Της Πένυς Πανούση,
Βράδυ Σαββάτου. Λίγα λεπτά πριν οι δείκτες του ρολογιού δείξουν μεσάνυχτα. Η Πανσέληνος λούζει την πόλη με το άσπρο της, μαγευτικό σεληνόφως. Εσύ διαβαίνεις εκείνα τα υγρά, τα σκοτεινά, τα λιθόστρωτα τα καλντερίμια. Νυχτερινός περιπλανητής, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένες νυχτόβιες αισθήσεις.
Οι πόρτες και τα παραθύρια είναι κλειστά. Οι ήχοι που πάλλονται στην πόλη, ακούγονται όλο και πιο δυνατά. Ακόμα και η σιωπή, είναι σαν να ουρλιάζει. Τόσο δυνατά ακούγεται. Εξατμίσεις, πατημένα γκάζια, φωνές κάποιων μεθυσμένων σ΄ ένα πάρκο δυο στενά πιο κάτω, τσακωμοί στον τρίτο της διπλανής πολυκατοικίας κι ένας εκδιωγμένος απ’ την οικία του, να μισοκοιμάται σ’ ένα παγκάκι λίγο πιο κάτω απ’ τα σοκάκια. Εσύ συνεχίζεις να διασχίζεις τα καλντερίμια, ευθύς μπροστά σου. Ο ήχος των βημάτων σου έχεις την εντύπωση ότι αντιλαλεί κι ότι μπορεί να ξυπνήσει εκείνους τους κουρασμένους, που γύρισαν βράδυ σπίτια τους, έπειτα από 12ωρα εκμεταλλεύσιμης δουλειάς και πρέπει να ξαναξυπνήσουν στις 6 το πρωί. Οι τοίχοι κραυγάζουν τον πόνο και την εξαθλίωση των σκληρά εργαζομένων, των θυμάτων της κοινωνίας και των «εχθρών» της καλοπέρασης.
Ώρα μεσάνυχτα και κάτι λεπτά. Η μεταμεσονύκτια περιπλάνηση δεν έχει ακόμα τελειώσει. Ο παρατηρητής είναι καλεσμένος σε μια κοινωνική εκδήλωση λίγα χιλιόμετρα μακριά κι όσο διασχίζει τους δρόμους για να φτάσει στον προορισμό του, έχει τη μεγάλη τύχη να ακούσει, να δει και να αισθανθεί εκείνες τις σημαντικές λεπτομέρειες για εκείνον και τις ασήμαντες για άλλους. Εκείνος, απ’ αυτά τα μικρά, τα αδιάφορα για πολλούς, αντλεί το νόημα της ζωής του. Εξάλλου, πόσο νόημα θα είχε η ζωή μας, αν οτιδήποτε βάζαμε σε στόχο και επιδιώκαμε αφορούσε εξ’ ολοκλήρου τον εαυτό μας και κανέναν άλλον; Γεννηθήκαμε για να υπάρχουμε σ’ ένα ευρύτερο σύνολο κι όσο εκείνο το σύνολο βαριανασαίνει, εμείς θα ξεφυσάμε.
Ωστόσο, εκείνος νιώθει μια ελευθερία εκείνη τη νύχτα, που είχε καιρό να νιώσει πάλι. Νιώθει και μια οικειότητα στους δρόμους, την οποία δε θα ένιωθε εκεί όπου οσονούπω θα παρευρισκόταν. Συμπάσχει τους μεθυσμένους, τους καταπονεμένους, τον εκδιωγμένο, αλλά κι εκείνους τους φασαριόζους, που διαταράσσουν τις ώρες κοινής ησυχίας και ξυπνούν τους πρωινούς εργάτες, οι οποίοι υβρίζουν απ’ τα μπαλκόνια τους και καλούν την έννομη τάξη για νυχτερινό κομφούζιο. Το χάος φανερώνεται μπροστά του ανά στιγμές, κι εκείνος κοντοστέκεται και το παρατηρεί μυστικά, πίσω από κολώνες και τοιχώματα. Μην τυχόν τραβήξει το βλέμμα κάποιου άυπνου, που αφουγκράζεται τη συντροφιά της νύχτας. H αλήθεια είναι πως κι εκείνος νιώθει μια συντροφιά, αλλά και μια απερίγραπτη οικειότητα απ’ όσα τον περιβάλλουν. Ίσως κάποτε να υπήρξε κι αυτός ένα παράδειγμα όλων όσων συνάντησε, έως ότου κάτσει, να χαζέψει σ’ ένα πεζούλι τα φώτα της πόλης και να ακούσει όσα έχει να του πει εκείνη η ησυχία, η οποία τον τυραννά με το ακατάπαυστο βουητό της. Του παραπονιέται, αλλά είναι και τόσο ήσυχη παράλληλα, αφήνοντάς τον σε μόνιμη σκέψη. Εξάλλου, μόνο τότε μπορεί να σκεφτεί, καθώς απ’ το ξημέρωμα και ύστερα είναι απορροφημένος στο να εκπληρώνει τη βιοποριστική και αγχώδη ρουτίνα του.
Η ώρα πέρασε κι αυτός ακόμα να φτάσει εκεί για όπου ξεκίνησε εξαρχής να πηγαίνει. Μα με τόσες στάσεις, τη μισή ώρα διαδρομή, εκείνος σχεδόν να την κάνει διπλάσια. Σηκώνεται κι ύστερα από λίγα λεπτά καταφθάνει στο μέρος όπου ήταν προσκεκλημένος. Στέκεται λίγο πιο πίσω απ’ το τζάμι και παρατηρεί ένα σκηνικό ατελείωτης τρέλας, διασκέδασης, φαινομενικής ψυχαγωγίας και πλήρους κενότητας. Διστάζει και το σκέφτεται σοβαρά, αν θα πρέπει να μπει μέσα, να συμμετάσχει κι εκείνος με τον τρόπο του σ’ αυτό το ανούσιο για εκείνον ξεχαρβάλωμα.
Μεταβολή και πίσω λοιπόν. Η συντροφιά της μοναχικής του περιπλάνησης, με τις φωνές των αγνώστων κατατρεγμένων και ήχων, του είχαν προσδώσει σίγουρα καλύτερα συναισθήματα. Σε λίγες ώρες θα ξημερώσει. Η τέλεια στιγμή για να παρατηρήσει τα «ήμερα» να βγαίνουν απ’ το κατώφλι τους όσο τα «άγρια» θα αποσύρονται σιγά σιγά…
Γεννημένη στις 16 Ιουνίου του 2000 στην Αθήνα με καταγωγή απ’ την Αρκαδία. Είναι προπτυχιακή φοιτήτρια στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στην Κόρινθο. Στα γενικά ενδιαφέροντά της, συγκαταλέγονται οι προσομοιώσεις συνεδρίων διεθνής κλίμακας, η μελέτη κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων, η ανάγνωση βιβλίων και η φιλοσοφία.
