Του Παναγιώτη – Ευστάθιου Παπαδόπουλου,
Στο σημερινό άρθρο, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μία μικρή ανάλυση πολιτικού περιεχόμενου προσπαθώντας με επιχειρήματα να εξηγήσουμε «τη ψαλίδα» που υπάρχει μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του κόμματος της αντιπολίτευσης. Η αλήθεια είναι πως αυτή τη στιγμή το κυβερνών κόμμα σε όλες τις δημοσκοπήσεις φαίνεται να κατέχει την πρωτιά και μάλιστα με μεγάλη διαφορά σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και τα υπόλοιπα κόμματα που αυτή τη στιγμή βρίσκονται εντός του κοινοβουλίου. Το έργο της κυβέρνησης γίνεται ακόμα πιο εύκολο από τη στιγμή που η απουσία της αντιπολίτευσης είναι κάτι παραπάνω από καθαρή. Μάλιστα πρόσφατη δημοσκόπηση κατατάσσει τον αρχηγό της, τρίτο στην ερώτηση της καταλληλότητας προσώπου για τη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει στα χέρια της ένα πολύ δυνατό όπλο και αυτό δεν είναι άλλο από την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Είναι ένα συναίσθημα που γεννήθηκε έντονα σε ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού πρώτον με το τρόπο αντιμετώπιση της πανδημίας στη χώρας μας και δεύτερον με την άμεση επέμβαση και το κλείσιμο των συνόρων στον Έβρο για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού.
Κατά μέσο όρο η διαφορά περίπου των δύο κομμάτων κυμαίνεται στις 15-18 μονάδες. Δεν είναι ένα ποσοστό που μπορεί εύκολα να καλυφθεί. Στη παρούσα φάση ο μοναδικός ίσως τομέας που θα μπορούσε να αλλάξει τα παραπάνω νούμερα είναι η οικονομία. Δεν είναι άλλωστε λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι μόνο αν ζήσουμε στιγμές σαν αυτές του 2015 θα μπορούσε το πολιτικό σκηνικό της χώρας να αλλάξει ριζικά. Η κυριαρχία του κυβερνώντος κόμματος και συγκεντρωτικά της κεντροδεξιάς είναι ξεκάθαρη. Κατά τη γνώμη μου περισσότερο θα πρέπει να ανησυχούν οι πολλές και διαφορετικές φωνές εντός κόμματος παρά έξω από αυτό. Αυτή την περίοδο πολλά στελέχη έδειχναν το δρόμο προς τις κάλπες την ίδια στιγμή που πολλοί άλλοι αναζητούσαν μία θέση στον υποτιθέμενο ανασχηματισμό που ερχόταν ή που έρχεται.
Ωστόσο η συνέχεια των πολιτικών αποφάσεων είναι στα χέρια του πρωθυπουργού. Οι πιθανές ερωτήσεις και απαντήσεις είναι πολλές χωρίς ωστόσο καμία από αυτές να είναι δεσμευτική. Όπως είπαμε και πιο πριν η κυριαρχία είναι ξεκάθαρη. Μήπως ο πρωθυπουργός σκέφτεται το ενδεχόμενο να «κάψει την απλή αναλογική» ώστε να πάει στις επόμενες εκλογές με το δικό του εκλογικό νόμο; Μήπως είναι και μία καλή ευκαιρία ώστε να πάρουν το σύνθημα όσοι δεν υπολογίζονται στα πλάνα του πρωθυπουργού; Όπως είχα αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο μου ο σημερινός πρωθυπουργός είναι πολιτικός των εκπλήξεων. Πάντα συζητεί με τους πολύ στενούς του συνεργάτες τις σκέψεις του, ζυγίζει τα θετικά και τα αρνητικά και μετά προχωράει στη λήψη μίας απόφασης. Είμαι σίγουρος, λοιπόν, πως και στην παρούσα φάση όχι μόνο θα προσπαθήσει να διατηρήσει αυτή τη διαφορά από τα υπόλοιπα κόμματα αλλά θα κάνει το καλύτερο δυνατό ώστε να την αυξήσει ακόμα πιο πολύ και να γίνει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού τόσο προς τον κεντροδεξιό χώρο όσο και προς την κεντροαριστερά.
Απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα από το ίδιο τμήμα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Νεάπολις-Πάφου στην Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία με ειδίκευση στη Διεθνή Επιχειρηματικότητα. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα του για μελέτη συγκαταλέγονται θέματα αμερικανικής πολιτικής, περιφερειακής ανάπτυξης καθώς και ζητήματα πολιτικής οικονομίας και κοινωνίας. Έχει συμμετάσχει σε προσομοιώσεις και έχει παρακολουθήσει πολλά επιστημονικά συνέδρια. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα στον τουριστικό κλάδο.
