Της Γιώτας Κοσκινά,
Πριν λίγες ημέρες δόθηκε στη δημοσιότητα ένα -κατά ομολογία του ΣΥΡΙΖΑ- σατιρικό σποτάκι, με τίτλο «Πόσο κοστίζει ο Μωυσής;», προκαλώντας την οργή του κοινού και του δημοσιογραφικού κόσμου. Αν ξεκινήσει κανείς να αναλύει το εν λόγω βίντεο αρχίζοντας από τον τίτλο, θα διακρίνει εύκολα πως η πρώτη αντίφαση εντοπίζεται μεταξύ των πολιτικών θέσεων και πεποιθήσεων της πλειοψηφίας του κόμματος ως προς τα Θεία και την αναφορά στον Μωυσή. Επικαλούνται με σατιρική πρόθεση (!) ένα κεντρικό θρησκευτικό πρόσωπο, για ένα σποτ με καθαρά πολιτικό περιεχόμενο και αυτό υποτίθεται ότι θα πρέπει να θεωρηθεί… σάτιρα.
Μπορούμε για μία ακόμη φορά να διακρίνουμε τις ιδέες περί αθεΐας που κατά καιρούς μας έχουν παρουσιάσει διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μπορούμε επίσης να διακρίνουμε και την ανέχειά τους στο να χλευάζουν δημόσια πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης, προκειμένου να πετύχουν τις πολιτικές τους σκοπιμότητες.
Ας μην σταθούμε όμως στο τίτλο, αλλά στο περιεχόμενο και το μήνυμα το οποίο προσπάθησε να πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η κεντρική σκηνή του σποτ δείχνει μία δημοσιογράφο, η οποία χρηματίζεται από λεφτά που πέφτουν «από τον ουρανό», προκειμένου να αλλάξει γνώμη για τις θέσεις της ως προς την Κυβέρνηση –αναφέροντας μάλιστα και το όνομα του ίδιου του Πρωθυπουργού-. Το μήνυμα που προσπαθεί να περάσει στον κόσμο; Ότι ολόκληρος ο δημοσιογραφικός κλάδος χρηματίζεται. Από την πρώτη στιγμή που προβλήθηκε το βίντεο αυτό, διέγειρε τις έντονες αντιδράσεις του δημοσιογραφικού κόσμου, ακόμα και του φιλικά προσκείμενου προς την αξιωματική αντιπολίτευση. Το ίδιο το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ πήρε τάχιστα θέση υπέρ των δημοσιογράφων, οι οποίοι στο βωμό της πολιτικής αντιπαράθεσης και της αντιπολιτευτικής τακτικής διασύρθηκαν, χωρίς στοιχεία και επιχειρήθηκε να στιγματιστεί το επάγγελμά τους.
Σε απάντηση αυτών των αντιδράσεων και αντιλαμβανόμενος την πολιτική και επικοινωνιακή γκάφα, ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω στελεχών του, προσπάθησε να αναστρέψει το κακό κλίμα που έχει δημιουργηθεί, με λάθος όμως επιχειρήματα. Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι πρόκειται για ένα σατυρικό σποτ με ατυχή αποτύπωση. Ωστόσο δεν έλειψαν και τα στελέχη τα οποία αρνήθηκαν να αποδεχθούν το σφάλμα του σποτ, επιμένοντας στην σατυρική του μορφή κάνοντας πολλούς Έλληνες να αναρωτιούνται για την -μάλλον ανύπαρκτη- αίσθησης του χιούμορ στα γραφεία της Κουμουνδούρου.
Για όσους έχουν παρακολουθήσει τους τελευταίους μήνες την πολιτική και επικοινωνιακή πορεία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το σποτ αυτό δεν τους ξαφνιάζει. Είναι ένα ακόμη επικοινωνιακό νούμερο επιθεώρησης, το οποίο καταλήγει σε «Βατερλώ». Ο ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους μήνες δεν διστάζει να διασύρει τη χώρα μας τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, είτε επρόκειτο για τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης στα σύνορα με την Τουρκία, είτε επρόκειτο για τη διαχείριση της πανδημίας από τον Covid-19. Βλέποντας την Κυβέρνηση έτοιμη να διαχειριστεί κάθε κρίση που ξεσπά και ταυτόχρονα την Ελλάδα -με μία εν γένει συνολική προσπάθεια-, να γίνεται παράδειγμα προς μίμηση ως προς την διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, καθώς και μη έχοντας κάποια πολιτική πρόταση σε μία σειρά σημαντικών θεμάτων που έχουν απασχολήσει τους τελευταίους μήνες τη χώρα, επέλεξαν να ακολουθήσουν την πάγια τακτική τους, να απασχολήσουν την κοινή γνώμη πουλώντας «σάτιρα».
Μόνο που η σάτιρα ταιριάζει στους ηθοποιούς. Πληρώνουν οι θεατές το εισιτήριο τους και απολαμβάνουν την παράστασή τους. Δεν ψηφίζουν Βουλευτές για να μετατρέπουν τον βωμό της Δημοκρατίας, το Ελληνικό Κοινοβούλιο και το πολιτικό σκηνικό της χώρας σε σκηνή θεάτρου, μόνο και μόνο για να απασχολήσουν παροδικά την κοινή γνώμη. Κάτι τέτοιο μόνο επικίνδυνο και δυσμενές μπορεί να χαρακτηριστεί για την πολιτική ομαλότητα και δημοσιότητα της χώρας μας σε διεθνή κλίμακα.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αποφοίτησε το 2016 από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με κατεύθυνση την Πολιτική Επιστήμη. Είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο μεταπτυχιακό με τίτλο «Πολιτική και Διαδίκτυο» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα ως επικοινωνιολόγος.
