Του Γιώργου Σαλπιγγίδη,
Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, ένας από τους γνωστότερους συγγραφείς της Σουηδίας, ο οποίος ασχολήθηκε με την πεζογραφία, τη δοκιμιογραφία, την ποίηση, τη μυθιστοριογραφία, τη συγγραφή θεατρικών έργων, αλλά και με την ζωγραφική και τη φωτογραφία.
Γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1849 στη Στοκχόλμη. Πατέρας του ήταν ο Καρλ Όσκαρ Στριντμπεργκ, ένας αντιπρόσωπος ναυτιλιακών εταιριών, αριστοκρατικής καταγωγής, ενώ η μητέρα του ήταν ταπεινής καταγωγής, οικονόμος στο σπίτι του πατέρα του. Το ζευγάρι απέκτησε οκτώ παιδιά. Ο Στρίντμπεργκ έχασε τη μητέρα του σε μικρή ηλικία και οι σχέσεις του με τον πατέρα του ήταν τεταμένες. Μετά από τη βασική εκπαίδευση πήγε στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλας, ωστόσο δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να ασχοληθεί με την υποκριτική. Για να βγάλει τα προς το ζην εργάστηκε ως αρθρογράφος σε μια από τις μεγαλύτερες σουηδικές εφημερίδες, ενώ εργάστηκε και ως βιβλιοθηκάριος στη Βασιλική Βιβλιοθήκη της Στοκχόλμης.
Εκεί γνώρισε την πρώτη του σύζυγο, την Σίρι φον Έσσεν, μια παντρεμένη σουηδόφωνη Φινλανδή –ηθοποιό- της ανώτερης τάξης και απέκτησε 3 παιδιά. Το 1879 δημοσιεύετε το έργο του «Το κόκκινο δωμάτιο» και γίνεται γνωστός στη σουηδική κοινωνία. Το 1881 η δημοσίευση της σάτιράς του «Το νέο Βασίλειο», γνώρισε έντονη κριτική και τον ανάγκασε να εγκαταλείψει, με την οικογένειά του, τη χώρα και να περιπλανηθεί για έξι χρόνια στην Ευρώπη. Μεταξύ 1884-1886 εκδίδει τη σειρά διηγημάτων «Οι παντρεμένοι», που στέκεται αιτία να διωχθεί για βλασφημία, αθωώνεται όμως και επιστρέφει στην Σουηδία, καθώς μέσα από αυτά τα διηγήματα αναγνωρίζεται. Αυτή η περιπέτεια είχε ως αποτέλεσμα τη διανοητική του αστάθεια και παράνοια.
Μετά από το πρώτο του διαζύγιο (1891) μετακόμισε στο Βερολίνο, εκεί είχε έναν σύντομο γάμο με την αυστριακή δημοσιογράφο Frida Uhl και απέκτησε άλλο ένα παιδί. Ο γάμος τους τελείωσε το 1895 και ο Στρίντμπεργκ μετακόμισε στο Παρίσι, όμως ο ψυχικός του κόσμος κλονίστηκε περαιτέρω και ο ίδιος βασανίστηκε από αόρατους εχθρούς και ψευδαισθήσεις. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η πένα του θα ατονήσει, αλλά θα ενδιαφερθεί για τις φυσικές επιστήμες και την αλχημεία. Μόλις βελτιώθηκε η υγεία του (1896), επέστρεψε στη Σουηδία. Παντρεύτηκε για τρίτη φορά την ηθοποιό Harriet Bosse και απέκτησε ένα ακόμα παιδί. Ωστόσο και αυτός ο γάμος ήταν σύντομος.
Το έργο του υπήρξε πλούσιο και καινοτόμο, καρπός σαράντα και πλέον χρόνων. Ασχολήθηκε με πολλά είδη συγγραφής (θεατρικά, μυθιστορήματα, ποιήματα, δοκίμια κ.α.) και με πολλά λογοτεχνικά ρεύματα (νατουραλισμός, συμβολισμός, ρεαλισμός κ.α.). Έργα όπως «Ο πατέρας», «Η δεσποινίς Τζούλια», «Προς Δαμασκόν», «Ο χορός του θανάτου», «Η σονάτα των φαντασμάτων», «Ο γιος της δούλας» κ.α. αποτελούν ένα διαχρονικό δείγμα. Ένα κύριο χαρακτηριστικό που συναντάμε αρκετά διαβάζοντάς τον είναι ο αγώνας μεταξύ των δυο φύλων. Κατηγορείται από πολλούς ως μισογύνης, λόγω των αρνητικών περιγραφών των γυναικών στα έργα του, ωστόσο θα μπορούσαμε να πούμε πως συμπίπτουν γενικά με τις κρίσεις που είχε στους γάμους του. Ως ζωγράφος επικεντρώνεται περισσότερο στο φυσικό τοπίο, με τη θάλασσα να αποτελεί ένα επαναλαμβανόμενο και αγαπημένο θέμα.
Ο Στρίντμπεργκ τα τελευταία χρόνια της ζωής του θα βρει παρηγοριά στο πρόσωπο της νεαρής ηθοποιού Φάννυ Φάλκνερ, της στερνής του μεγάλης αγάπης. Θα φύγει από τη ζωή από καρκίνο στομάχου στις 14 Μαΐου 1912.
