Του Γιώργου Σαλπιγγίδη,
Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, μια από τις κύριες μορφές του 18ου αιώνα, που ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία, τη συγγραφή, τη θεωρία της πολιτικής και τη μουσική.
Γεννήθηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουνίου 1712, λίγες μέρες μετά η μητέρα του θα πεθάνει και θα μεγαλώσει, μέχρι τα δέκα του, με τον ωρολογοποιό πατέρα του. Αργότερα θα αναλάβει την φροντίδα του ο θείος του, καθώς ο πατέρας του θα ξαναπαντρευτεί. Εγκαταλείπει τη γενέτειρά του στα 16 του χρόνια και εγκαθίσταται στη Σαβοΐα, όπου και συνδέεται ερωτικά με τη Βαρώνη ντε Βαράνς, η οποία θα φροντίσει να διευρύνει το πνεύμα του, ενώ ένα ταξίδι του στην Ιταλία θα τον στρέψει στον καθολικισμό.
Στα 1742 μεταβαίνει στο Παρίσι, εκεί γνωρίζει τον Ντιντερό και συνεργάζεται μαζί του γράφοντας άρθρα για τη μουσική και την πολιτική οικονομία, για την Εγκυκλοπαίδεια. Το 1750 θα κερδίσει το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό δοκιμίων που οργάνωσε η Ακαδημία της Ντιζόν. Έπειτα ακολουθούν η όπερα Ο μάγος του χωριού και η κωμωδία Νάρκισσος, ενώ το μυθιστόρημά του Ιουλία ή Νέα Ελοΐζα, θεωρήθηκε από τα σημαντικότερα της εποχής του. Το 1754 επιστρέφει στην Γενεύη και στον Προτεσταντισμό.
Ο Ρουσσώ, μέσα από τα έργα του «Πραγματεία περί της καταγωγής και των θεμελίων της ανισότητας ανάμεσα στους ανθρώπους» (1755) και «Το κοινωνικό συμβόλαιο» (1762), εκφράζει τις κοινωνικές και πολιτικές του ιδέες. Μάλιστα, στο πρώτο από αυτά, διατυπώνει την άποψη πως ο άνθρωπος είναι από την φύση του καλός και ωθείται στο κακό λόγω των θεσμών.
Το 1762 εκδίδει, επίσης, το έργο «Αιμίλιος» ή «Περί αγωγής», στο οποίο παραθέτει τις παιδαγωγικές του σκέψεις. Αυτή του η δουλειά θα αποτελέσει την αφορμή, για να εκδηλωθούν διώξεις εναντίον του, καθώς θεωρούσαν πως μέσα από αυτήν, εκφράζονται θρησκευτικές αιρέσεις. Έτσι, τα βιβλία αυτά παραδόθηκαν στην πυρά και ο συγγραφέας τους εγκατέλειψε το Παρίσι, αφού υπήρχε ένταλμα για την σύλληψή του.
Στην αρχή, διέφυγε στην Ελβετία, αλλά ούτε κι εκεί μπόρεσε να βρει καταφύγιο. Η λύση θα έρθει από τον Άγγλο φιλόσοφο Ντέιβιντ Χιουμ, που τον κάλεσε να μείνει κοντά του. Η διαμονή του στην Αγγλία δεν θα είναι μεγάλη, διότι θα έρθει σε ρήξη με τον Χιουμ. Το 1767, λοιπόν, επιστρέφει στην Γαλλία κρυφά και ασχολείται με μια σειρά από αυτοβιογραφικά γραπτά, με τίτλο «Οι εξομολογήσεις», που θα δημοσιευθούν μετά από τον θάνατό του.
Έφυγε από την ζωή στις 2 Ιουλίου 1778 στην περιοχή Ερμεμονβίγ της Γαλλίας.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1999. Φοιτητής του Τμήματος Ιστορία, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, της Καλαμάτας. Λάτρης της Βυζαντινής και Νεότερης Ιστορίας, του αρχαίου θεάτρου, του βιβλίου και της μαγειρικής.
