Του Κωνσταντίνου-Ειρηναίου Σταμούλη,
Ο Νικηφόρος Λύτρας, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ζωγράφους, και καθηγητές ζωγραφικής. Γεννήθηκε στην Τήνο το 1832 και άφησε το στίγμα του στην ιστορία της Ελληνικής, αλλά και παγκόσμιας τέχνης. Ας τον γνωρίσουμε όμως καλύτερα…
Ο Νικηφόρος Λύτρας, γιος μαρμαρογλύπτη, από μικρός είχε ταλέντο στη ζωγραφική. Ενθουσίαζε πολύ συχνά τους δασκάλους του στο σχολείο με το ταλέντο του στην τέχνη. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να έρθει το 1850 στην Αθήνα μαζί με τον πατέρα του και να γραφτεί στη Σχολή Καλών Τεχνών. Διευθυντής στη σχολή ήταν ο Γερμανός Λούντβιχ Τιένς, ο οποίος γρήγορα αντιλήφθηκε το ταλέντο του νεαρού Νικηφόρου και τον συνόδευσε στη Γερμανία προκειμένου να τον πείσει να σπουδάσει στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Ο ίδιος ο Όθωνας χορήγησε υποτροφία στον Λύτρα προκειμένου να καταφέρει να σπουδάσει επιτυχώς εκεί. Δύο χρόνια αργότερα όμως και με την έξωση του Όθωνα, η υποτροφία της σχολής προς τον Λύτρα διακόπτεται. Τότε τα έξοδα των σπουδών του αναλαμβάνει ο Βαρόνος Σίμων Σίνας ο οποίος εκείνη την περίοδο ήταν πρέσβης της Ελλάδας στη Βιέννη. Το 1865, ο Νικηφόρος Λύτρας συναντά τον μετέπειτα πολύ καλό του φίλο Νικόλαο Γύζη.
Με την επιστροφή του στην Αθήνα, διορίστηκε καθηγητής στο Σχολείο Καλών Τεχνών στην έδρα της ζωγραφικής στην οποία παρέμεινε για 38 ολόκληρα χρόνια. Στο μεταξύ, το 1879, ο Λύτρας παντρεύεται την Ειρήνη Κυριακίδη και ένα χρόνο αργότερα αποκτούν το πρώτο από τα έξι τους παιδιά. Η δόξα και η αναγνώριση ήρθαν νωρίς στη ζωή και την πορεία του μεγάλου ζωγράφου ενώ ακόμα και ως καθηγητής φρόντισε ώστε πολλοί ζωγράφοι που παρακολούθησαν τα μαθήματά του, να διαπρέψουν. Μεταξύ αυτών ήταν ο Γ. Ιακωβίδης, ο Ν. Βώκος, ο Π. Πανταζής κ.α.
Μια γεύση από το έργο του Νικηφόρου Λύτρα
Όσο Λύτρας ήταν στο Μόναχο, προχώρησε στη δημιουργία σπουδαίων έργων όπως «Ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’» ή «Η Πηνελόπη διαλύει τον ιστό της». Αποτέλεσε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του έναν αυθεντικό εκφραστή της Σχολής Τέχνης του Μονάχου και παρόλο που χρειάστηκε να διδάξει στους μαθητές του διαφορετικές σχολές και τάσεις, πάντα έμενε πιστός σε εκείνη του Μονάχου. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, ο Νικηφόρος Λύτρας ξεκίνησε τις προσωπογραφίες και έφτασε μάλιστα να φτιάχνει τα πορτρέτα πολλών επιφανών Αθηναίων. Τιμήθηκε για την έκφραση της τέχνης του σε πλήθος εκθέσεων όπως εκείνες στο Παρίσι (1855, 1867, 1889, 1900) ή την Παγκόσμια Έκθεση της Βιέννης το 1873.
Ο Νικηφόρος Λύτρας άφησε την τελευταία του πνοή στις 13 Ιουνίου 1904 σε ηλικία 72 ετών. Φημολογείται ότι ο θάνατός του οφείλεται σε δηλητηρίαση από τις χημικές ουσίες που περιέχουν τα χρώματα. Στην έδρα της σχολής τον διαδέχθηκε ο παλιός του μαθητής, Γ. Ιακωβίδης.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 2000. Σπουδάζει Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ασχολείται ενεργά με το αντικείμενο των σπουδών του, αρθρογραφώντας και συμμετέχοντας σε συνέδρια και εκδηλώσεις σχετικά με την Πολιτική, τη Διεθνή διπλωματία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
