Της Ανθής Ντόλα,
Οι πολιτικές πιέσεις ασκούνται με ποικίλους τρόπους. Ο κάθε πολιτικός επιλέγει τον τρόπο που καλύπτει τις ανάγκες του ή εκφράζει τη γενικότερη φιλοσοφία που ο ίδιος έχει για την πολιτική εξουσία. Στην περίπτωση της Τουρκίας υπάρχει ένα κλασικό μοντέλο άσκησης πολιτικής και πολιτικών πιέσεων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό τής χώρας. Ο Erdoğan, ως το κυρίαρχο πολιτικό πρόσωπο της γειτονικής χώρας, αποτελεί τη βάση τού πολιτικού συστήματος και επιλέγει την πολιτική γραμμή που θα ακολουθήσει η τουρκική κυβέρνηση. Οι πολιτικές πρακτικές της γειτονικής χώρας τής προκαλούν ποικίλα προβλήματα, κυρίως στο κομμάτι των διακρατικών σχέσεων. Προβλήματα που δύσκολα ξεπερνιούνται.
Σε ό,τι αφορά την τουρκική εξωτερική πολιτική τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δυσχερή. Πολύ συχνά η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας έχει προκαλέσει διχόνοιες με αποτέλεσμα η χώρα να έχει αρκετούς «αντιπάλους». Από αυτούς δύο βασικοί είναι η Κύπρος και η Αρμενία. Υπάρχουν χρόνιες διαμάχες με τα δύο κράτη. Ειδικότερα, μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου το πρόβλημα των κατεχόμενων παραμένει, ενώ στην περίπτωση της Αρμενίας η Τουρκία αρνείται τη γενοκτονία τού αρμενικού πληθυσμού και έχει αποκλείσει εμπορικά τη χώρα εδώ και τριάντα χρόνια. Τα παραπάνω ζητήματα είναι αρκετά για να προκαλέσουν ρήξη μεταξύ αυτών των δύο κρατών και της Τουρκίας.
Αυτή η τεταμένη κατάσταση προκαλεί διάφορες διπλωματικές διαφωνίες και μία από αυτές εμφανίστηκε με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της 75ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Στις 17 Ιουνίου έχουν προγραμματιστεί τρεις εκλογές στον ΟΗΕ, ανάμεσα στις οποίες και αυτή του Προέδρου της Γενικής Συνέλευσης, ο οποίος έχει ενιαύσια θητεία. Γι’ αυτή τη χρονιά όμως ο μοναδικός υποψήφιος για την θέση είναι ο Τούρκος πρώην διπλωμάτης και βουλευτής Volkan Bozkır. Λόγω της πανδημίας δόθηκε στα κράτη περιθώριο 72 ωρών ώστε να διατυπώσουν τυχόν αντιρρήσεις για την εκλογή του Volkan Bozkır στη θέση του Προέδρου της Γενικής Συνέλευσης. Με επιστολή που συνέταξαν από κοινού οι Μόνιμοι Αντιπρόσωποι της Κύπρου και της Αρμενίας, Πρέσβεις Mher Margaryan και Ανδρέας Μαυρογιάννης προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, António Guterres, τα δύο κράτη εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην εκλογή του Τούρκου πρώην διπλωμάτη σε αυτή την θέση, ενώ παράλληλα αιτήθηκαν η εκλογή του Προέδρου της Γενικής Συνέλευσης να διεξαχθεί με μυστική ψηφοφορία.
Στην επιστολή αναγράφουν τους λόγους για τους οποίους διαφωνούν με την εκλογή του βουλευτή Volkan Bozkır ως Προέδρου τής Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Επισημαίνουν πως για την θέση αυτή θα πρέπει να επιλεγεί εκπρόσωπος ενός κράτους-μέλους του ΟΗΕ που «είναι υποδειγματικό όσον αφορά τη συμμόρφωσή του με τους κανόνες και τις αξίες των Ηνωμένων Εθνών», όμως η Τουρκία δεν είναι ένα τέτοιο κράτος. Επιπλέον στην επιστολή αναφέρουν χαρακτηριστικά πως «η Τουρκία απειλεί την ειρήνη και την ασφάλεια σε ολόκληρη την περιοχή της παραβιάζοντας συστηματικά τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και το Διεθνές Δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των καθεστώτων κυρώσεων των Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να υλοποιήσει τις φιλοδοξίες της για περιφερειακή κυριαρχία».
Παράλληλα με τα παραπάνω σχόλια, σε αυτή την επιστολή οι δύο χώρες εκθέτουν τα σφάλματα που έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει η Τουρκία στις μεταξύ τους σχέσεις και τις πληγές που έχει η κάθε χώρα στο εσωτερικό της. Οι κυβερνήσεις τής Τουρκίας ανά τα χρόνια αρνούνται να αποδεχθούν τα λάθη τους και να τα διορθώσουν, πρακτική που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με αποτέλεσμα η Κύπρος και η Αρμενία να έχουν ένα κοινό εχθρό. Γίνονται αναφορές για τον εδαφικό αποκλεισμό ενός μέρους της Αρμενίας από την Τουρκία αλλά και την επιτυχία της τουρκικής πολιτικής στο να αποκλείσει την πρόσβαση της περίκλειστης χώρας στη θάλασσα. Στην περίπτωση της Κύπρου αναφέρεται πως «η Τουρκία εισέβαλε και συνεχίζει να καταλαμβάνει περισσότερο από το ένα τρίτο του νησιού για τουλάχιστον 50 χρόνια και ταυτόχρονα έχει ανακηρύξει μονομερώς μια παράνομη, αποσχιστική οντότητα στην περιοχή που κατέχει, την οποία προσπαθεί να θέσει απέναντι στη μοναδική νόμιμη κυβέρνηση, παρά τη σαφή καταδίκη των ενεργειών της από το Συμβούλιο Ασφαλείας».
