Του Αλέξανδρου Πανταζή,
«Περισσότερο χρεωμένος, λιγότερο παγκοσμιοποιημένος και πιο ψηφιακός θα είναι ο κόσμος μετά την κρίση του Covid-19. Και οι επενδυτές θα πρέπει να προετοιμασθούν για υψηλότερους φόρους, χρηματοπιστωτική καταστολή και ήπια υψηλότερο πληθωρισμό, σε συνδυασμό με την ενίσχυση του λαϊκισμού και προστατευτισμού»
Στο παραπάνω εδάφιο καταλήγει η τράπεζα UBS της Ελβετίας στην νέα της έκθεση με τίτλο «COVID-19 σενάρια και επιχειρηματικές ιδέες», όπου και προσπαθεί να εκτιμήσει την κατάσταση του κόσμου μετά τον ιό. Η τράπεζα αναμένει η αλυσίδα τροφοδοσίας να περιοριστεί σε τοπικό επίπεδο και οι αγορές σε ψηφιακό επίπεδο να υπερισχύσουν συγκριτικά με τις φυσικές αγορές.
Είναι βέβαιο ότι αυτή η υγειονομική κρίση άφησε πίσω της μια μεγάλη οικονομική ύφεση, στην Αμερική μόνο παρατηρούμε μια ιστορική πτώση του αργού πετρελαίου με αρνητική τιμή ανά βαρέλι τα -37,63 δολάρια, αλλά ας μην εθελοτυφλούμε, μπορούμε να διακρίνουμε μια κοινωνική και περιβαλλοντική αλλαγή που έχει επιτευχθεί μέσα σε αυτούς τους δύο σχεδόν μήνες. Μπορεί να μην εμφανίσθηκαν δελφίνια στην Βενετία αλλά το ολικό lockdown είχε ένα θετικό αντίκτυπο στο περιβάλλον.
Για αυτόν τον λόγο, σκόπιμο θα ήταν η νέα αυτή αρχή να αποτελέσει την βάση για μια νέα εποχή που η κοινωνία δεν θα ζει εις βάρος του περιβάλλοντος αλλά αρμονικά με αυτό. Ο συλλογισμός αυτός, προφανώς, δεν εστιάζει στο να γυρίσουμε πίσω στην παλαιολιθική εποχή αλλά στο να αναπτυχθούν νέες συνήθειες τόσο σε ατομικό όσο και συλλογικό επίπεδο.
Οι παραπάνω συνήθειες, σε ατομικό επίπεδο, μπορούν να είναι ο θεσμός της ανακύκλωσης, η μείωση της κυκλοφορίας των επιβατηγών οχημάτων με ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς, η αποφυγή ρίψης σκουπιδιών οπουδήποτε και η αλλαγή στις διατροφικές μας συνήθειες, λόγου χάρη στην μείωση της υπέρογκης κατανάλωσης κρέατος. Αντίθετα σε συλλογικό επίπεδο μπορεί να γίνει μια στροφή στην πράσινη ενέργεια και στην ηλεκτροκίνηση ενώ η πολιτεία πρέπει να επιβάλλει μέτρα σε εργοστάσια, όπως τη τοποθέτηση ειδικών φίλτρων για την μείωση των ρύπων, την ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων του και ούτω καθεξής.
Είναι σαφές ότι η μετάβαση στην νέα εποχή που θα ακολουθήσει δεν θα είναι ομαλή αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι ακατόρθωτη. Η κοινωνία συνεχώς προχωράει και η ζωή συνεχίζεται, όπως άλλωστε έγινε σε εκατοντάδες περιπτώσεις στην σύγχρονη ιστορία.
Τι θα μας μείνει όμως μετά από όλο αυτό;
«Αν κάτι μπορεί μας διδάξει η πανδημία, είναι η σημασία ενός ανθρωποκεντρικού συστήματος πρόνοιας και η ανάγκη για επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και ρωμαλέες δημόσιες υποδομές υγείας. Είμαι σίγουρος ότι αρκετοί θα προσπαθήσουν να ξεχάσουν αυτά τα διδάγματα γιατί απλώς κοστίζουν» αναφέρει ο καθηγητής ψυχολογίας Βασίλης Παυλόπουλος σε σχετική ερώτηση.
Είναι φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στον Νομό Χανίων λόγω της φοιτητικής του ιδιότητας, ενώ τα μαθητικά του χρόνια τα πέρασε στον δήμο Σπάτων-Αρτέμιδος. Κατά την διάρκεια της φοίτησής του έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια και ημερίδες σχετικά με το αντικείμενο σπουδών του και έχει λάβει μέρος στην προσομοίωση της Βουλής των Ελλήνων (ΜΒΕ).
