Της Ελένης Φαραντάκη,
Κάποια στιγμή στη ζωή μας, πιθανόν, θα περάσουμε όλοι την πρώτη μας «υπαρξιακή κρίση». Είναι τότε που γίνεται πλέον ξεκάθαρο σε εμάς ότι δεν είμαστε πια μικρά παιδιά και ούτε θα ξαναγίνουμε. Είναι τότε που τα πάντα γύρω μας φωνάζουν πως ήρθε η ώρα να πατήσουμε γερά στα δικά μας πόδια, να χαράξουμε τη δική μας πορεία και να αφήσουμε το δικό μας αποτύπωμα σε αυτόν τον κόσμο. Ερωτήματα αρχίζουν να ταλανίζουν το μυαλό μας όπως: «Ποια πορεία θα ακολουθήσω στη ζωή μου;», «Ποια είναι η αξία μου σε αυτόν τον κόσμο;», «Πόσο καλά γνωρίζω τον εαυτό μου τελικά;», «Ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα;», «Πόσο τυχαία μπορεί να είναι η ύπαρξη μας;». Τα ερωτήματα δεν λένε να σταματήσουν… αρχίζουμε να αμφισβητούμε και να αναρωτιόμαστε για τα πάντα γύρω μας· από τους φυσικούς νόμους που διέπουν το σύμπαν, μέχρι την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη και την πολυπλοκότητά της.
Από τα δακτυλικά αποτυπώματα, μέχρι το νου και τις σκέψεις μας, όλοι διαφέρουμε μεταξύ μας, έχοντας στοιχεία που μας ξεχωρίζουν από τους άλλους, κάνοντας μας μοναδικούς. Μοναδική επίσης, για το κάθε ανθρώπινο ον, είναι και η αντίληψη της πραγματικότητας, καθώς και το πώς αυτό τη βιώνει. Ως εκ τούτου, ο καθένας από εμάς βιώνει την υπαρξιακή αυτή κρίση με διαφορετικό τρόπο.
Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας τα δικά μου συμπεράσματα, τα οποία έχω εξάγει ευρισκόμενη στη μέση μιας φάσης «υπαρξιακής αγωνίας» – όπως την αποκαλώ – κάνοντάς με να συνειδητοποιήσω πράγματα που όσο αυτονόητα κι αν φαίνονται, δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε την τάση να τα παραβλέπουμε.
Δεν θα ζούμε για πάντα!
Σαφώς είναι κάτι που γνωρίζουμε όλοι, ίσως όμως να μην το έχουμε λάβει πραγματικά υπόψη. Μέσα σε όλη αυτή τη φρενίτιδα της καθημερινότητας έχουμε ξεχάσει ότι το πολυτιμότερο αγαθό στη ζωή είναι ο χρόνος. Όταν αφιερώνουμε σε κάτι το χρόνο μας, αφήνουμε εκεί και ένα μικρό κομμάτι της ύπαρξής μας, το οποίο δεν θα μπορέσουμε ποτέ να πάρουμε πίσω. Ίσως θα ήταν καλό να αρχίσουμε να επιλέγουμε σοφότερα τα πράγματα με τα οποία ασχολούμαστε στην καθημερινότητά μας. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζούμε χωρίς ουσία ή ευχαρίστηση.
Κανείς δεν είναι πιο σημαντικός από κανέναν άλλον
Πιστεύοντας ότι είμαστε πιο σημαντικοί από άλλους ή ότι οι άλλοι είναι πιο σημαντικοί από εμάς, ταυτόχρονα είναι σαν να πιστεύουμε ότι δεν έχουν όλες οι ανθρώπινες ζωές την ίδια αξία. Δεν υπάρχουν ασήμαντοι και σημαντικοί άνθρωποι· υπάρχουν μόνο ασήμαντες και σημαντικές πράξεις. Μπορεί η ύπαρξη των «κοινωνικών στρωμάτων» να μας δίνει την πεποίθηση ότι υπάρχουν άνθρωποι «ανώτεροι» από εμάς ή ότι εμείς υπερέχουμε έναντι κάποιων άλλων. Στην πραγματικότητα όμως, είμαστε τόσο διαφορετικοί όσο και ίδιοι μεταξύ μας. Το σίγουρο είναι πως κάποια στιγμή όλοι γεννιόμαστε, όλοι μεγαλώνουμε, και όλοι φεύγουμε από τη ζωή αυτή. Ίσως αυτό ακούγεται λίγο μακάβριο ή κυνικό, όμως αυτό που θέλω να τονίσω εδώ είναι πως η σύγκριση μας με τους άλλους είναι άτοπη. Σε οποιοδήποτε κοινωνικό στρώμα κι αν ανήκει, ο κάθε άνθρωπος ζει καθημερινά με τις δυσκολίες, τις ευκολίες τις συνήθειες και τους προβληματισμούς του.
«Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’ αυτό μένειν»
Όλη η φιλοσοφία του Ηρακλείτου σε μία φράση. Όλα είναι ρευστά και τίποτα δεν μένει το ίδιο! Ως ανθρώπινες οντότητες, αλλάζουμε συνεχώς. Αν κάνουμε μια εσωτερική ανασκόπηση, θα δούμε ότι ο εαυτός μας σήμερα είναι τελείως διαφορετικός από εκείνον του παρελθόντος και πιθανότατα δεν μοιάζει ούτε με τον μελλοντικό μας εαυτό. Η αλλαγή είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και επιδρά στα πάντα. Πρέπει να την αγκαλιάζουμε και – γιατί όχι; – μερικές φορές να την επιζητούμε κιόλας.
Μπορούμε να γίνουμε Ο,ΤΙ θέλουμε «όταν μεγαλώσουμε»!
Είναι φορές όπου έχουμε την τάση να υπο-εκτιμούμε τις δυνατότητές μας και να αποκλείουμε τον εαυτό μας από διάφορες καταστάσεις νομίζοντας ότι δεν είμαστε αρκετά ικανοί ώστε να αντεπεξέλθουμε. Στη ζωή όμως όλα είναι επιλογές. Εμείς επιλέγουμε τι απαιτήσεις θα έχουμε από τον εαυτό μας, ποια θα είναι τα όρια των στόχων μας και ποιον δρόμο θα ακολουθήσουμε για να τους πετύχουμε. Φαντάζομαι έχετε ακούσει την χαρακτηριστική έκφραση «…δεν είναι ακατανόητο, δεν είναι δα και πυρηνική φυσική!». Και ποιος είπε ότι η πυρηνική φυσική είναι ακατανόητη; Ακόμα και αυτή μπορεί να γίνει κατανοητή αν μελετηθεί. Τίποτα δεν είναι ανέφικτο όταν θέλουμε να το πετύχουμε! Ο άνθρωπος όταν θέλει, μπορεί να κάνει τα πάντα! Οι περιορισμοί που θέτουμε για εμάς είναι μονάχα μέσα στο κεφάλι μας. Ας αναλογιστούμε… αν για μια μέρα μπορούσαμε να κάνουμε οτιδήποτε θέλουμε, χωρίς να σκεφτόμαστε περιορισμούς, όπως τον χώρο που βρισκόμαστε ή το εισόδημα που έχουμε, τι θα θέλαμε βαθιά μέσα μας να κάνουμε; Και τελικά; Είναι πράγματι τόσο «περιοριστικοί» αυτοί οι περιορισμοί που δεν αφήνουν να υλοποιήσουμε αυτές τις βαθιές επιθυμίες μας;
“Your thoughts are the architects of your destiny”
Η διάσημη αυτή φράση του – γνωστού για το συγγραφικό του έργο – David O. McKay μάς παρακινεί να δούμε τη ζωή από μια διαφορετική σκοπιά. Αρχίζουμε να παρατηρούμε πόσο μεγάλη βαρύτητα έχει κάτι τόσο φαινομενικά απλό, όπως οι σκέψεις μας, στην ίδια τη πορεία της ζωής μας. Αν θέλουμε να δούμε βελτίωση στη ζωή μας, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η αλλαγή του τρόπου σκέψης μας.
Συνοψίζοντας, όσο και αν σκεφτόμαστε, όσο κι αν εξετάζουμε όλες τις παραμέτρους και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε ως άνθρωποι, αυτό που έχει σημασία εν τέλει είναι να βρούμε την ευτυχία στις επιλογές μας. Είτε θέλουμε να γίνουμε πετυχημένα στελέχη σε μια μεγάλη επιχείρηση, είτε θέλουμε να πάμε σε ένα μακρινό τροπικό νησί και να ζήσουμε εκεί για πάντα, οι εκδοχές είναι εξίσου εφικτές και η επιλογή είναι μονάχα δική μας. Και όσο για τις «υπαρξιακές κρίσεις», μπορούμε να τις θεωρήσουμε σαν ένα δώρο, το οποίο μας φέρνει πιο κοντά στο πολυπόθητο «νόημα της ζωής».
Γεννήθηκε στα Χανιά το 1999. Είναι προπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ασχολείται με τον εθελοντισμό, ως μέλος ενός μη κερδοσκοπικού - μη κυβερνητικού οργανισμού, ο οποίος έχει στόχο να ωθήσει τους νέους να δραστηριοποιηθούν στη νεοφυή επιχειρηματικότητα και την καινοτομία, ενισχύοντας το ελληνικό επιχειρηματικό οικοσύστημα. Της αρέσει να αποκτά συνεχώς νέες γνώσεις πάνω σε πολλά διαφορετικά αντικείμενα, ενώ τρέφει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Επιστήμη της Αστρονομίας και της Ψυχολογίας, με έμφαση στο κομμάτι της αυτοβελτίωσης.
