Του Κωνσταντίνου – Ειρηναίου Σταμούλη,
Οι μέρες της υποχρεωτικής παραμονής στο σπίτι ανήκουν πλέον στο παρελθόν, αφού, από τις 4 του Μαΐου, μπορούμε και πάλι με τη δέουσα προσοχή και τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης, να βγούμε από το σπίτι. Πολλοί από εμάς αξιοποίησαν τις ημέρες αυτές, προκειμένου να γίνουν πιο παραγωγικοί, να αρχίσουν μια νέα δραστηριότητα, να ολοκληρώσουν εκείνο το βιβλίο που άρχισαν αλλά δεν συνέχισαν ή να επικοινωνήσουν με πρόσωπα που παραμέλησαν εξαιτίας των έντονων ρυθμών της σύγχρονης πραγματικότητας. Οι μέρες αυτές, όμως, ήταν και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μάθουμε να εκτιμάμε ανθρώπους και καταστάσεις που θεωρούσαμε την ύπαρξη τους αυτονόητη με την συνείδησή μας άθελα της να υποβαθμίζει την αξία τους, να αντικρίσουμε την διαμόρφωση του κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι και να εντοπίσουμε τα κακώς κείμενά του. Να μάθουμε από τα λάθη μας και να χαράξουμε με ασφάλεια το μέλλον μιας κοινωνίας όρθιας και ενωμένης. Τι μάθαμε λοιπόν αυτόν τον ένα και πλέον μήνα αυτοπεριορισμού κατ΄οίκον;
- Εθνικο Σύστημα Υγείας: Βασικός κοινωνικός πυλώνας και όχι μια ετοιμόρροπη εφεδρεία
Η συζήτηση περί υγείας δεν προσφέρεται για διενέξεις μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τύπου. Η συνύπαρξή τους είναι το ζητούμενο. Και προκειμένου αυτή συνύπαρξη να δύναται να συντηρεί τον αρμονικό της χαρακτήρα, είναι προαπαιτούμενη η ομαλή λειτουργία και των δύο μελών. Το Ε.Σ.Υ λοιπόν την τελευταία δεκαετία αποτέλεσε μία από τις πολλές δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες συνοδευόμενες από υπηρεσίες και επιχειρήσεις του ιδιωτικού κόσμου πλήρωσαν το μάρμαρο των μνημονιακών δεσμεύσεων, με αποτέλεσμα την υποβάθμισή τους. Νοσοκομεία που υπολειτουργούσαν και περιορισμένο προσωπικό χωρίς τα βασικά μέσα, προκειμένου να επιτελέσει το λειτούργημα του, συνέθεταν επί σειρά ετών το κάδρο της υγείας. Η πανδημία του κορωνοϊού ήρθε και μας θύμισε με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο ότι η υγεία δεν τίθεται προς διαπραγμάτευση. Μας θύμισε πως αυτή αποτελεί βασικό μέτωπο στήριξης της κοινωνίας, ένα αγαθό στο οποίο η πρόσβαση οφείλει να είναι καθολική. Το Ε.Σ.Υ, αν και αποδυναμωμένο, άντεξε, χάρη στην αμεσότητα λήψης μέτρων από την Ελληνική Κυβέρνηση. Στο μέλλον, όμως, οφείλουμε να εκλάβουμε την ύπαρξη του ως μια κοινωνική αναγκαιότητα και όχι σαν μια εφεδρεία εκτάκτων αναγκών.
- Εργασία και επαγγέλματα
Αν κάτι μας έμαθε η πανδημία ως προς την αντίληψή μας για τον κόσμο της εργασίας, αυτό είναι ο σεβασμός. Ο σεβασμός προς κάθε επάγγελμα καθώς αυτό επιτελεί τον δικό του κρίσιμο ρόλο μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Διαπιστώσαμε, ότι η κρίση μας προς τα επαγγέλματα και την αξία ή την απαξίωσή τους ήταν άκρως επιφανειακή, καθώς μιλούσαμε εκ του ασφαλούς και με οικονομικά κριτήρια. Τα κριτήρια, όμως, που καθορίζουν την σημασία ενός επαγγέλματος αξιολογούνται με βάση την προσφορά αυτού στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Η ευημερία της κοινωνίας έγκειται στην αρμονική συνύπαρξη και επιτελική συνεργασία των μελών της. Και κάθε μέλος είναι ξεχωριστό, σημαντικό και αδιαίρετο.
