Του Παύλου Πετίδη,
Ο Απρίλιος υπήρξε η περίοδος, κατά την οποία οι περισσότερες επιχειρήσεις, ειδικότερα του κατασκευαστικού κλάδου, αλλά και του κλάδου της μεταποίησης, οδηγήθηκαν σε αναστολή της οικονομικής δραστηριότητάς τους, συνεπεία της πανδημίας του κορωνοϊού. Η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής θα φτάσει έως και το 17,1% στην Ευρωζώνη τον Απρίλιο, με τους αναλυτές να αναφέρουν ότι η πτώση είναι μικρότερη από την αναμενόμενη. Επισημαίνεται, όμως, πως το ποσοστό αυτό υπογραμμίζει τον μεγάλο αριθμό των εργοστασίων και των επιχειρήσεων που αναγκάστηκαν να διακόψουν τη λειτουργία τους, στην προσπάθειά τους να συγκρατήσουν τη διασπορά του ιού. Με την Eurostat να σημειώνει ότι τα μέτρα συγκράτησης του ιού, που εφάρμοσαν τα κράτη-μέλη, «κλόνισαν» τη βιομηχανική δραστηριότητα, καταγράφοντας πτώση, τη μεγαλύτερη από τότε που ξεκίνησε η συλλογή των συγκεκριμένων στοιχείων.
Στον χορό των χωρών που διαβλέπουν δυσοίωνες προβλέψεις εντάσσονται και πολλοί οργανισμοί μεταξύ των οποίων και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα με την οποία, η οικονομία της Ευρωζώνης θα συρρικνωθεί έως 8,7% αυτόν τον χρόνο. Ο Μάιος ήταν ο μήνας όπου καταγράφηκε η πιο βαθιά ύφεση, ο μήνας δηλαδή που άρχισαν να υλοποιούνται τα σχέδια αποκλιμάκωσης των περιοριστικών μέτρων. Η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, θα τονίσει ότι αυτές που επλήγησαν περισσότερο από την επέλαση της πανδημίας λόγω της πτώσης της βιομηχανικής τους παραγωγής ήταν οι μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης. Ορισμένα παραδείγματα χωρών είναι διαφωτιστικά. Στην Ισπανία η συρρίκνωση σκαρφάλωσε στο 21,8%, στη Γαλλία το 20,1%, στην Ιταλία το 19,1% και στη Γερμανία το 18%. Από την άλλη, χώρες όπως η Φινλανδία, η Δανία, η Κροατία, η Ολλανδία, η Λετονία και η Ιρλανδία έδειξαν ισχυρότερα αντανακλαστικά απέναντι στην πανδημία, με τη συρρίκνωση της βιομηχανικής δραστηριότητας να φτάνει έως το 8% ή και λιγότερο. Ενδεικτικά, ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας αναδείχθηκε ο μεγάλος «χαμένος» τον Απρίλιο, ειδικότερα στη Γαλλία και τη Γερμανία. Ενδεικτικά, στη Γερμανία η αυτοκινητοβιομηχανία συρρικνώθηκε έως 75% μεταξύ Μαρτίου – Απριλίου, ενώ στη Γαλλία άγγιξε το 88%.
Ως προς την Ελλάδα, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχανιών ελπίζει σε μία πιο δυναμική επανεκκίνηση της ελληνικής βιομηχανίας. Η εκλογή του Δημήτρη Παπαλεξόπουλου στο προεδρικό θώκο του ΣΕΒ σηματοδοτεί την ξεκάθαρη στροφή του οργανισμού στη βιομηχανία, ως σημείο αναφοράς του νέου παραγωγικού μοντέλου της Ελλάδας. Έχει θέσει, μάλιστα, ως πρωταρχικό στόχο του ΣΕΒ την αύξηση της συμμετοχής της βιομηχανίας στο ΑΕΠ από 10% σε 15% μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, δημιουργώντας σταδιακά 550.000 νέες, καλά αμειβόμενες και σταθερές θέσεις εργασίας στη χώρα. Το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας, βέβαια, χρειάζεται να οριοθετηθεί μέσω έξι βασικών κατευθύνσεων. Η αναγκαιότητα των έξι αυτών βασικών κατευθύνσεων αποκτά ιδιαίτερη σημασία στο πλαίσιο της σημερινής πανδημίας. Ειδικότερα, η διατύπωση μιας συγκροτημένης βιομηχανικής πολιτικής σε συνδυασμό με τη συνέχιση και επιτάχυνση των πολυσυζητημένων μεταρρυθμίσεων, που αφορούν κυρίως την άρση των εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις, θα εξασφαλίσουν στην Ελλάδα ανταγωνιστικό κόστος ενέργειας και θα ενισχύσουν συστηματικά την ικανότητα ως προς την καινοτομία. Απαραίτητη προϋπόθεση για να καταστεί η προσπάθειά μας επιτυχής, δεν είναι άλλη από τη στοίχισή μας πίσω από κρίσιμες επιταγές της εποχής μας, όπως η ψηφιακή επανάσταση, οι δεξιότητες στην εργασία, η πράσινη ανάπτυξη, καθώς και ο προσανατολισμός ικανών πόρων για επενδύσεις στις κατάλληλες υποδομές, ιδιαίτερα ψηφιακές, ενεργειακές, κυκλικής οικονομίας και logistics.
Ορμώμενος από τα αποτελέσματα της δραματικής πτώσης της βιομηχανικής δραστηριότητας και τη νέα εκλογή του προέδρου του ΣΕΒ, θα υπογραμμίσω ότι η κρίση αυτή δε θα πρέπει να μας αποπροσανατολίσει από τους στρατηγικούς στόχους, ούτε να αποτελέσει άλλοθι για την αποφυγή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, οι οποίες είναι ανάγκη να κινηθούν πιο γρήγορα. Τα οικονομικά μέτρα, εκτός από τη στήριξη των αδυνάτων, πρέπει να στηρίζουν κατά προτεραιότητα τις θέσεις εργασίας και την παραγωγή, έτσι ώστε να διαφυλαχθεί κατά το δυνατόν ο ευάλωτος υγιής παραγωγικός ιστός της χώρας. Συνδετικός κρίκος της προσπάθειας αυτής είναι η κατεύθυνση των επερχόμενων ευρωπαϊκών πόρων προς την ενίσχυση των επενδύσεων σε κρίσιμες υποδομές, αλλά και των ιδιωτικών παραγωγικών επενδύσεων.
