Της Βίκυς Ντζούρβα,
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το πλέον υπερεθνικό όργανο της Κοινότητας, ο θεσμός που στηρίζεται κατά κόρον στην ψήφο των κοινωνιών των 27 κρατών μελών, με την πάροδο των χρόνων και την εδραίωση της διαδικασίας της συναπόφασης, έχει αποκτήσει ενεργότερο ρόλο στη λειτουργία της Ένωσης. Ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας το 2009 και τη μετατροπή της συναπόφασης σε συνήθη νομοθετική διαδικασία, η Ευρωβουλή βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με το Συμβούλιο της Ένωσης στο νομοθετικό έργο, ενώ δύναται να εποπτεύει τη λειτουργία των υπόλοιπων θεσμών, ως επίσημος εκπρόσωπος των πολιτών.
Τη λειτουργία αυτή συντονίζει ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θέση που εκχωρείται για 2,5 έτη με δυνατότητα ανανέωσης. Οι υποψήφιοι οφείλουν να έχουν τη στήριξη μίας από τις 7 πολιτικές ομάδες ή, αν αυτό δεν είναι δυνατόν, 38 Ευρωβουλευτών. Στόχος είναι η επίτευξη απόλυτης πλειοψηφίας σε μυστική ψηφοφορία σε περιθώριο συνολικά τεσσάρων ψηφοφοριών.
Ο τωρινός κάτοχος της θέσης είναι ο Ιταλός πολιτικός David Sassoli, εκλεγμένος στις 3 Ιουλίου του 2019, μετά τις Ευρωεκλογές του ίδιου έτους και την ανανέωση της βουλευτικής αντιπροσωπείας. Ο ίδιος χαίρει της έγκρισης του ιταλικού λαού ήδη από το 2009, στην πρώτη υποψηφιότητά του για Ευρωβουλευτής. Στην αναμέτρηση αυτήν, ενταγμένος στο κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD), κατάφερε να αποσπάσει 412.502 θετικές ψήφους πολιτών της Κεντρικής Ιταλίας, ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό για υποψήφιο χωρίς πρωτύτερη πολιτική πείρα. Ωστόσο, η μακροχρόνια δημοσιογραφική του εμπειρία από το 1970 και οι επιτυχημένες συνεργασίες του με σημαντική μερίδα του Ιταλικού Τύπου και των τηλεοπτικών μέσων, ενίσχυσε τη δημοφιλία του και συνέβαλε στην εκλογή του. Χαρακτηριστικό είναι ότι το κόμμα, εξαρχής, στην πρώιμη πολιτική του περίοδο, 2009-2014, του εμπιστεύθηκε την αρχηγία της αντιπροσωπείας του στο Ευρωκοινοβούλιο.
Τον Οκτώβριο του 2012, ο Sassoli στρέφεται στο εσωτερικό της χώρας του, συμμετέχοντας στις προκριματικές υποψηφιότητες της κεντροαριστεράς για την ανάδειξη ενός υποψηφίου του κόμματος που θα συμμετείχε στις δημοτικές εκλογές για επιλογή του νέου δημάρχου της Ρώμης. Ο ίδιος δεν κατάφερε να εκπροσωπήσει το κόμμα στην αναμέτρηση αυτήν, καθώς στις ενδοκομματικές εκλογές αναδείχθηκε δεύτερος, ενώ ο επιτυχών υποψήφιος, Ignazio Marino, κατέλαβε τη θέση του δημάρχου.
Μετά το πέρας της θητείας του στο έβδομο Ευρωκοινοβούλιο της περιόδου 2009-2014, θέτει εκ νέου υποψηφιότητα με το Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο σημείωσε σημαντικά αυξημένα ποσοστά της τάξεως του 41%. Ο Sassoli, εκτός από την επανεκλογή του ως Ευρωβουλευτής, εξασφάλισε το αξίωμα ενός από τους 14 Αντιπροέδρους του όγδοου Κοινοβουλίου, αφού εξελέγη στον δεύτερο γύρο εσωτερικών ψηφοφοριών με 393 ψήφους. Ο μεγαλύτερος σταθμός, βέβαια, στην πολιτική του καριέρα είναι η τωρινή Προεδρία του στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο 63χρονος Sassoli επιλέχθηκε για τρίτη συνεχόμενη φορά Ευρωβουλευτής από τον ιταλικό λαό τον Μάιο του 2019 και στη συνέχεια προτάθηκε για τη θέση του Προέδρου από την Προοδευτική Συμμαχία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, έχοντας τη στήριξη και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Η εκλογή του επετεύχθη στον 2ο γύρο ψηφοφοριών, λαμβάνοντας 345 θετικές ψήφους και έκτοτε, αποτελεί τον έβδομο Ιταλό πολιτικό στο συγκεκριμένο αξίωμα.
Ο Sassoli, ως Πρόεδρος του ένατου Ευρωκοινοβουλίου, επιδιώκει ενεργότερο ρόλο του θεσμού στα θέματα της Ένωσης, ενώ προωθεί την προσήλωση στην επίτευξη των αιτημάτων των πολιτών. Ταυτόχρονα, συμμετέχει ενεργά σε διακομματικές ομάδες για την αντιμετώπιση της ένδειας και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για το ζήτημα του κορωνοϊού, τοποθετήθηκε τόσο υπέρ της στήριξης του τομέα της υγείας, όσο και της άμεσης οικονομικής ανασυγκρότησης.
Γεννήθηκε το 2000 στο Αγρίνιο. Είναι φοιτήτρια στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Στον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με την εκμάθηση ξένων γλωσσών, την παρακολούθηση συνεδρίων σχετικά με το ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαί και τη μελέτη βιβλίων.
