Του Γιάννη Σκορδά,
Έχασε τρεις αδερφούς, δύο εκ των οποίων δολοφονήθηκαν σε εθνική μετάδοση. Συνόδευσε την Jackie στην κηδεία του Προέδρου John F. Kennedy και εκφώνησε τον επικήδειο του Bobby. Αργότερα, αρκετά μέλη της οικογένειάς του έχασαν τη ζωή τους σε νεαρή ηλικία. Ενεπλάκη σε τροχαίο δυστύχημα, που κόστισε τη ζωή μιας γυναίκας, γνωστό σαν συμβάν του Chappaquiddick. Ο ίδιος απεβίωσε στα 77, μετά από πολύμηνη μάχη με καρκίνο του εγκεφάλου. Είχε ροπή προς τον αλκοολισμό και τις βραχύβιες σχέσεις με γυναίκες. Η ζωή του Ted Kennedy ήταν, αν μη τι άλλο, μια σειρά από τραγωδίες και σκάνδαλα, κάτι που δεν τον εμπόδισε να σκύψει με επιμέλεια πάνω στο νομοθετικό έργο της Γερουσίας.
Αφού παρακολούθησε το Πανεπιστήμιο του Harvard και έλαβε το πτυχίο νομικής του από το Πανεπιστήμιο της Virginia, ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός δικηγόρου στην επαρχία Suffolk της Massachusetts. Ο Kennedy ήταν 30 ετών όταν έγινε για πρώτη φορά μέλος της Γερουσίας, μετά από ειδικές εκλογές του Νοεμβρίου 1962 στη Massachusetts, για να αναπληρώσει την κενή θέση που προηγουμένως κατείχε ο αδερφός του John, ο οποίος είχε μόλις αναλάβει καθήκοντα προέδρου. Υπηρέτησε αυτήν τη θέση συνεχόμενα ως τον θάνατό του, το 2009.
Οι ρίζες του στον παραδοσιακό φιλελευθερισμό ήταν βαθιές. Όπως και οι αδερφοί του, ανατράφηκε στη θεόρατη σκιά του προέδρου Roosevelt. Αλλά οι μεγαλύτεροι αδερφοί Kennedy έμειναν μακριά από την πολιτική του New Deal. Ο φιλελευθερισμός του νεότερου αδερφού Ted είχε τη βάση του στον φιλελευθερισμό του New Deal, φέροντας μαζί το ελπιδοφόρο πνεύμα της μεταρρύθμισης.
Ήταν προικισμένος με την επαφή με το κοινό, απολάμβανε να βυθίζεται στο πλήθος κάνοντας ένα σωρό χειραψίες. Ξεχώριζε στο να υποστηρίζει τους άλλους, όπως έκανε στις προεδρικές εκστρατείες των αδερφών του. Μνημειώδης υπήρξε και η στήριξή του στον πρόεδρο Obama, το 2008.
Το κύριο ταλέντο του, όμως, ήταν για τη νομοθεσία, την επίπονη δραστηριότητα της διαμόρφωσης λογαριασμών και νόμων. Έμαθε στα πόδια των γιγάντων της Γερουσίας όπως ο Richard Russell, που υπήρξε σύμβουλος ενός άλλου εξαιρετικού νομοθέτη, του προέδρου Johnson. Ο Ted Kennedy χρησιμοποίησε τη Γερουσία και ως πλατφόρμα για να εκπαιδεύει το έθνος για τα τρέχοντα ζητήματα επί δεκαετιών, κάτι που έχει εκλείψει σύμφωνα με τον ιστορικό Robert Caro.
Σαν γνήσιο τέκνο της οικογένειας Kennedy, διεκδίκησε το χρίσμα των Δημοκρατικών από τον τότε πρόεδρο Carter στις προκριματικές εκλογές του 1980, φέροντας μεγάλη δυναμική, και σε συνδυασμό με την πτωτική δημοφιλία του προέδρου έδειχνε να είναι το φαβορί. Ωστόσο, στη διάρκεια μιας τηλεοπτικής συνέντευξης, σε μια φαινομενικά εύκολη ερώτηση του δημοσιογράφου Roger Mudd δεν απάντησε με αυτοπεποίθηση.
«Γιατί θέλετε να γίνετε πρόεδρος;»
«Επειδή… νιώθω… ότι μπορώ να κάνω καλά πράγματα για τους ανθρώπους της Αμερικής».
