Του Αλέξανδρου Ραπακούσιου,
Πινελιές
Μάλλον κάποιοι έχουν μπερδευτεί. Πιθανότατα να έχουν λαλήσει και από τον πολυήμερο εγκλεισμό. Θαρρούν πως η πρωτοφανής συνθήκη που έχει διαποτίσει την καθημερινότητα και τη λειτουργία της κοινωνίας λόγω της επιδημίας, αφαιρεί τη δυνατότητα κριτικής προς τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Με λίγα λόγια, την αξιολογούν ως άκαιρη, ενώ ταυτόχρονα βροντοφωνάζουν τηλεοπτικά και διαδικτυακά πως «έχουμε πόλεμο, η κριτική για αργότερα!», σε ύφος και τόνο διανθισμένο με ολίγες πινελιές από Βασίλη Καΐλα.
Χειροκροτητές
Η κριτική, εν τω μεταξύ, δεν παρατίθεται επειδή η Ελλάδα διαθέτει κάποιο υπερόπλο εξολόθρευσης του ιού, αλλά τα ξένα κέντρα δεν την αφήνουν να το χρησιμοποιήσει – αν και με Αρτέμη Σώρρα πρωθυπουργό αυτό θα είχε ήδη κατασκευαστεί και τεθεί σε χρήση με απλή πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Η κριτική ασκείται με γνώμονα την εξεύρεση των κενών και την ενθάρρυνση για την κάλυψή τους. Η πολιτικοποίηση του ζητήματος είναι αναπόφευκτη. Η πανδημία χτύπησε την πόρτα, αποβιβάστηκε και τώρα είναι η ώρα της διαχείρισης. Η τελευταία βρίσκεται στην αρένα των ειδικών και κατ’ επέκτασιν των πολιτικών προϊσταμένων τους. Η εκτελεστική εξουσία θέτει το πλαίσιο δράσης, νομοθετεί τους απαραίτητους περιορισμούς και καταστρώνει τη στρατηγική αντιμετώπισης· και γι’ αυτά επιδοκιμάζεται και αποδοκιμάζεται αναλόγως. Εκείνοι που φαντασιώνονται τους εαυτούς τους άκριτους χειροκροτητές έχουν κάθε δικαίωμα να μεταναστεύσουν στην πατρίδα του Κιμ, είτε εγγύτερα, στην Ουγγαρία του Όρμπαν, ο οποίος ελέω κορωνοϊού βρήκε την αφορμή να συγκεντρώσει υπερεξουσίες έως τα τέλη του έτους. Εκεί, οι φαντασιώσεις τους θα αποκτήσουν πραγματιστική βάση.
Γιαλός
Επί του προκειμένου· οι συνεχείς συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προς τα κράτη συμπυκνώνονται ως εξής: το lockdown δεν αρκεί, χρειάζονται «τεστ, τεστ, τεστ» και δραστικά μέτρα στήριξης της δημόσιας υγείας. Τα περισσότερα εξ αυτών εναρμονίζονται με τις υποδείξεις· ενδεικτικά, η Αυστρία διεξάγει 15.000 διαγνωστικά τεστ ημερησίως, η Γερμανία περί τις 20.000 και η Πορτογαλία ξεπερνά τις 4.000 ημερήσιες μετρήσεις. Σε σύγκριση με το υπόλοιπο δυτικό στερέωμα, η Ελλάδα βρίσκεται στον πάτο με 15.000 διαγνωστικά τεστ στο σύνολο του τελευταίου μήνα, καταλαμβάνοντας μία εκ των τριών χαμηλότερων θέσεων στον σχετικό πίνακα. Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε…
Ραβδί
Δεύτερο σημείο, οι ελλείψεις. Το επί δεκαετίας πετσοκομμένο δημόσιο σύστημα υγείας δεν επιδέχεται λύσεις μαγικού ραβδιού. Στην προσπάθεια κάλυψης των ελλείψεων στα νοσοκομεία της χώρας, από τα απαραίτητα για τη διεξαγωγή των διαγνωστικών τεστ αντιδραστήρια και τον επαρκή αριθμό αναπνευστήρων έως τα αναγκαία μέσα προστασίας των εργαζομένων της πρώτης γραμμής –ειδικές στολές, γάντια και μάσκες–, κανείς δεν περισσεύει. Ήδη ξένα κράτη, έστω και μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, ιδρύματα και ιδιώτες δωρίζουν ιατροφαρμακευτικό υλικό σ’ ένα κράτος που, ωστόσο, ιεραρχεί τις ανάγκες του με λάθος τρόπο.