- Όταν η ανθρώπινη ζωή μπαίνει πάνω από τις ιδεολογικές διαφορές
Παρακολουθώντας με προσοχή τις πολιτικές εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος, καταλήγουμε σε δύο συμπεράσματα, καίρια για την ερμηνεία του διαμορφωθέντος πολιτικού σκηνικού. Σε πρώτο πλάνο, αναγνωρίζουμε και επικροτούμε την υπευθυνότητα της Ελληνικής Κυβέρνησης, όσον αφορά τη διαχείριση ενός τόσο κρίσιμου ζητήματος, που απειλούσε να πλήξει ανεπανόρθωτα τη δημόσια ασφάλεια και υγεία. Ακόμη, όμως, θετική χαρακτηρίζουμε και την στάση της αντιπολίτευσης, καθώς και τα δύο κόμματα της Κεντροαριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, δεν περιορίστηκαν στην εκ του ασφαλούς κριτική «νίπτοντας τας χείρας τους» μπροστά σε μια κρίσιμη εθνική συγκυρία, αλλά, αντίθετα, παρουσίασαν τα δικά τους προγράμματα αντιμετώπισης της πανδημίας και ανάκαμψης από αυτή. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η αντιπολίτευση ευρύτερα δεν αναλώθηκε σε άτοπη κριτική στον βωμό της ψηφοθηρικής εκμετάλλευσης μιας υγειονομικής κρίσης, αλλά συνέβαλλε στον παραγωγικό διάλογο με σύνεση, υπευθυνότητα και διάθεση για συνεργασία. Με αυτόν τον τρόπο, οι εκπρόσωποι των πολιτών μετά από πολλά χρόνια διενέξεων και κινήσεων εντυπωσιασμού επικεντρώθηκαν στην ουσία της πολιτικής και τον ρόλο που αυτή οφείλει να επιτελεί. Την συμπόρευση, δηλαδή, των δυνάμεων του τόπου και την χάραξη ενός σχεδίου για τη κοινωνική ευημερία και πρόοδο. Στη πράξη και όχι σε ευάλωτα θεωρητικά σχήματα.
- Ενημέρωση
Οι συνθήκες στις οποίες αιφνιδιαστικά κληθήκαμε να προσαρμοστούμε, χαρακτηρίζονταν από ανάγκη για πρόσβαση στην ενημέρωση με μεγαλύτερη συχνότητα. Στο σημείο αυτό, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το σημαντικό ρόλο που τα ΜΜΕ διαδραμάτισαν στην ενημέρωση του συνόλου σχετικά με την υγειονομική αυτή κρίση. Είναι χαρακτηριστικό, ότι πολλοί τηλεοπτικοί σταθμοί προσάρμοσαν τα προγράμματά τους φιλοξενώντας ειδικούς από όλο το φάσμα του επιστημονικού κόσμου, προκειμένου να παρέχεται αναλυτική, ακριβής και αμερόληπτη ενημέρωση στους πολίτες. Η μετάφραση των γεγονότων είναι μια διαδικασία, η οποία υπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε ενημερωτικού οργανισμού και κατόπιν αυτής, οι πολίτες θα επιλέξουν την αποδοχή ή την απόρριψη αυτού. Η ουσία όμως που νοηματοδοτεί ολόκληρη την «τέταρτη εξουσία», είναι εκείνη της μετάδοσης της είδησης η οποία ,σε αυτή τη περίπτωση, έγινε με ακρίβεια και υπευθυνότητα από την πλειοψηφία των Μέσων.
Μα τελικά, μάθαμε πραγματικά από τα παραπάνω; Θα εκτιμήσουμε και στις συνθήκες κανονικότητας το Εθνικό Σύστημα Υγείας ή θα συνεχίσουμε να το απαξιώνουμε; Θα σεβαστούμε, μεταξύ άλλων εξίσου σημαντικών επαγγελμάτων, τον γιατρό, τον υπάλληλο στο supermarket, τους υπαλλήλους στην καθαριότητα ή στις ταχυμεταφορές και τα ταχυδρομεία; Θα εκτιμήσουμε την αξία της ενημέρωσης, ώστε να εργαστούμε από κοινού για τη διαφύλαξη της ακεραιότητάς της ή θα την αφήσουμε να αποτελέσει έρμαιο συμφερόντων; Και τέλος, θα αντιληφθούμε τη σημασία την υπεύθυνης χάραξης πολιτικής από τους εκπροσώπους μας ή θα συνεχίσουμε να απαξιώνουμε ως λαός την πολιτική, αγνοώντας επιδεικτικά το γεγονός ότι η απαξίωση του θεσμού του κοινοβουλευτισμού μονάχα ακραίες φωνές ευνοεί;
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 2000. Σπουδάζει Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ασχολείται ενεργά με το αντικείμενο των σπουδών του, αρθρογραφώντας και συμμετέχοντας σε συνέδρια και εκδηλώσεις σχετικά με την Πολιτική, τη Διεθνή διπλωματία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
