Του Άγγελου Μεταλλίδη,
Ο Εδουάρδος Ζ’ ήταν βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και αυτοκράτορας των Ινδιών. Γεννήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 1841 στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο και ανήκει στον οίκο Σαξονίας-Κόμπουρκ & Γκότα. Το πλήρες όνομα του είναι Αλβέρτος Εδουάρδος, με το πρώτο όνομα να είναι προς τιμήν του πατέρα του και το δεύτερο προς τιμήν του παππού του από τη μεριά της μητέρας του, Εδουάρδου Αυγούστου, ο οποίος ήταν Δούκας του Κεντ και του Στράδερν. Το χαϊδευτικό του όνομα ήταν Μπέρτι. Πατέρας του ήταν ο Αλβέρτος της Σαξονίας και μητέρα του η βασίλισσα Βικτώρια. Το 1863 παντρεύτηκε την Αλεξάνδρα της Δανίας, την κόρη του Χριστιανού Θ’ της Δανίας και απέκτησαν συνολικά έξι παιδιά, από τα οποία τα τρία ήταν αγόρια και τα άλλα τρία κορίτσια. Ο πρώτος γιος τους, ήταν ο Αλβέρτος Βίκτωρας, γεννημένος στις 8 Ιανουαρίου 1864. Ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο του 1865 θα ακολουθήσει το δεύτερο παιδί τους, ο Γεώργιος Ε’, από τον οποίο απέκτησαν και έξι εγγόνια. Τον Φεβρουάριο του 1867 θα γεννηθεί η Λουίζα και σχεδόν ένα χρόνο αργότερα η πριγκίπισσα Βικτώρια. Τον Νοέμβριο του 1869 θα έρθει στην ζωή του, το πέμπτο παιδί τους, Ματθίλδη και τέλος δύο χρόνια αργότερα, το έκτο και τελευταίο παιδί τους ο πρίγκιπας Αλέξανδρος Ιωάννης της Ουαλίας. Συνολικά από τα έξι τους παιδιά, το ζεύγος απέκτησε εννέα εγγόνια.
Ο Εδουάρδος Ζ΄συγκέντρωσε στο πρόσωπο του συνολικά 4 τίτλους. Έτσι λοιπόν τον Νοέμβριο του 1841 του απονεμήθηκε ο τίτλος «Βασιλική Υψηλότητα ο Δούκας της Κορνουάλης» και ένα μήνα αργότερα ο τίτλος «Βασιλική Υψηλότητα ο Πρίγκιπας της Ουαλίας». Στις 22 Ιανουαρίου, την ημέρα της στέψης του, αντικατέστησε τους προηγούμενους τίτλους με δύο άλλους. Αυτοί ήταν «η Μεγαλειότητα Του ο Βασιλιάς» και «η Αυτοκρατορική Του Υψηλότητα ο Αυτοκράτορας». Όταν πέθανε ο πατέρας του δεν μπόρεσε να αποκτήσει κάποια κυβερνητική θέση. Την βασιλεία ανέλαβε η μητέρα του με τον ίδιο απλά να περιορίζεται σε κοινωνικές εμφανίσεις και ομιλίες εντός του βασιλείου. Στον θρόνο θα ανέλθει στις 22 Ιανουαρίου 1901 μετά τον θάνατο της μητέρας του. Η άνοδος του στον θρόνο σηματοδοτεί και την μετάβαση από την βασιλεία του οίκου του Αννόβερου σε αυτή του οίκου της Σαξονίας-Κόμπουργκ και Γκότα. Στην διάρκεια της βασιλείας του υποστήριξε τη σύμπραξη με τη Γαλλία και τη Ρωσία ενώ δημιούργησε και σχέσεις με τους υπόλοιπους βασιλικούς Οίκους της Ευρώπη. Το 1909 δημιουργήθηκε μεγάλη κρίση μεταξύ αυτού και των συντηρητικών στο Αγγλικό κοινοβούλιο εξαιτίας της άρνησης τους να υποστηρίξουν δικό του μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο.
Απεβίωσε στις 6 Μαΐου 1910 εν μέσω της πολιτικής κρίσης και τάφηκε στο κάστρο του Ουίνστον.
Είμαι προπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Γεννήθηκα στις 12 Φεβρουαρίου 1998 και μεγάλωσα στην Καλαμαριά του νομού Θεσσαλονίκης. Τα επιστημονικά μου ενδιαφέροντα εντάσσονται στο χώρο της πολιτικής ιστορίας του νέου ελληνικού κράτους και στην διαμόρφωση των πολιτικών θεσμών και ιδεολογιών της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας.
