Της Δήμητρας Ροδοβίτου,
Ήταν Νοέμβρης του 2018 όταν οι επαγγελματίες δύτες Βασίλης Μαντικός και Κώστας Μπαλάφας αντίκρισαν στην περιοχή των Πευκών το κατακρεουργημένο κορμί της αδικοχαμένης Ελένης Τοπαλούδη. 18 μήνες μετά, ο πέλεκυς της δικαιοσύνης αποδόθηκε. Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο επέβαλε στους δύο κατηγορουμένους, Μανώλη Κούκουρα και Αλέξανδρο Λουτσάι, την ανώτατη προβλεπόμενη ποινή, ισόβια και κάθειρξη 15 ετών. Η Ελένη δεν γυρίζει πίσω. Η καταδίκη των ενόχων για τον αποτρόπαιο βιασμό και δολοφονία της δεν απαλύνει τον πόνο ενός γονέα. Οι κραυγές της όμως, εκείνοι οι λυγμοί που ποτέ δεν ακούστηκαν, έμελλαν να γίνουν το έναυσμα της αναζωπύρωσης μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Από το πρωί της περασμένης Παρασκευής, εν αναμονή της περίφημης δίκης, πλήθος κόσμου και φεμινιστικών συλλογικοτήτων συγκεντρώθηκαν έξω από την αίθουσα κι απέδωσαν με τη φωνή τους τη κοινωνική πτυχή του ειδεχθούς, εκείνου, εγκλήματος. Λόγια όπως «Ποτέ μη ξεχαστεί τι έκαναν στην Ελένη. Καμία άλλη δολοφονημένη» και «Λύσσα και οργή για την πατριαρχία, Ελένη δεν ξεχνάμε τη γυναικοκτονία», αποτέλεσαν τα επικρατέστερα -μεταξύ άλλων- συνθήματα που διαχέονταν αδιαλείπτως στον χώρο.
Κατά τη διάρκεια εκδίκασης της υπόθεσης, η αγόρευση της Εισαγγελέως εν ονόματι Αριστοτέλεια Δόγκα προκάλεσε εντάσεις, καθώς κατακρίθηκε για αβυσσαλέο συναισθηματικό φόρτο και κατηγορήθηκε τόσο για την «ελλιπή» της αμεροληψία όσο και για την ευθύτητα της επίθεσης προς την ηθική που διέπει τον κλάδο της δικηγορίας, εν έτει 2020. «Το παιδί σας ήχθη ως πρόβατο επί σφαγή και ως αμνός άμωμος. Ας επικρατήσει Δικαιοσύνη και ας χαθεί ο κόσμος όλος», ήταν μερικά από τα λόγια της εισαγγελέως.
Η προαναφερθείσα αγόρευση, καθώς και οι ενστάσεις που προκάλεσε, συμπλήρωσαν το παζλ των διαχεόμενων «αντιδημοφιλών» απόψεων, σε μια υπόθεση άμετρου πόνου, οίκτου, και οργής. Δεν συγκλίνει στο αντικείμενό μου η κριτική και η ποιότητα της αγόρευσης, υπάρχουν αρκετοί ειδήμονες που δύνανται να επιχειρηματολογήσουν με σωφροσύνη. Η κριτική του κοινωνικού συνόλου ωστόσο, συμπεριλαμβανομένου εμού, αποτελεί και θα αποτελεί μείζονα επιδίωξη μου, σε όλη τη διάρκεια άσκησης της αρθρογραφίας.
Με την φρικτή υπόθεση της Ελένης Τοπαλούδη να κατακλύζει αδιάκοπα τις τελευταίες μέρες τα δημοσιογραφικά μέσα, οι πρώτοι «επίτιμοι» κριτικοί δεν άργησαν να φανούν. Πλήθος χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης -και προς λύπην μου, συμπεριλαμβανομένων γυναικών- έσπευσε να εκφράσει την άποψή του: «Κρίμα το κορίτσι, αλλά τέτοια περασμένη ώρα στις ερημιές με δύο άντρες…», «Ντροπής πράγματα να τριγυρνάει με δύο μαντραχαλάδες, τα ’θελε και τα ’παθε», «Ευκαιρία εσείς οι φεμινίστριες να βρείτε καινούριο λόγο να βγαίνετε πάλι στους δρόμους», «Και καλά θέλουν ισότητα, αλλά χρησιμοποιούν τον όρο γυναικοκτονία αντί απλής ανθρωποκτονίας». Ρίψη ευθυνών από τους θύτες στα θύματα. Ένας ατέρμονος οχετός.
Η Ελένη, φίλτατε Γιάννη, Γιώργο, Κώστα, ζει σε μία εποχή που οι σχέσεις μεταξύ των αντίθετων φύλων έχουν απενεχοποιηθεί. Στην εποχή που η άμαξα παύει να γίνεται κολοκύθα στις 12 το βράδυ και το ξενύχτι δεν αποτελεί αποκλειστικά αντρικό προνόμιο. Η Ελένη δεν ζει πια. Φίλτατοι, εκείνο το πρωί της Παρασκευής, δεν ήταν απλώς μερικές φεμινίστριες που βρήκαν αφορμή να διαδηλώσουν. Ήταν η Μαρία, η Ελένη, η Γεωργία, ο Πέτρος, οι οποίοι ένωσαν τις φωνές τους ενάντια σε ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα της τελευταίας δεκαετίας. Εσύ, αγαπητέ, που υποστήριξες ότι το φεμινιστικό κίνημα ουδέποτε θα έβαζε σε χρήση τον όρο γυναικοκτονία, καθώς κύριο μέλημα της θα ήταν η εξίσωσή της με την ανθρωποκτονία, λησμονείς το πιο σημαντικό: η Γυναικοκτονία είναι Ανθρωποκτονία! Μια ανθρωποκτονία με έμφυλο χαρακτήρα.
Με το ποσοστό της βίας κατά των γυναικών να αυξάνεται ραγδαία, παύουμε πια να παίζουμε με τις λέξεις και λέμε ευθέως τα πράγματα με το όνομά τους. Καμία Ελένη δεν προκάλεσε την τύχη της συναναστρεφόμενη με δύο, τρία, πέντε αγόρια. Καμία Ελένη δεν προκάλεσε τον βιασμό της με την ένδυσή της. Η Ελένη παρασύρθηκε, βιάστηκε, αντιστάθηκε, δολοφονήθηκε κι έπειτα, πετάχτηκε σαν σακί στη θάλασσα. Η Ελένη δεν έχει πια φωνή, φιμώθηκε. Οι δικές μας φωνές ωστόσο, δεν έχουν ακόμα σωπάσει. Για καμία άλλη δολοφονημένη Ελένη, κανένα άλλο υπό κατασκευή ελαφρυντικό, κανένα άλλο υπαινικτικό γελάκι δολοφόνων.
«Η Δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος του 1,85 που ήταν η Ελένη μας»
21/5/2020, Χρόνια σου πολλά, Ελένη!