Ενοικίαση
Μονάχα έτσι μπορεί να εξηγηθεί το εφευρεθέν λεφτόδεντρο, το οποίο στην αρχή δεν υπήρχε, αλλά εν συνεχεία ποτίστηκε σχολαστικά από την ελληνική κυβέρνηση, πετυχαίνοντας να καρποφορήσει τριάντα εκατομμύρια ευρώ, έτοιμα και παραδοτέα μέσω του ΕΟΠΥΥ προς τις ιδιωτικές κλινικές, σε μία πρωτοφανή υπερκοστολόγηση των διαγνωστικών τεστ για τον ιό. Από το καθεστώς υπερκοστολόγησης δε γλίτωσε ούτε η ακριβή ενοικίαση ιδιωτικών μονάδων εντατικής θεραπείας, οι οποίες ενώ στο παρελθόν μισθώνονταν έναντι οκτακοσίων ευρώ ημερησίως, πλέον το αντίτιμο διπλασιάζεται βάσει ενός μικρού παραθυριού μιας κοινής υπουργικής απόφασης προ οκτώ ετών, που αφορούσε νοσήλια μη μόνιμων κατοίκων της χώρας.
Πόρτες
Οι ως άνω ανεπάρκειες έχουν καταγραφεί και επικοινωνηθεί από ιατρικούς και νοσηλευτικούς συλλόγους ανά την επικράτεια. Έως τώρα, πάνω από τετρακόσιοι εργαζόμενοι στον χώρο της υγείας βρίσκονται σε καραντίνα, λόγω έκθεσης σε φορείς του ιού ή ακόμη χειρότερα, εξαιτίας παρουσίασης συμπτωμάτων. Συνειδητοποιεί κανείς το σενάριο όπου ακόμη περισσότεροι γιατροί και νοσηλευτές βγουν εκτός μάχης, αποδυναμώνοντας έτι περαιτέρω τις περιορισμένες δυνατότητες του συστήματος. Την ίδια ώρα, οι «ήρωες με τις άσπρες και πράσινες μπλούζες», όπως τους αποκάλεσε ο Κυρ. Μητσοτάκης, βρίσκουν κλειστές πόρτες στο κτίριο του Υπουργείου Υγείας (19.03), με τον κ. Κικίλια να απορρίπτει το προ δεκαημέρου αίτημά τους για κατ’ ιδίαν συνάντηση. Γιατί η φαινομενική στήριξη στους «ήρωες» μπορεί να ακούγεται όμορφα στα τηλεοπτικά διαγγέλματα, πού καιρός δε για αφουγκρασμό των καθημερινών δυσκολιών τους.
Καραμπόλα
Και μιας και αναφέρθηκε η εξαφανισμένη αυτή ψυχή, οφείλεται ένα ευχαριστώ στον κ. Μητσοτάκη· εάν δεν έβλεπα την γκεστ εμφάνιση του κ. Κικίλια στην καθιερωμένη απογευματινή συνέντευξη Τύπου της περασμένης Δευτέρας, όπου φανφαρολόγησε για ένα δεκάλεπτο και μετά εξαφανίστηκε, θα πίστευα πως κάτι τρομερό του συνέβη. Ο μοναδικός Υπουργός Υγείας στην Ευρώπη του οποίου οι αρμοδιότητες, την ώρα της πανδημίας, περιορίζονται στην υποδοχή κινεζικών μασκών στο Ελ. Βενιζέλος, συνοδεία πάντοτε των απαραίτητων φωτογραφικών φλας, είναι ο δικός μας. Δε γνωρίζω εάν ο Πρωθυπουργός τον παραμέρισε επιχειρώντας να διασώσει την πολιτική του καριέρα ή για να διασώσει όλους τους υπόλοιπους. Εξάλλου, ο άνθρωπος από καραμπόλα βρέθηκε στο συγκεκριμένο Υπουργείο· ούτε κάνει, ούτε θα κάνει για τη συγκεκριμένη θέση. Άλλη του έταξαν, άλλα έταξε κι αυτός με τη σειρά του, αλλού βρέθηκε· δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως μία μεγάλη μερίδα των διορισμένων –από τον κ. Κικίλια– στις διοικήσεις των νοσοκομείων είναι στρατιωτικοί.