Γι’ αυτούς και για άλλους λόγους που αναγράφονται στην επιστολή των δύο Μόνιμων Αντιπροσώπων Αρμενίας και Κύπρου η εκλογή του Τούρκου βουλευτή Volkan Bozkır θα ήταν ορθό να τεθεί σε ψηφοφορία. Άλλωστε τα γεγονότα και οι πληροφορίες που αναφέρονται στην επιστολή αληθεύουν και παρουσιάζουν την πραγματική εικόνα τής κατάστασης. Η Τουρκία ακολουθεί μία παρεκκλίνουσα πολιτική με γνώμονα πάντα αυτή που καθορίζεται από το Διεθνές Δίκαιο, με αποτέλεσμα να έχει καταστεί ανεπαρκής να μπορέσει να προάγει τα ιδεώδη του ΟΗΕ. Επιπλέον, η εκλογή του Volkan Bozkır ως Προέδρου ενδέχεται να ενισχύσει την αλαζονική στάση τής τουρκικής κυβέρνησης, και να συντελέσει στην αποτροπή μελλοντικής επιβολής κυρώσεων και επιπλήξεων προς αυτή.
Η επιστολή αποτελεί μία κίνηση που υποδεικνύει πως υπάρχει αντίλογος στις προκλητικές κινήσεις τής Άγκυρας. Η Τουρκία οφείλει να κατανοήσει πως συνυπάρχει στην πολιτική σκηνή με άλλα κράτη δυνατότερα ή και πιο αδύναμα από αυτή, τα οποία θα πρέπει να σέβεται χωρίς να προκαλεί συνεχώς αντιπαραθέσεις και διαμάχες. Η προκλητικότητα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι διαρκής και οδηγεί σε μονόδρομο: τη δημιουργία εχθρών παρά συμμάχων. Δυστυχώς η Άγκυρα δεν έχει συνειδητοποιήσει τη σπουδαιότητα της καλής γειτνίασης είτε αυτή πρόκειται να επιτευχθεί με την Ευρώπη, είτε με τα Βαλκάνια, είτε με τα αραβικά κράτη ή και με τα κράτη του Καυκάσου. Ανοίγει παντού μέτωπα χωρίς να υπολογίζει το οικονομικό και πολιτικό κόστος. Αυτή λοιπόν η πολιτική της την οδήγησε να αντιμετωπίζεται σαν μαύρο πρόβατο, καθώς όταν τεθεί σε ψήφιση η εκλογή του Volkan Bozkır στη θέση του Προέδρου της 75ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης θα υπάρξουν και άλλα κράτη που θα στηρίξουν τη θέση της Αρμενίας και της Κύπρου και ένα από αυτά θα είναι και η Ελλάδα.
Σπασμωδικές κινήσεις οι οποίες μόνο σε σφάλματα οδηγούν προκαλούν εντάσεις και αντιπαλότητες που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, γεγονός που η Τουρκία αγνοεί επιδεικτικά. Αν και αυτή η εξέλιξη στο ζήτημα της εκλογής του Volkan Bozkır είναι ένα μικρό πλήγμα, δεν παύει να αποτελεί ένα αγκάθι το οποίο θα τσιμπήσει τον εγωκεντρισμό της τουρκικής κυβέρνησης. Ενώ στην περίπτωση που δεν καταφέρει ο Volkan Bozkır να λάβει τη θέση του Προέδρου, θα ακολουθήσει μπαράζ δηλώσεων από την τουρκική πλευρά, οι οποίες προβλέπεται ότι θα εγείρουν νέες αντιπαλότητες.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Πτυχιούχος του τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με επιλογή γλώσσας την τουρκική, εργάστηκε στην Μονάδα Ερευνών Κοινής Γνώμης και Αγοράς του πανεπιστημίου της ενώ παράλληλα συμμετείχε σε πολιτικά συνέδρια και σεμινάρια. Πραγματοποίησε την πρακτική της άσκηση στην ΔΕΘ ενώ ταυτόχρονα ολοκλήρωσε την πτυχιακή της εργασία με θέμα «Ο Ζ. Ζάεφ και τα ελληνικά ΜΜΕ». Βασικά της ενδιαφέροντα τα ταξίδια, καθώς έχει ταξιδέψει σε όλες τις βαλκανικές χώρες και στην Τουρκία, το θέατρο και η μουσική, συμμετέχοντας σε θεατρικές παραστάσεις και ραδιοφωνικές εκπομπές.
