Του Γιάννη Μυταυτσή,
«Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα εξουσίας, δεν γεννήθηκε για να αποτελέσει διάττοντα αστέρα, δεν χαρίζεται και δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια» πόσο δίκιο είχε ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εκφωνούσε αυτή την φράση; Ίσως διέβλεπε ότι το κίνημα που συσπείρωσε την Ελλάδα θα γινόταν στο μέλλον βορά άλλων πολιτικών χώρων. Όπερ και εγένετο, κάποια χρόνια αργότερα, κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλευόμενος την οικονομική κρίση λεηλάτησε με λαϊκισμούς και μαγικές λύσεις την βάση της Δημοκρατικής Παράταξης. Η δυναμική που του έδωσε η μετέπειτα εξουσία βρήκε πολλά πρόθυμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να μετακομίζουν στην Κουμουνδούρου προσδοκώντας μία καρέκλα που θα έσωζε το πολιτικό τους σαρκίο. Το κόμμα της ΝΔ από την άλλη, προσπάθησε να επωφεληθεί με τη σειρά της όλη αυτή την κρίση που περνούσε ο κεντροαριστερός πυλώνας της χώρας. Προσελκύοντας με ποικίλους τρόπους όσο το δυνατόν περισσότερα στελέχη μπορούσε να απορροφήσει. Φυσικά και οι δύο βλέποντας την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ να αδυνατεί να δώσει βηματισμό, ελπίδα και προοπτική στον χώρο συνεχίζουν αδιάκοπα τη συγκεκριμένη τακτική.
Έτσι, τα δημοσιεύματα δίνουν και παίρνουν σχετικά με το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ προς το Κίνημα Αλλαγής ή ακόμη και τον ανοιχτό διάλογο που επιθυμούν ορισμένα στελέχη του παλαιού κραταιού ΠΑΣΟΚ, όπως ο Δημήτρης Ρέππας. Σ’αυτό το άνοιγμα ήρθαν να συμπληρωθούν και δημοσιεύματα για την πρόσκληση Μητσοτάκη σε βουλευτές του Κινήματος Αλλαγής. Αναρωτιέμαι όμως, ποια είναι η σχέση ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, σύντροφοι που επιθυμείτε αυτόν τον διάλογο ή στο τι μπορεί να συγκριθεί το κόμμα που έβαλε πλάτη για την Ελλάδα με την ΝΔ, η πορεία της οποίας είναι γνωστή (αντιμνημόνιο, μνημόνιο).
Βέβαια, γι’ αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν ευθύνεται ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ούτε ο Αλέξης Τσίπρας. Η ευθύνη βαραίνει ξεκάθαρα το ίδιο το Κίνημα και την ηγετική του ομάδα, διότι δεν κατάφερε να συσπειρώσει την εκλογική του βάση, ούτε κατάφερε να εκμεταλλευτεί τη μεγάλη ευκαιρία που του δόθηκε. Όταν τον Νοέμβριο του 2017, 212.000 πολίτες έδωσαν το στίγμα για μια νέα αρχή, για μία ανάσα πνοής στην Δημοκρατική Παράταξη που έγραψε ιστορία στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, αυτή φάνηκε λίγους μήνες μετά να τους ξεχνά, ανασφαλής και εσωστρεφής, διορίζοντας όργανα, παίρνοντας μονομερώς αποφάσεις με ιδιαίτερη αλαζονεία, δημιουργώντας ψηφοδέλτια προεκλογικά κομμένα και ραμμένα στα μέτρα συγκεκριμένων υποψήφιων κ.α. Συνεπώς, η μετουσίωση του Ιστορικού Αφηγήματος έμεινε στα λόγια, στα ονόματα και στα χαρτιά, δίχως να παρουσιάζει την Αλλαγή που χρειαζόταν ο χώρος -και πόσο μάλλον ο τόπος- με αποτέλεσμα στις πρόσφατες εκλογές του περασμένου Ιουλίου να διεκδικεί την πολιτική του επιβίωση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ (εκτός αν θεωρείται επιτυχία η αύξηση κατά 120.000 ψήφους μετά από μία παταγωδώς αποτυχημένη διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα).
Παρόλα αυτά, το ερώτημα είναι γιατί το Κίνημα Αλλαγής έχει μια συνεχόμενη καθίζηση, αφού οι εκλογές του Ιουνίου ήταν επιτυχείς; Σήμερα βιώνοντας την μεγάλη υγειονομική κρίση με προεκτάσεις στην κοινωνία και στην οικονομία το Κίνημα Αλλαγής φάνηκε παρών και δραστήριο, δίχως αυτή η παρουσία του να αποτυπώνεται σε δημοσκοπικούς αριθμούς.
Επιτέλους σύντροφοι ήρθε η ώρα να καταλάβουμε την ευθύνη που έχουμε στον τόπο, στην ιστορία του Κινήματος και στο μέλλον μας. Δεν πρέπει και δεν γίνεται το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου να είναι “το παζάρι ψήφων” της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης. Οφείλει το Κίνημα Αλλαγής να αλλάξει άμεσα, το οφείλει σ’ αυτούς τους ψηφοφόρους που το κράτησαν στα δύσκολα, το οφείλει, αν θέλετε, στην ίδια την ιστορία της Δημοκρατικής Παράταξης. Η ηγετική του ομάδα πρέπει να ανοίξει τα μάτια της στην πραγματικότητα και να καταλάβει το ρόλο που πρέπει να επιτελέσει το Κίνημα Αλλαγής στην χώρα. Διότι το πρόβλημα δεν ήταν τα πρόσωπα, αλλά η πολιτική, η διαρκής εσωστρέφεια, οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες και η ανασφάλεια της ηγεσίας. Δυστυχώς, σήμερα όλες οι πρακτικές και τα λάθη της πολιτικής ηγετικής ομάδας νομιμοποιούνται και από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Χαλκιδικής. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και μεταπτυχιακός φοιτητής στο ΠΜΣ Βυζαντινής Φιλολογίας - Παλαιογραφίας, στο ίδιο τμήμα. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαϊου ήταν υποψήφιος κοινοτικός σύμβουλος στην κοινότητα Αγίου Νικολάου.
