Του Αργύρη Ηλιαδή,
Στο πλαίσιο της ενταξιακής τους πορείας, η Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας αλλά και η Αλβανία, ευθυγραμμίζονται με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καταδικάζουν τις παράνομες δραστηριότητες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Την προαναφερθείσα απόφαση έλαβαν σε τοπικό επίπεδο η κυβέρνηση της Αλβανίας και της Βόρειας Μακεδονίας αντίστοιχα, με γνώμονα την απόφαση της Ε.Ε. σχετικά με την επιβολή κυρώσεων σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, οντότητες και φορείς που είχαν εμπλακεί στις προσπάθειες εκμετάλλευσης της Κυπριακής υφαλοκρηπίδας με μη νόμιμες γεωτρήσεις. Μάλιστα, την ευρωπαϊκή πολιτική κατά των τουρκικών δραστηριοτήτων φαίνεται να υιοθετούν και ακόμη τρία κράτη, το Μαυροβούνιο, η Ισλανδία η οποία είναι μέλος του ευρωπαϊκού οικονομικού χώρου, καθώς και η Αρμενία. Σύμφωνα με τη δήλωση του Υπάτου Εκπροσώπου εξ ονόματος της Ε.Ε, Γιοζέπ Μπορέλ, οι χώρες που θα ενταχθούν πρέπει να μεριμνήσουν για τη συμμόρφωση των εθνικών τους πολιτικών με την ως άνω απόφαση του Συμβουλίου. Στη συνέχεια, πρόσθεσε ότι η Ε.Ε. σημειώνει και επικροτεί τη δέσμευση αυτή. Μάλλον, η ευθυγράμμιση των πολιτικών γραμμών των νεοεισαχθέντων χωρών σε φλέγοντα ζητήματα που αφορούν σχέσεις κρατών εντός και εκτός των ευρωπαϊκών συνόρων, αποτελεί αυστηρή προϋπόθεση και ανάγκη για την διασφάλιση της πολιτικής οχύρωσης και της συλλογικότητας. Για τον παραπάνω λόγο, οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. φρόντισαν εξ αρχής να σκιαγραφήσουν προθέσεις και να εκμαιεύσουν γνώμες.
Ύστερος σταθμός των αποφάσεων δε θα μπορούσε να είναι άλλος από το πλήθος αντιδράσεων που πυροδοτήθηκε από τη φανερή αποδοχή της πολιτικής κατά της Τουρκίας. Τα πολιτικά και ηγετικά πρόσωπα της Αθήνας, θεωρούν πως η συνεχόμενη πρόθεση πολιτικής διεύρυνσης από την ελληνική πλευρά και η γενικότερη αποδοχή των κοινών κανόνων και συμφωνιών έφερε το θετικό αποτέλεσμα των γειτονικών χωρών. Τα πράγματα, όμως, δεν φάνηκε να είναι το ίδιο αποδεκτά και ισορροπημένα στη Βόρεια Μακεδονία. Ο ακραίος εθνικιστικός κύκλος, «Παγκόσμιο Μακεδονικό Κογκρέσο», υποστηρίζει ότι η εξής κυβερνητική κίνηση δύναται να αποδυναμώσει και να αποθαρρύνει τις εξαιρετικές τουρκό-μακεδονικές διμερείς σχέσεις, καθώς και την εταιρική σχέση. Σε ένα πλέγμα αλλεπάλληλων δηλώσεων ο συγκεκριμένος φορέας παρότρυνε την κυβέρνηση: «να μη δημιουργεί εχθρούς εκεί όπου δεν υπάρχει ανάγκη και να μη διαταράσσει μακεδονικό-στρατηγική εταιρική σχέση εξαιτίας των ελληνικών συμφερόντων».
Το κλίμα που δημιούργησε η προηγουμένη ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να απαντά σε εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν από την ξαφνική, φιλικά προσκείμενη, διάθεση της Βόρειας Μακεδονίας προς τον ελληνικό λαό. Οι κυβερνητικοί χειρισμοί του ΣΥΡΙΖΑ και η υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών δημιούργησε εύφορο πολιτικό έδαφος διαπραγματεύσεων και παραχωρήσεων. Αν και ο γαλανόλευκος λαός καταδίκασε την υπογραφή της συμφωνίας, μέχρι τώρα, οι σχέσεις των γειτονικών κρατών διατηρούνται σε καλό επίπεδο. Πάντως, η κυβέρνηση του Όλιβερ Σπάσοφσκι, ακολουθεί το δρόμο των καλών σχέσεων που χάραξε ο προκάτοχος του θρόνου, Ζόραν Ζάεφ. Τα πολιτικά συμφέροντα που θέλει να αποκομίσει η Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας δεν είναι ξεκάθαρα, αλλά καθιστά σαφείς τις προθέσεις δημιουργίας φιλικού περιβάλλοντος για την ένταξή της στην Ε.Ε.
Γιατί, όμως, πασχίζουν να ενταχθούν η Βόρεια Μακεδονία αλλά και η Αλβανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Αυτοπροβολή και ταυτόχρονη προσέλκυση τουριστών, ελεύθερη πληθυσμιακή κινητικότητα και περισσότερες ευκαιρίες εργασίας, εξασφάλιση επενδύσεων, κεφαλαίων και εμπόριο άνευ δασμών, κονδύλια και προγράμματα ΕΣΠΑ, αλλά και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από ένα καθεστώς δικαίου υποβοηθούμενο από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, είναι μερικά από τα οφέλη που θέλουν να αποκομίσουν από τις ευρωπαϊκές παροχές. Φυσικά, οι νόμοι υπέρ του ανταγωνισμού που αποτρέπουν τη δημιουργία μονοπωλίων και υποτίμηση προϊόντων, αλλά και η οικονομική βοήθεια σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις (SMEs). Έτσι λοιπόν, για να επιτευχθεί η ομαλή ενσωμάτωση και η πολύπλευρη αποδοχή από τα μέλη, οι χώρες καταβάλλουν προσπάθειες ανάπτυξης και δημιουργίας φιλικών δεσμών με τις γειτονικές χώρες για μια ύστερη δυνατή συμμαχία.
