Της Δήμητρας Χαρέλη,
Μέσα σε ένα κόσμο φτιαγμένο από όμοια πρόσωπα, όμοια σώματα και όμοια μυαλά προσπάθησε να παραμείνεις διαφορετικός. Το παράδειγμα με αυτό το σχηματισμένο παζλ και τα όμοια κομμάτια του, που όσο και να το κοιτάς δεν βρίσκεις κανένα ενδιαφέρον, είναι αρκετά ξεπερασμένο αλλά ταιριάζει τόσο πολύ στο κεφάλαιο «Η διαφορετικότητα στη σύγχρονη εποχή». Η δύναμη της «τάσης» και η τόσο γρήγορη συχνότητα του «κύματος» έχουν μεταμορφώσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε ένα άλμπουμ με τις ίδιες και τις ίδιες φωτογραφίες. Όποια σελίδα του και να κοιτάξεις θα βρεις τρομακτικά πανομοιότυπα πρόσωπα με μόνη διαφορά τη λεζάντα, που ακόμα και αυτή κάποιες φορές είναι αντιγραμμένη. Πίσω από όλα αυτά και κάπως βαθύτερα, κρύβεται η αδυναμία του ανθρώπου να παραμείνει διαφορετικός, βρίσκεται μια συνεχόμενη επιθυμία για κοινωνική αποδοχή και λίγη θλίψη. Μια ανασφάλεια κρυμμένη κάτω από μια μάσκα που πλέον φοριέται πολύ και μια μόνιμη καταπίεση. Αν και η διαφορετικότητα ως όρος σήμερα αναπαράγεται συνεχώς στο αυτί μας από καμπάνιες, διαφημίσεις και υπεραναλύσεις από τα Μέσα Ενημέρωσης και το Διαδίκτυο, ακόμα δεν έχει καταλάβει στη ζωή όλων μας τη θέση που πραγματικά αξίζει, και από πολλούς αντιμετωπίζεται σαν ένα ακόμα ενοχλητικό βουητό.
Μην ακολουθείς τα καθιερωμένα πρότυπα ομορφιάς, γίνε πρότυπο του δικού σου εαυτού
Τα πρότυπα ομορφιάς έχουν επιβληθεί με όλη τους τη δύναμη, συνεπάγονται πολύ συγκεκριμένα μοντέλα, κυρίως γυναικείας φιγούρας, εξυπηρετώντας ασφαλώς κατ’ επέκταση και διάφορες άλλες σκοπιμότητες. Πώς πρέπει να είναι η σύγχρονη γυναίκα τελικά; Το τέλειο σώμα, το τέλειο δέρμα ή τα τέλεια μακριά μαλλιά είναι μια γρήγορη απάντηση. Μια επιπόλαιη απάντηση που μπορεί να καταπιέζει τόσες γυναίκες εγκλωβίζοντας τες σε αυτά τα δεσμά της κοινωνικής επιταγής με αυτοσκοπό της ύπαρξης τους να γίνουν αποδεκτές. Γιατί να καταπιέσεις τον εαυτό σου υποτάσσοντάς τον στις επιταγές της μάζας; Γιατί να υπάρχουν «πρότυπα ομορφιάς» και να μη γίνεις εσύ πρότυπο του δικού σου εαυτού; Τα ουσιαστικά εφόδια της σύγχρονης γυναίκας είναι περισσότερα από ποτέ (η εκπαίδευση, η χειραφέτηση και η ανεξαρτητοποίηση της) και ναι, είναι ικανά από μόνα τους να την οπλίσουν με σιγουριά και αυτοπεποίθηση για τον εαυτό της. Κάθε πλαστή και ιδεατή εικόνα που υπόσχεται αποδοχή, παράγει άλλη μία «πλαστική κούκλα» στο εργοστάσιο της τυποποιημένης ομορφιάς.
