Του Νίκου Παντελαίου,
Τελειώνει ακόμα ένα σχολικό έτος, και πολλοί μαθητές έρχονται αντιμέτωποι, για πρώτη φορά, ίσως στη ζωή τους μπροστά στην πρώτη τους σημαντική επιλογή. Είναι, όμως, τόσο σημαντική όσο νομίζουν; Οι πανελλήνιες είναι σίγουρα ένα σημείο σταθμός στη ζωή των περισσότερων Ελλήνων, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η υποτιθέμενη επιτυχία ή αποτυχία θα ορίσει το μέλλον και την ευτυχία τους. Η απογοήτευση και η χαρά είναι δύο συναισθήματα που θα κυριαρχήσουν στους μαθητές και τις οικογένειές τους το προσεχές διάστημα. Τι σηματοδοτούν, όμως, πραγματικά οι πανελλήνιες; Τι είναι αυτό που έχει πραγματική σημασία, μετά το τέλος μιας κουραστικής και βασανιστικής πορείας;
Η διαδικασία των εξετάσεων στοχεύει στο να βάλει τον μαθητή να σκεφτεί κάποια πράγματα για το μέλλον και να θέσει τους πρώτους του στόχους. Εδώ είναι το σημείο που ξεκινάει η διαδικασία της εσωτερικής αξιολόγησης και μπορεί να γίνει αντιληπτό αν οι στόχοι που έχουμε ορίσει ή νομίζουμε ότι έχουμε ορίσει, είναι πραγματικά δικοί μας. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό -αν δεν έχει ήδη γίνει- ότι τίποτα δεν τελειώνει εδώ. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων μπορεί να ορίζουν σε ποια σχολή θα περάσει ο υποψήφιος, όμως σίγουρα δεν ορίζουν αν η επιλογή θα είναι σωστή ή λάθος.
Κατά τη διάρκεια της ζωής μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με ερεθίσματα τα οποία μας οδηγούν στις επιλογές μας. Πολλοί γονείς έχουν την τάση να παρακινούν τα παιδιά τους προς τον δρόμο που οι ίδιοι ήθελαν να ακολουθήσουν και είτε τα κατάφεραν και πέτυχαν είτε δεν τα κατάφεραν και τους έμεινε απωθημένο. Η αλήθεια όμως είναι ότι ο καθένας είναι μια διαφορετική προσωπικότητα και το μονοπάτι που θέλει να ακολουθήσει, δε χρειάζεται να συμβαδίζει με αυτό που τον μεγάλωσε. Το λάθος που κάνουν οι περισσότεροι γονείς είναι να πιέζουν το παιδί τους να ακολουθήσει έναν συγκεκριμένο δρόμο, χωρίς όμως να γνωρίζουν αν είναι και αυτό που θέλει. Το αποτέλεσμα αυτού του λάθους είναι το παιδί να προσπαθεί να πετύχει έναν στόχο που δεν τον ενδιαφέρει πραγματικά, καταλήγοντας έτσι στην αποτυχία και τη μιζέρια. Ακόμη κι αν «επιτύχει» τον επικείμενο στόχο, το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα θα είναι να καταλήξει να κάνει κάτι στη ζωή του που δε θα του αρέσει και εν τέλει δε θα το κάνει καλά.
Είναι υψίστης σημασίας να χαράζουμε τον δικό μας δρόμο και να θέτουμε τους δικούς μας στόχους. Μόνο αυτούς θα μπορέσουμε πραγματικά να κατακτήσουμε. Αν, λοιπόν, έχεις βάλει πλώρη για ένα συγκεκριμένο λιμάνι, ξανασκέψου αν αυτός είναι ο προορισμός που πραγματικά εσύ θέλεις. Καμία σχολή και κανένα πτυχίο δε μπορεί να προσφέρει την ευζωία. Τίποτα δεν έχει σημασία, αν δεν κάνεις αυτό που πραγματικά αγαπάς.
Γεννήθηκε το 1995 στην Αθήνα, έζησε και μεγάλωσε στην Πάρο μέχρι τα 18 του χρόνια. Αποφοίτησε από το τμήμα Ψηφιακών Μέσων και Επικοινωνίας της Καστοριάς του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και έκανε πτυχιακή εργασία στο Μποϊκοτάζ Επιχειρήσεων στα Social Media. Πλέον εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα στην πρωτεύουσα. Όνειρό του είναι να εργαστεί στις Δημόσιες Σχέσεις με στόχο να τις διευθύνει, καθώς πιστεύει στις σχέσεις που μπορούν να έχουν οι οργανισμοί με το κοινό τους. Εκτιμάει την ειλικρίνεια και πορεύεται με τα μάτια του ανοιχτά χωρίς παρωπίδες.
