεατρικό μονόλογο και με τη βοήθεια της διαύγειας που προσφέρει το αλκοόλ στις ανθρώπινες συνειδήσεις, ξεκινά να αποδομεί και να απομυθοποιεί όλα τα ψευδεπίγραφα «πρέπει» και τις κοινωνικές επιταγές της εποχής του. Φυσικά, η αναφορά στην ανθρώπινη σαθρότητα, στην ψευδή ευγένεια, την προσποιητή μόρφωση και τη σχεδόν εξαναγκαστική ενασχόληση με την πολιτική των Γάλλων της εποχής δεν πρέπει να περιορίζεται χρονικά ή γεωγραφικά. Η κοινωνική ύφεση είναι ένα πανανθρώπινο φαινόμενο και στον 21ο αιώνα ίσως να είναι και το πιο σύγχρονο.
Ο Καμύ, με την ευφυΐα του και το βαθύ πνευματικό του υπόβαθρο, κατάφερε σε ένα έργο περίπου 100 σελίδων να αποτυπώσει με τον πιο καλλιεπή τρόπο τα μεγαλύτερα προβλήματα της ανθρώπινης φύσης και κοινωνικής δομής. Το μοναδικό αυτό έργο, πράγματι μιλάει για την «πτώση» του ανθρώπινου είναι, για την πτώση κάθε ηθικής αρχής και για κάθε πτώση που βιώνει και θα βιώνει ο άνθρωπος ως μονάδα, αλλά και ως τμήμα ενός ευρύτερου συνόλου.
«Ο σκοπός του συγγραφέα είναι να εμποδίσει τον πολιτισμό να καταστρέψει τον εαυτό του», Αλμπέρ Καμύ
Είναι προπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος της Νομικής, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Ο τομέας που την ενδιαφέρει αρκετά όσον αφορά στη νομική, είναι εκείνος του ναυτικού δικαίου, ωστόσο την αγγίζουν έντονα και ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Σε ένα έξω-νομικό πλαίσιο, λατρεύει ιδιαίτερα τη συγγραφή, τη λογοτεχνία και την τέχνη. Τέλος, προσπαθεί να δραστηριοποιείται όσο το δυνατόν περισσότερο εθελοντικά καθώς υποστηρίζει έντονα τις αρχές της φιλανθρωπίας και ανιδιοτέλειας.