Είσαι αυτό που νιώθεις
Το δικαίωμα της σεξουαλικής απελευθέρωσης τα τελευταία χρόνια είναι ίσως το πιο πολυσυζητημένο θέμα που έχει πέσει στο τραπέζι. Κανένας δεν μπορούσε να υπολογίσει κάποια χρόνια πριν, ότι η ένταξη των σεξουαλικά απελευθερωμένων ανθρώπων με τη μορφή κινήματος πλέον, θα επηρεάσει σημαντικά τομείς όπως είναι η οικονομία (Ροζ Καπιταλισμός) και θα αποκτήσει τόση μεγάλη αγοραστική δύναμη. Παρ’ όλ‘ αυτά παραμένει ευαίσθητο και από κάποιους χαρακτηρίζεται μέχρι και απαγορευμένο. Έως και σήμερα, τοποθετούνται καλούπια και τίτλοι στο σχολείο, στο δρόμο, στη δουλειά. Η κοινωνική αδικία που χαρακτηρίζει την συνείδηση του 2020 (με προσβολές, σωματική βία και κοινωνικές διακρίσεις) έχει ως αποτέλεσμα την εσωτερίκευση, το στρες και άλλα παρόμοια αρνητικά συναισθήματα απέναντι σε άτομα που αποφασίζουν οι ίδιοι για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, το φύλλο και τη γενικότερη ταυτότητα τους. Τοποθετούμε σε μια καρέκλα τον απέναντι μας και τον επικρίνουμε για αυτό που είναι, καταργώντας του το φυσικό δικαίωμα της επιλογής για τον ίδιο του τον εαυτό, απομονώνοντας και απορρίπτοντάς τον. Άτομα με σοβαρές διακρίσεις στον τομέα της επιστήμης, του αθλητισμού και των τεχνών, μορφωμένοι με σημαντικές δεξιότητες, βρίσκουν μέχρι και την πόρτα της εργασίας κλειστή. Τα φαινόμενα του κοινωνικού αποκλεισμού σε τέτοιες περιπτώσεις συχνά οδηγούν στην ενίσχυση μια κρυφής, δεύτερης και καταπιεσμένης ζωής που κανένας δεν έχει δικαίωμα να κρατήσει θαμμένη.
Ο άνθρωπος ξεχνάει και κρίνει
Ο άνθρωπος καταδικάζει ιδιαιτερότητες και χαρακτηριστικά που απλώς έτυχε να μην έχει ο ίδιος. Εκτός από το ζήτημα της διαφορετικότητας ως καθαρά προσωπική υπόθεση του καθενός, θίγονται ενότητες όπως η κοινωνική ή η πολιτισμική διαφορετικότητα, θέματα όπως η φυσική ιδιομορφία στον άνθρωπο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το να είσαι διαφορετικός δεν είναι επιλογή, είναι απλώς μονόδρομος και δεν έχεις καμία άλλη λύση από το να τον διαβείς με αξιοπρέπεια και θάρρος. Εξακολουθείς να ξεχωρίζεις για την μοναδικότητα σου χωρίς αυτό να σε μετατρέπει σε ανώτερο ή κατώτερο από τους υπόλοιπους. Οι σύγχρονες κοινωνίες που έχουν διαμορφωθεί διαφορετικά μέσα από πολλούς παράγοντες-αιτίες είναι πολυπολιτισμικές, ανεκτικές και πολύχρωμες. Η συνύπαρξη τόσων πολλών διαφορετικών ανθρώπων δεν είναι εύκολη υπόθεση αλλά ποτέ δεν στέρεψε από ενσυναίσθηση και κατανόηση.
Θέλει μεγάλη δύναμη να παραμείνεις διαφορετικός και ακόμα μεγαλύτερη να βρίσκεσαι απέναντι σε κάτι διαφορετικό και να το κοιτάς στα μάτια, ούτε στραβά, ούτε λοξά, να το κοιτάς όπως του αξίζει, στα μάτια. Να στέκεσαι μπροστά του και εκτιμάς την αυθεντικότητα του. Βγάλε τις ετικέτες που έχεις κολλήσει στο μέτωπο των ανθρώπων, δεν είναι κουτί από παπούτσια. Η ταμπέλα που θα βάλεις σε κάποιον δεν μπορεί να καθορίσει το ποιος είναι ή να κοστολογήσει την πραγματική του αξία. Το να είσαι διαφορετικός από όλους τους άλλους δεν είναι ελάττωμα. Ελάττωμα είναι η αδυναμία του ανθρώπου να αποδεχτεί πως υπάρχει και το γκρι, εκτός από το μαύρο και το άσπρο. Η δύναμη πάντα θα βρίσκεται στις διαφορές και όχι στις ομοιότητες.
Είναι μεγάλη επένδυση για αυτόν εδώ τον κόσμο να αποτελείται από τόσα μικρά και διαφορετικά κομμάτια μεταξύ τους, τα οποία το ένα δίπλα στο άλλο μπορούν να σχηματίσουν το πιο όμορφο παζλ. Είναι μεγάλη επένδυση για τον εαυτό σου να θυμάσαι πως στο τέλος της μέρας είμαστε όλοι άνθρωποι, είμαστε όλοι ίσοι.
