Του Άγγελου Μεταλλίδη,
Ο Κάρολος Η’ Κνούτσον ήταν βασιλιάς της Σουηδίας και της Νορβηγίας και ανήκει στον βασιλικό Οίκο των Μπόντε. Γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1408. Αν και παρουσιάζονταν ως Κάρολος Η’, στην πραγματικότητα ήταν ο δεύτερος βασιλιάς με αυτό το όνομα, δηλαδή το πραγματικό του όνομα έπρεπε να είναι Κάρολος Β’. Η αρίθμησή του ως Κάρολος Η’ στηρίζεται σε μυθικές ιστορίες της χώρας για προηγούμενους βασιλείς με το ίδιο όνομα. Στην περίπτωση της Νορβηγίας αναφερόταν ως Κάρολος Α’, βασιλιάς των Νορβηγών. Ήταν υιός του Κνουτ Τόρντσον και της Μαργαρίτας. Συνολικά παντρεύτηκε τρεις φορές. Αρχικά παντρεύτηκε τη Μπιργκίτα, με την οποία έκανε και την πρώτη του κόρη, τη Χριστίνα. Έπειτα, παντρεύτηκε την Αικατερίνη, με την οποία απέκτησε αλλά δύο παιδιά, τη Μαγδαληνή και τη Ριτσέζα. Τέλος, παντρεύτηκε την Κριστίνα, αποκτώντας ακόμα ένα παιδί, την Άννα. Μας είναι επίσης, γνωστό ότι ο Κάρολος είχε άλλα τρία παιδιά που δεν έζησαν παραπάνω από είκοσι τρία χρόνια κι άλλα πέντε που απεβίωσαν σε πολύ νεαρή ηλικία. Περαιτέρω πληροφορίες για αυτά τα παιδιά όμως δεν γνωρίζουμε.
Ο Κάρολος ανέβηκε στον θρόνο της Σουηδίας το έτος 1449, έναν χρόνο μετά τον θάνατο του Χριστόφορου Γ’ Βίττελσμπαχ, βασιλιά της Δανίας και της Σουηδίας. Τη θέση του Χριστόφορου στη Δανία πήρε ο Κάρολος. Για την επικύρωση της στέψης του, ανέβηκε επάνω στους λίθος της Μόρα, όπως προέβλεπε το τοπικό έθιμο στέψης βασιλέων. Η πορεία προς τη στέψη του όμως δεν ήταν εύκολη, καθώς τον θρόνο διεκδικούσε και ο Οίκος των Οξενστέρνα. Για να καταφέρει να επικρατήσει ο Κάρολος στηρίχθηκε στον προσωπικό του στρατό. Το 1449, η συνέλευση των Νορβηγών αποφάσισε να τον εκλέξει βασιλιά της Νορβηγίας, ενάντια στη θέληση της Δανίας να επιβάλει αυτή δικό της εκλεκτό για βασιλιά της Νορβηγίας. Έτσι λοιπόν, προκειμένου ο Κάρολος να διατηρήσει το στέμμα της Νορβηγίας, θα έπρεπε η Σουηδία να έρθει σε πολεμική αναμέτρηση με τη Δανία. Αυτό ήταν κάτι όμως, που δεν είχε κανένα όφελος για τους μεγιστάνες της Σουηδίας, οι οποίοι δεν ήθελαν να διακινδυνεύουν τη ζωή και τα πλούτη τους για χάρη του Καρόλου. Έτσι, η Νορβηγία επέστρεψε το επόμενο έτος στη Δανία.
Στη συνέχεια, ο Κάρολος προσπάθησε να ενδυναμώσει τη θέση του έναντι της εκκλησίας, επιχειρώντας να συγκεντρώσει όση περισσότερη κοσμική εξουσία μπορούσε για τον εαυτό του. Το 1457 ο Αρχιεπίσκοπος της περιοχής και ο ευγενής Έρικ Τοτ επαναστάτησαν, κατάφεραν να τον εξορίσουν και να καλέσουν τον Χριστιανό Α’ να τον αντικαταστήσει. Ωστόσο, δεν άργησε να ξεσπάσει ξανά ένταση ανάμεσα στον βασιλιά και στην εκκλησία. Ο Χριστιανός Α’ αντέδρασε απέναντι στη φορολογία, που η εκκλησία ήθελε να επιβάλει και τον φυλάκισε. Η εκκλησία επαναστάτησε και κατάφερε να διώξει τον Χριστιανό Α’, φέρνοντας πίσω τον Κάρολο. Αυτός όμως, συγκρούστηκε για δεύτερη φορά με την εκκλησία και τον Αρχιεπίσκοπο και μετά από δύο αιματηρές μάχες εξορίστηκε ξανά, πριν συμπληρωθεί καν ένας χρόνος από την επιστροφή του. Θα ακολουθήσουν τρία χρόνια αντιβασιλείας από τους Κέτιλ Βάσα, Γιανς Οξενστιέρνα και Έρικ Τοτ. Ο τελευταίος όμως, το 1467 θα ταχθεί υπέρ του Καρόλου Η’, ο οποίος θα επιστρέψει στη Σουηδία. Η τρίτη και τελευταία θητεία του Καρόλου στον σουηδικό θρόνο θα διαρκέσει περίπου 3 χρόνια. Απεβίωσε στις 15 Μάϊου 1470.