Για την Ellen Goodman, βραβευμένη με Pulitzer Αμερικανή δημοσιογράφο, και ίσως για περισσότερους δημοσιογράφους και πολιτικούς αναλυτές, η απάντηση αυτή υποδήλωνε ότι στην πραγματικότητα ο Ted Kennedy δεν επιθυμούσε να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ.
Από εκείνο το σημείο, η δημοτικότητά του άρχισε να υποχωρεί και παρ’ ότι έμεινε στην κούρσα μέχρι το συνέδριο των Δημοκρατικών, αναγνώρισε τελικά τη νίκη του προέδρου Carter. Στο συνέδριο αυτό, απαλλαγμένος από το βάρος (;) της πιθανότητας να κυβερνήσει, εκφώνησε μια ομιλία που θεωρείται μία από τις 100 καλύτερες πολιτικές ομιλίες στην ιστορία της Αμερικής και αποτέλεσε το εφαλτήριο για τη σπουδαία πολιτική καριέρα του Τ. Kennedy, ως γερουσιαστής.
Το Almanac of American Politics αξιολογεί τις ψήφους του Κογκρέσου ως φιλελεύθερες ή συντηρητικές στο πολιτικό φάσμα, σε τρεις τομείς: οικονομική, κοινωνική και εξωτερική πολιτική. Για την περίοδο 2005-2006 οι μέσες βαθμολογίες του Kennedy ήταν οι εξής: η οικονομική βαθμολογία ήταν 91% φιλελεύθερη και 0% συντηρητική, η κοινωνική βαθμολογία ήταν 89% φιλελεύθερη και 5% συντηρητική, και η βαθμολογία για την εξωτερική πολιτική ήταν 96% φιλελεύθερη και 0% συντηρητική. Το NRA (National Rifle Association) έδωσε στον Kennedy βαθμό “F”, το χαμηλότερο δηλαδή σκορ, για να χαρακτηρίσει τις θέσεις του στην οπλοκατοχή, το 2006.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Ted Kennedy έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και σημαντικά μέλη του κόμματός του, τον αποκάλεσαν «δημοκρατικό είδωλο» καθώς και -δίκαια- «το φιλελεύθερο λιοντάρι της Γερουσίας». Ο κ. Kennedy και η ομάδα του στη Γερουσία συνέθεσαν περίπου 2.500 νομοσχέδια, εκ των οποίων περισσότερα από 300 θεσπίστηκαν. Μεταξύ αυτών ιδιαίτερη θέση κατέχει το νομοσχέδιο «No Child Left Behind» (2002), το οποίο αποσκοπούσε στη βελτίωση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και, κατά συνέπεια, στο επίπεδο μόρφωσης των μαθητών.
Τον Αύγουστο του 2009, όταν πέθανε ο Ted Kennedy ήταν ο τρίτος πιο μακρόχρονος γερουσιαστής όλων των εποχών. Όταν έγινε γνωστός ο θάνατός του, ο τότε νεοεκλεγείς πρόεδρος Obama είχε δηλώσει κάτι που συνοψίζει την πολιτική κληρονομιά του T. Kennedy: «Για πέντε δεκαετίες, ουσιαστικά, κάθε σημαντική νομοθεσία για την προώθηση των πολιτικών δικαιωμάτων, της υγείας και της οικονομικής ευημερίας του αμερικανικού λαού φέρει το όνομά του και προέκυψε από τις προσπάθειές του».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ted Kennedy and the Chappaquiddick incident, Boston Globe, https://www.youtube.com/watch?v=ZNHbDikvXlU
- Senator Kennedy at the 1980 Democratic National Convention, JFK Library, https://www.youtube.com/watch?v=2jDcPbSCluA
- Ted Kennedy Obama Rally, CNN, https://www.youtube.com/watch?v=BqEUmMxNGMI
- How Classical Liberalism Morphed Into New Deal Liberalism, Center for American Progress, https://www.americanprogress.org/issues/general/news/2012/04/26/11379/think-again-how-classical-liberalism-morphed-into-new-deal-liberalism/
- Ted Kennedy, Encyclopædia Britannica, https://www.britannica.com/biography/Ted-Kennedy-American-senator
Είναι απόφοιτος του τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ) και έχει εργαστεί σε πολιτικές εκστρατείες, φέροντας θέσεις ευθύνης και σχεδιασμού. Στο παρελθόν έχει παρακολουθήσει σεμινάρια copywriting/storytelling και προσπαθεί να γράφει καλές ιστορίες.
