Του Κωνσταντίνου-Ειρηναίου Σταμούλη,
Ο Ντέιβιντ Λίβινγκστον υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εξερευνητές που γέννησε η Ευρώπη και ο πρώτος εξερευνητής της γηραιάς ηπείρου, ο οποίος διέσχισε την ισημερινή γραμμή Ατλαντικού-Ινδικού Ωκεανού στην Αφρική. Παράλληλα ήταν ιατρός και ιεραπόστολος.
Ο Λίβινγκστον, γεννήθηκε στη μικρή πόλη Μπλαντάιρ της Σκωτίας στις 19 Μαρτίου του 1813. Μεγάλωσε σε συνθήκες φτώχειας, κάτι που τον ανάγκασε να εργάζεται από μικρή ηλικία προκειμένου να εξασφαλίζει τόσο τα προς το ζην όσο και την εκπαίδευσή του. Έτσι τα κατάφερε και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Μερικά χρόνια αργότερα, η Ιεραποστολική Εταιρεία του Λονδίνου, τον έστειλε στην Αφρική, σε ένα ταξίδι στο οποίο αφιέρωσε 30 περίπου χρόνια από τη ζωή του.
Σε αυτά τα πλαίσια είχε την ευκαιρία να γράψει ανεξίτηλα το όνομά του ανάμεσα σε εκείνα μεγάλων εξερευνητών που έμειναν στην ιστορία, αφού προέβη σε μια σειρά σημαντικών ανακαλύψεων οι οποίες και σημάδεψαν την ανθρώπινη εξέλιξη. Τέτοιες ήταν η ανακάλυψη των πηγών του Νείλου ή η ανακάλυψη των καταρρακτών Βικτώρια, κατά την εξερεύνηση στη κοιλάδα του Ζαμβέζη στη Νότιο Αφρική. Σύμφωνα με την Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, ο Λίβινγκστον έθεσε ως στόχο ζωής τη προώθηση του Χριστιανισμού, του πολιτισμού και του εμπορίου στη «Μαύρη Ήπειρο». Πίστευε στις δυνατότητες της γης και των ανθρώπων και βασιζόμενος στο παραπάνω τρίπτυχο, επιχείρησε να ανοίξει νέους ορίζοντες για την Αφρική. Όπως χαρακτηριστικά ο ίδιος υποστήριζε «ήρθα για να ανοίξω δίοδο στην ενδοχώρα ή να πεθάνω». Επιχείρησε να διδάξει τον Χριστιανισμό, να καθοδηγήσει και να προσφέρει έμπρακτη στήριξη στους γηγενείς. Άλλωστε υποστήριζε με πάθος την κατάργηση της δουλείας και την παύση της εκμετάλλευσης.
Μία γεύση από τις περιπέτειες που η Αφρικανική ήπειρος επεφύλασσε, μπορούμε να πάρουμε από το βιβλίο του Χένρι Στάνλεϊ με τίτλο «Αναζητώντας τον Δρ. Λίβινγκστον». Ο Στάνλεϊ ήταν δημοσιογράφος Αγγλικής καταγωγής που του ανατέθηκε η πραγματοποίηση ενός ταξιδιού στα βάθη της Αφρικής με σκοπό την ανακάλυψη του Λίβινγκστον, ο οποίος για χρόνια αγνοούνταν και λίγοι πίστευαν ότι είναι ακόμα ζωντανός. Στο βιβλίο περιγράφεται εκτενώς το οδοιπορικό του Στάνλεϊ στην «Μαύρη Ήπειρο» και η πορεία αναζήτησης του Σκωτσέζου εξερευνητή. Έτσι ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να διαβάσει για τα έθιμα, τα ήθη και τις παραδόσεις πολλών ντόπιων λαών καθώς και για τον τρόπο ζωής των ιθαγενών. Παράλληλα περιγράφεται η στιγμή της ανακάλυψης του Λίβινγκστον από τον Στάνλεϊ στις 10 Νοεμβρίου του 1871: «βλέπω το λευκό πρόσωπο ενός ηλικιωμένου ανάμεσά τους, βγάζουμε τα καπέλα μας και λέω,
– Ο Δρ. Λίβινγκστον υποθέτω…
– Μάλιστα!»
Η δράση του Λίβινγκστον στην Αφρική, σε συνδυασμό με τις ανακαλύψεις του, του έδωσαν τον ιστορικό χαρακτηρισμό «ο θρυλικός Δρ. Λίβινγκστον». Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε ότι οι ανακαλύψεις του στην Αφρική έγιναν πριν τον διαμοιρασμό αυτής από τις κραταιές Ευρωπαϊκές δυνάμεις. Σε βάθος χρόνου, καθιερώθηκε στη συνείδηση του κόσμου ως ένας από τους πλέον εμβληματικούς και δημοφιλείς εξερευνητές της Βικτωριανής εποχής. Ο θάνατος τον βρήκε δύο περίπου χρόνια μετά την ιστορική συνάντηση με τον Στάνλεϊ και συγκεκριμένα την 1η Μαΐου 1873 στη Ζάμπια. Η σορός του μεταφέρθηκε στο Λονδίνο και θάφτηκε στο Αβαείο του Γουεστμίνστερ. Μετά τον θάνατό του το έργο του στην Αφρική επιχείρησε να συνεχίσει ο Χένρι Στάνλεϊ.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 2000. Σπουδάζει Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ασχολείται ενεργά με το αντικείμενο των σπουδών του, αρθρογραφώντας και συμμετέχοντας σε συνέδρια και εκδηλώσεις σχετικά με την Πολιτική, τη Διεθνή διπλωματία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