Γραμμή
Εν αντιθέσει με τον σιωπηλό Υπουργό, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και περιφερειάρχης Αττικής, Γ. Πατούλης, έκανε το «λάθος» να παρεκκλίνει από την κυβερνητική γραμμή, ζητώντας να ανοίξουν 2.000 κλίνες ΜΕΘ ούτως ώστε να καλυφθούν τα κενά στο σύστημα Υγείας. Ο προτεινόμενος αριθμός, ναι μεν φαντάζει μεγάλος σε πρώτη ανάγνωση, πρέπει να συνυπολογιστεί δε πως συγκριτικά με τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα καταλαμβάνει την τρίτη θέση από το τέλος στην αντιστοιχία κλινών εντατικής θεραπείας και πληθυσμού. Αυτό δεν πτόησε το δοθέν «σήμα»· εντός ολίγων ωρών από τη δήλωση, άρθρα φιλοκυβερνητικών ιστότοπων έκαναν την εμφάνισή τους με προσωπικούς χαρακτηρισμούς κατά του κ. Πατούλη ως «δημαγωγού» και «λαϊκιστή».
Μάστερ
Το φαινόμενο των «κορωνοσκουπιδιών» έκανε την εμφάνισή του στους ελληνικούς δρόμους και τα πεζοδρόμια. Εξ ου και η ανακοίνωση του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, ο οποίος ξεκαθαρίζει πως τα γάντια μιας χρήσεως πετιούνται στον πράσινο και όχι στον μπλε κάδο. Παράλληλα, στη σχετική ανακοίνωση επικρίνει κι εκείνους που επιλέγουν να τα πετούν στους δρόμους και τα πεζοδρόμια· και για το πρώτο, εντάξει, είναι πασιφανές πως προκειμένου κάποιος να αποκωδικοποιήσει την έννοια της «μιας χρήσεως», συνεπώς και το εάν το υλικό ανακυκλώνεται ή μη, οφείλει να κατέχει Μάστερ μικροβιακής βιοτεχνολογίας και περιβαλλοντικής βιολογίας. Για το δεύτερο, πάλι, αρκεί να μην έχει γεννηθεί σε κοτέτσι· ή τέλος πάντων, να είναι σε θέση να τεκμηριώσει την παρουσία εγκεφαλικών κακώσεων που δίνουν εντολή στα χέρια να αραδιάσουν τη χρησιμοποιημένη πλαστικούρα του στον δρόμο.
Μίτος
«Συγχαίρουμε τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ ως το 30ό μέλος της Συμμαχίας. Καλωσορίζουμε τους γείτονές μας στην οικογένεια του NATO & προσβλέπουμε στην εποικοδομητική μας συνεργασία στο πλαίσιο της Συμμαχίας» (ΥΠΕΞ, 27.03). Το άνωθεν συγχαρητήριο τηλεγράφημα δημοσιεύτηκε στα κοινωνικά δίκτυα του Υπουργείου Εξωτερικών. Στην περίπτωσή μας υπάρχουν δύο σενάρια· είτε κάποιος μειοδότης Συριζαίος παρείσφρησε στους λογαριασμούς του Υπουργείου και δημοσίευσε το παραπάνω μήνυμα, είτε ξετυλίγεται και το τελευταίο εκατοστό του Μίτου της πολιτικής Απάτης, πάνω στην οποία (ξανα)κτίστηκαν πολιτικές καριέρες που ενέπαιξαν τα αισθήματα ευκολόπιστων σανοφάγων. Ωσότου διευκρινιστεί επισήμως τι από τα δύο ισχύει, κανένας περαιτέρω σχολιασμός δε δικαιολογείται· έως τότε, προσωπικά θα συνεχίσω να εμπιστεύομαι τις δηλώσεις του μεγάλου πολιτικού κεφαλαίου της χώρας, τότε αναπληρωτή εκπροσώπου Τύπου του κυβερνώντος κόμματος, πως «ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος να έρθει σε ρήξη τόσο με το ΝΑΤΟ, όσο και με τις ΗΠΑ και τη Γερμανία για τη Συμφωνία των Πρεσπών» (Κ. Κυρανάκης, 14.11.2018). Για προφανείς λόγους προάσπισης της αντιστοιχίας λόγων και πράξεων των πολιτικών εκπροσώπων του τόπου, κατ’ επέκτασιν και της ίδιας της Δημοκρατίας, προτρέπω τους αναγνώστες να πράξουν το ίδιο.
Είναι τεταρτοετής φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει συμμετάσχει σε εγχώρια και ευρωπαϊκά μοντέλα προσομοίωσης, ενώ το ενδιαφέρον του εντοπίζεται, εκτός των διεθνών σχέσεων, στην πολιτική επικοινωνία και τη δημοσιογραφία. Μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε η διετής συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της SAFIA, από όπου και αποκόμισε πολύτιμες εμπειρίες και φιλίες. Μέσω του OffLine Post, αρθρογραφεί κυρίως για την εγχώρια πολιτική σκηνή.
