Της Πένυς Πανούση,
Το τέλος της άνοιξης ήρθε και έφυγε. Έκανε τον τρίμηνο κύκλο του και σήμανε τη σιωπηλή λήξη του. Η φύση άνθισε από χαρά κι εμείς, ως δημιουργήματα της φύσεως, δε γινόταν να αποφύγουμε αυτή την άνθιση. Κάποιοι από εμάς, ίσως, την αναμέναμε πώς και πώς, διότι είχαμε την ανάγκη να πιστεύουμε πως επιτέλους ήρθε η σωστή στιγμή για την προσωπική μας άνθιση. Γι’ αυτή την άνθιση που τόσο λαχταρούσαμε.
Σαν μικρά μπουμπούκια που ανοίγουν τα πέταλά τους, σαν μικρά βλαστάρια που σηκώνουν το ανάστημά τους, σαν το κελάηδημα των πουλιών που με εκκωφαντικό τρόπο πάλλεται στα τύμπανα των αυτιών μας, έτσι κι εμείς νιώθουμε πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή να ανοίξουμε τα φύλλα μας. Να ανθίσουμε, να ποτιστούμε και να αγκαλιάσουμε τις αχτίδες του ηλίου. Η αισιοδοξία μας αρχίζει και κλιμακώνεται, όπως και η διάθεση μας για ζωή, για αναγέννηση. Βγαίνουμε σιγά σιγά, απ’ την αφάνεια στην επιφάνεια. Απ’ το σκοτάδι, στο οποίο είχαμε υποπέσει, απ’ την ψύξη στο φως, απ’ το άβατο της κατακόμβης στον έξω κόσμο.
Νιώθουμε στρεσαρισμένοι και πανικοβλημένοι απ’ το θέαμα που αντικρίζουμε και ο πάγος απ’ τον οποίο είμαστε τυλιγμένοι δεν έχει ακόμα λιώσει. Αφουγκραζόμενοι την αρμονία του περιβάλλοντος που μας περικυκλώνει, μας πιάνει μια ζάλη με όλα τα ωραία που έχουμε δει και η αισιοδοξία μας για ρίσκο, περιπέτειες και καινούρια αισθήματα έχει αρχίσει να ανακάμπτει.
Οι ευκαιρίες δεν διστάζουν να κάνουν την εμφάνισή τους. Το νέο σού χτυπάει την πόρτα· εσύ του ανοίγεις και του αφήνεις ένα χαμόγελό σου. Δηλώνεις έτοιμος να δοκιμάσεις, να αφεθείς, να αισθανθείς, να αναζωογονηθείς, να ξεχάσεις το σκοτεινό χειμωνιάτικο παρελθόν σου. Να προχωρήσεις επιτέλους μπροστά, σηματοδοτώντας ένα νέο ξεκίνημα για σένα με μία νέα σελίδα στο ημερολόγιό σου, να είναι έτοιμη να γραφτεί.
Χωρίς πολλή σκέψη, δίνεις με περίσσεια χαρά την παγωμένη σου καρδιά, η οποία όμως δεν έχει ξεπαγώσει ακόμα. Τη δίνεις εκεί που πιστεύεις ότι αξίζεις να την δώσεις. Εκεί που δεν θα την εκμεταλλευτούν. Η αλήθεια είναι πως έδρασες και λίγο παρορμητικά, καθώς δεν σκέφτηκες και πολύ αυτό που έκανες προ ολίγου. Τα αποτελέσματα, όμως, μπορεί να εμφανιστούν αργότερα.
Όλα μοιάζουν βγαλμένα από όνειρο. Από εκείνο που δεν πίστευες ότι θα πραγματοποιηθεί ούτε μία στο εκατομμύριο. Πετάς στα σύννεφα και ταξιδεύεις σε αλλιώτικα μέρη, σ’ έναν κόσμο όμορφο, αγγελικά πλασμένο. Σ’ έναν κόσμο με χαμογελαστούς ανθρώπους και με μούσες να τους συντροφεύουν πλάι με ωραίες μελωδίες, όλες τις σφιχτά εναγκαλισμένες συνυπάρξεις. Νιώθεις, λοιπόν, ότι εκεί ανήκεις πλέον. Εκεί, στη γη της ευτυχίας. Εσύ κι εκείνο το χέρι που θα σε συντροφεύει στοργικά και σουρεαλιστικά σε κάθε ηλιοβασίλεμα και σε κάθε χαραυγή· οι όμορφες στιγμές συνεχίζονται.
Αλλά, τι γίνεται όταν η άνοιξη θα τελειώσει και θα λάβει θέση το εφήμερο καλοκαίρι; Τι γίνεται όταν πλέον, όσο πετάς και πλησιάζεις τον ήλιο τα φτερά σου αρχίζουν και λιώνουν; Τι γίνεται όταν η πόρτα κλείσει μια για πάντα; Τι γίνεται όταν η καρδιά που με τόση απερισκεψία έδωσες απλόχερα, ζητάς να στη δώσουν πίσω και δεν στη δίνουν; Τι γίνεται όταν το αντίο ειπωθεί;
Δεν πρόκειται να δώσω εγώ τις απαντήσεις. Αυτό που έχω να πω είναι πως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή είναι εφήμερα. Όπως και η ζωή. Οι εποχές και οι εναλλαγές αυτών είναι μέρος της ζωής και της ζωής μας. Κάθε εποχή έχει να μας θυμίζει κι από κάτι. Από κάτι που κάποτε υπήρξε δικό μας. Το μόνο πράγμα που δεν είναι εφήμερο, είναι οι αναμνήσεις μας. Ξεθωριασμένες και μη, πάντα εφημερεύουν κάπου βαθιά μέσα μας.
Μία νέα εποχή δε σηματοδοτεί τίποτα. Μία πλάνη του μυαλού είναι. Το καλό και το κακό ενυπάρχει σε οποιαδήποτε στιγμή και εποχή. Μην ξεγελιέσαι και μην ανοίγεις την πόρτα σου σε εφήμερους και απροειδοποίητους επισκέπτες. Σπανίως θα έχουν φέρει τα χρυσά δώρα μαζί τους. Ευκαιριακοί εκμεταλλευτές είναι και τίποτα παραπάνω.
«Την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις» Οδυσσέας Ελύτης.
Μα αν με ρωτήσεις, θα σου πω ότι προτιμώ τους χειμώνες και τα καλοκαίρια. Το γιατί; Είναι προφανές. Νιώθω ασφαλής…
Γεννημένη στις 16 Ιουνίου του 2000 στην Αθήνα με καταγωγή απ’ την Αρκαδία. Είναι προπτυχιακή φοιτήτρια στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στην Κόρινθο. Στα γενικά ενδιαφέροντά της, συγκαταλέγονται οι προσομοιώσεις συνεδρίων διεθνής κλίμακας, η μελέτη κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων, η ανάγνωση βιβλίων και η φιλοσοφία.
