Του Αλέξανδρου Πανταζή,
Σε ένα παλαιότερο άρθρο μου για τη στήλη του Offline Post, με μια σαφώς πιο ρομαντική προσέγγιση, είχα συσχετίσει τον θεσμό του εθελοντισμού με το περιβάλλον. Αν και ακόμα έχω σχεδόν τις ίδιες απόψεις, σώφρον θα ήταν να γίνει μια ενδοσκόπηση για τον εσωτερικό τρόπο λειτουργίας του και την αποδοτικότητά του στο ευρύ σύνολο.
Ξεκινώντας, ο εθελοντισμός είναι ένας θεσμός ύψιστης σημασίας που κάθε άλλο παρά επιβλαβής είναι στο κοινωνικό σύνολο. Μάλιστα, η ιδέα πίσω από τον θεσμό είναι απλή, είναι η παροχή υπηρεσιών χωρίς το κίνητρο της υλικής ανταμοιβής, προς όφελος της κοινωνίας. Βέβαια τα τελευταία χρόνια, η ιδέα αυτή έχει ισοπεδωθεί πίσω από προσωπικές επιδιώξεις, πολιτικές φιλοδοξίες και οικονομικά συμφέροντα.
Πολλά είναι τα παραδείγματα Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), που εν τέλει οδηγήθηκαν στον Εισαγγελέα λόγω οικονομικών σκανδάλων. Το χειρότερο είναι βέβαια, ότι έχει καλλιεργηθεί στο συλλογικό ασυνείδητο του κόσμου, ότι τέτοιες οργανώσεις αποτελούν «αναγκαίο κακό», αφού το κράτος είναι ανίκανο να δράσει σε περίπτωση κάποιας φυσικής καταστροφής ή κοινωνικής αναταραχής.
Ωστόσο, τα σκάνδαλα ορισμένων ΜΚΟ δεν πρέπει να επισκιάζουν όλες τις υπόλοιπες υγιείς οργανώσεις. Έχουμε ορισμένα παραδείγματα ΜΚΟ που βοήθησαν αφιλοκερδώς σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, αλλά αυτές οι οργανώσεις δεν είναι ο κανόνας. Οργανώσεις που παρουσιάζουν πράγματι σημαντικό έργο, όπως το Χαμόγελο του Παιδιού, αλλά και άλλες που έχουν ως στόχο την ανάπτυξη του εθελοντισμού, την προβολή του Ελληνισμού, τη διάδοση των Δρόμων της Ελιάς και την ποιότητα ζωής (ΒΙΟΖΩ), αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα.
Συνεχίζοντας σε μικρότερη κλίμακα, ο εθελοντισμός σε πολλές περιπτώσεις αντικαθιστά την έμμισθη εργασία. Πολλά είναι τα παραδείγματα, στο πλαίσιο των οποίων ολόκληροι οργανισμοί-επιχειρήσεις στήθηκαν σε πλάτες εθελοντών, αναθέτοντάς τους υψηλές απαιτήσεις, με αποτέλεσμα να κερδοφορούν οι «πρωτεργάτες» των οργανισμών.
Παρόλο που ο εθελοντισμός είναι ιερός, πολλοί αυτοονομαζόμενοι «διευθυντές» επιδιώκουν να καρπωθούν προσωπικά συμφέροντα χωρίς να προσφέρουν στο ευρύ σύνολο. Αυτή η παθογένεια οφείλει να σταματήσει, διότι αφενός είναι επιβλαβές στο κοινωνικό σύνολο, αφετέρου αποτελεί δυσφήμιση ενός από τους μακροβιότερους θεσμούς στην ιστορία του ανθρώπου.
Είναι φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στον Νομό Χανίων λόγω της φοιτητικής του ιδιότητας, ενώ τα μαθητικά του χρόνια τα πέρασε στον δήμο Σπάτων-Αρτέμιδος. Κατά την διάρκεια της φοίτησής του έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια και ημερίδες σχετικά με το αντικείμενο σπουδών του και έχει λάβει μέρος στην προσομοίωση της Βουλής των Ελλήνων (ΜΒΕ).
