Της Έλενας Καππέ,
Ο Σερ Φράνσις Μπέικον, Υποκόμης του Σαιντ Ώλμπανς, ήταν Άγγλος φιλόσοφος, πολιτικός, επιστήμονας, συγγραφέας και δεξιοτέχνης στη χρήση της αγγλικής γλώσσας. Τη σήμερον ημέρα, τον θυμόμαστε για την ικανότητά του ως αγορητή στο κοινοβούλιο και σε περιώνυμες δίκες, καθώς και ως καγκελάριος του βασιλιά της Αγγλίας Ιακώβου Α’.
Γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1561 στο Γιορκ Χάους κοντά στο Στραντ του Λονδίνου. Ήταν ο μικρότερος από τους δύο γιους του υπουργού Δικαιοσύνης σερ Νίκολας Μπέικον.
Ο Μπέικον στράφηκε αρχικά προς τη δικηγορία. Το 1576 άρχισε νομικές σπουδές στο Γκρέυς Ιν, έναν από τους τέσσερις δικαστικούς οίκους που αποτελούσαν τα ιδρύματα διδασκαλίας του Δικαίου στο Λονδίνο και το 1582, έγινε τελικά δικηγόρος. Δεν άργησε να εξελιχθεί πολύ γρήγορα, πρώτα σε λέκτορα και αργότερα σε έκτακτο βασιλικό σύμβουλο, του γενικού εισαγγελέα και του γενικού συνηγόρου.
Όταν πέθανε η Ελισάβετ το 1603, ο Μπέικον χρησιμοποίησε την επιστολογραφική του δεινότητα προκειμένου να εξασφαλίσει μία θέση κοντά στον βασιλιά Ιάκωβο Α’. Στις επιστολές, που έγραφε, του εξέφραζε το έντονο ενδιαφέρον του για τις ιρλανδικές υποθέσεις, για την ένωση των δύο βασιλείων της Αγγλίας και της Σκωτίας, καθώς και για την ειρήνευση της Εκκλησίας ως απόδειξη ότι βρισκόταν σε θέση να προσφέρει σημαντικά οφέλη στο νέο βασιλιά. Τον επόμενο χρόνο διορίστηκε ως βασιλικός νομικός σύμβουλος και συμμετείχε στην πρώτη σύνοδο του Κοινοβουλίου μετά την ανάρρηση του Ιακώβου Α’.
Μέχρι το 1621 όλα έδειχναν να είναι ευνοϊκά γι’ αυτόν. Είχε όμως σημαντικούς εχθρούς και κατηγορήθηκε δυο φορές από κάποιους εξ αυτών για δωροδοκία, πράγμα που έδειχνε ότι ενδεχομένως δεν αποτελούσε και τον πλέον αμερόληπτο δικαστή. Σύντομα παραδέχθηκε ότι είχε δεχθεί δώρα, αρνήθηκε σθεναρά ωστόσο ότι αυτά επηρέασαν την κρίση του ως δικαστή. Αδύναμος να δικαιολογηθεί έλαβε την απόφαση να δείξει μετάνοια και υποταγή και παραιτήθηκε από το αξίωμά του. Η καταδικαστική απόφαση ήταν βαριά και περιελάμβανε μεταξύ άλλων πρόστιμο 40.000 λιρών, φυλάκιση στον Πύργο του Λονδίνου για όσο διάστημα επιθυμούσε ο βασιλιάς, στέρηση του δικαιώματος να καταλάβει δημόσιο αξίωμα, αποπομπή από το Κοινοβούλιο και τη Δικαιοσύνη.
Ο Μπέικον ποτέ δεν έλαβε την πλήρη συγχώρηση και αμνηστία που θα τον αποκαθιστούσε. Μετά την παραίτησή του, τα έργα του ήταν πολύ σημαντικότερα από ότι πριν γιατί δε μπορούσε να δεχθεί όλες εκείνες τις απαγορεύσεις που τον πίεσαν να δεχθεί.
Τον Μάρτιο του 1626, καθώς πήγαινε με την άμαξα στο Χάιγκεϊτ, του ήρθε η ιδέα να διαπιστώσει αν το χιόνι καθυστερούσε τη διαδικασία της αποσύνθεσης. Σταμάτησε την άμαξα του, αγόρασε μία κότα και τη γέμισε με χιόνι. Έπαθε τότε ψύξη, που εξελίχθηκε σε βρογχίτιδα, και πέθανε στις 9 Απριλίου 1626.
Τελειόφοιτη φοιτήτρια του τμήματος Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, με κατεύθυνση στην Ιστορία της Επιστήμης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννημένη το 1996 στην Αθήνα. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και ασχολείται εδώ και χρόνια με τη προσφορά εθελοντικού έργου σε ευπαθείς ομάδες. Στόχος της είναι μια ακαδημαϊκή καριέρα στον τομέα της ιστορίας καθώς και ένα αξιόλογο κοινωνικό έργο. Σημαντικότερο, θεωρεί το να προσφέρει βοήθεια σε όσους την έχουν ανάγκη, ανιδιοτελώς. Η ευγνωμοσύνη στα μάτια τους είναι η μεγαλύτερή της ανταμοιβή.
