Της Μαριλένας Γιαννίκα,
Ένα ίσως από τα σημαντικότερα στοιχεία της αμερικανικής πολιτικής παρακαταθήκης αποτελεί η άμεση επιβολή συνεργασίας μεταξύ των πολιτειακών θεσμών από το Σύνταγμα. Πράγματι, το εκάστοτε σώμα διατηρεί μία αυτοτέλεια, που εντοπίζεται στις αποκλειστικές του αρμοδιότητες, ωστόσο για την περάτωση της κάθε διαδικασίας επιβάλλεται η συλλογική σύμπραξη, ενδεχομένως και συνεργασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του μοντέλου διακυβέρνησης αποτελεί το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο απαρτίζεται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία, ίσων εταίρων στη νομοθετική διαδικασία, αν και τόσο διαφορετικών ως προς τη σύνθεση και τις αρμοδιότητες.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων των Η.Π.Α απέκτησε την τωρινή της σύνθεση έπειτα από τον Συμβιβασμό του Connecticut, ή Μεγάλο Συμβιβασμό, που τέθηκε σε εφαρμογή το 1789 με την επικύρωση του Συντάγματος τον προηγούμενο χρόνο. Η σύστασή της καθορίζεται κατά τρόπο αναλογικό, με βάση τον πληθυσμό της εκάστοτε πολιτείας, από την απογραφή που διεξάγεται κάθε δέκα έτη. Οι πολιτείες διαιρούνται περαιτέρω σε μονομελείς περιφέρειες, σε αριθμό ανάλογο των αντιπροσώπων που δικαιούνται βάσει του πληθυσμού τους. Ο συνολικός αριθμός των αντιπροσώπων σε όλη την επικράτεια έχει παγιωθεί στους 435 από το 1911, έχοντας υποστεί μόνο μία μικρή αύξηση το 1959, με την είσοδο της Αλάσκας και της Χαβάης, και επιστρέφοντας ξανά στην κανονικότητα το 1963.
Περαιτέρω, η σύνθεση της Βουλής ανανεώνεται ανά δύο χρόνια, καθώς η θητεία όλων των αντιπροσώπων είναι διετής, ενώ η εκλογική διαδικασία περατώνεται με ψηφοφορία πλειοψηφίας μεταξύ των εκπροσώπων των κομμάτων σε κάθε μονομελή περιφέρεια. Οι εκπρόσωποι των κομμάτων που διεκδικούν την εκλογή στην κάθε περιφέρεια, λαμβάνουν κατά κόρον το χρίσμα του κόμματος στις προκριματικές εκλογές που διεξάγονται κατά τα συνέδρια των κομμάτων την άνοιξη προ των εκλογών. Τέλος, βάσει των αποτελεσμάτων των εκλογών, διαμορφώνεται και η πλειοψηφία και η μειοψηφία της Βουλής.
Η Βουλή έχει τη δυνατότητα να επιλέγει τον Πρόεδρό της (Speaker), οι αρμοδιότητες του οποίου καθορίζονται από τους εσωτερικούς κανονισμούς της, παραμένει ωστόσο επιφορτισμένος με το καθήκον της ηγεσίας της Βουλής και τη δυνατότητα της προεδρικής διαδοχής, μετά τον Αντιπρόεδρο. Παράλληλα, κάθε κόμμα οφείλει να εκλέξει έναν floor leader, κοινώς είτε Αρχηγό της πλειοψηφίας είτε Αρχηγό της μειοψηφίας, ανάλογα με το ποιο κόμμα κατέχει την πρωτοκαθεδρία στη Βουλή. Σήμερα, εν έτει 2020, η Βουλή των Αντιπροσώπων απαρτίζεται από 235 αντιπροσώπους του Δημοκρατικού Κόμματος (κόμμα πλειοψηφίας) και 199 αντιπροσώπους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (κόμμα μειοψηφίας). Πρόεδρος της Βουλής διατελεί η Nancy Pelosi, ενώ αρχηγοί των κομμάτων αποτελούν οι Steny Hoyer («αρχηγός της πλειοψηφίας») και Kevin McCarthy («αρχηγός της μειοψηφίας»).
Ως βασικός εταίρος στη νομοθετική διαδικασία μέσω του Κογκρέσου, η Βουλή είναι επιφορτισμένη με την έγκριση νομοσχεδίων αύξησης των εσόδων, και γενικότερα διαχείρισης των δαπανών, ενώ εξέχουσα θέση ανάμεσα στις αρμοδιότητές της είναι η δυνατότητα επιλογής Προέδρου στο ενδεχόμενο αδιεξόδου του Εκλεκτορικού Κολεγίου. Επιπρόσθετα, είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή της πρώτης φάσης των υποθέσεων παραπομπής ομοσπονδιακών αξιωματούχων, εγκρίνοντας τη διεξαγωγή και εκκινώντας τη διαδικασία πριν την εκδίκαση της υπόθεσης από τη Γερουσία.
Με την τελευταία ανασύσταση της Βουλής των Αντιπροσώπων να πραγματώθηκε το 2018, γίνεται σαφές πως το 2020, πέρα από τον καινούργιο (;) Πρόεδρο των ΗΠΑ, θα κρίνει και τη νέα σύνθεση της Βουλής. Μέχρι στιγμής, η Βουλή αποτελούσε το τελευταίο καταφύγιο των Δημοκρατικών, καθώς τόσο η Προεδρία, όσο και η Γερουσία ανήκε στους Ρεπουμπλικανούς. Κατά γενική ομολογία, το μάλλον πλούσιο έργο της την τελευταία διετία σπιλώθηκε από την απόπειρα αποπομπής του Trump, μία προσπάθεια καταδικασμένη από την αρχή στην αποτυχία, που μονοπώλησε αρκετό χρόνο ο οποίος μπορούσε να είχε εκμεταλλευθεί ποικιλοτρόπως. Ανεξαρτήτως, ωστόσο, των παραπάνω γεγονότων, καταλύτης των αποτελεσμάτων των εκλογών του Νοεμβρίου 2020 σε Προεδρία, Βουλή και το 1/3 της Γερουσίας αναμένεται να αποτελέσει η κρίση του κορωνοϊού και ο τρόπος αφενός διαχείρισής της από τους έχοντες την εξουσία, αφετέρου εκμετάλλευσής της από τους μη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- House of Representatives, Encyclopædia Britannica, https://www.britannica.com/topic/House-of-Representatives-United-States-government
- The Constitution of the United States, Constitution US, https://constitutionus.com/
- United States House of Representatives (official website), https://www.house.gov/
-
Obama, GOP Grapple With Power Shift, NPR, https://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=130983833
Γεννημένη το 2000 στην Αθήνα και απόφοιτος του Πειραματικό Λύκειο Πανεπιστημίου Πατρών. Πλέον σπουδάζει στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο τμήμα Νομικής. Διαθέτει αρκετές εμπειρίες σε ρητορικούς διαγωνισμούς, legal clinics και συνέδρια προσομοίωσης, με συμμετοχή σε προσομοιώσεις των Ηνωμένων Εθνών, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της UNESCO, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Μιλάει άριστα αγγλικά και γερμανικά.
