Της Μαρίας Μήτσα,
Βρίσκεσαι κλεισμένος σπίτι. Τι καλύτερο να περάσεις το χρόνο σου από το να δεις κάτι που σίγουρα θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον;
Παρακάτω θα βρεις πλήθος προτάσεων να επιλέξεις ανάλογα με το γούστο και τη διάθεσή σου!
#1 Contagion
Η πιο επίκαιρη ταινία που κυκλοφορεί! Με τον πανικό και τα μέτρα που επικρατούν αυτή τη στιγμή παγκοσμίως λόγω του κορωνοϊού ίσως συγκλονιστείς με το πόσα κοινά θα βρεις με μια ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Μια θανατηφόρα ασθένεια ξεσπά και μια ομάδα γιατρών από όλο τον κόσμο καλείται από το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών, για να αντιμετωπίσει την απειλή. Η ταινία καταγράφει την εξάπλωση του ιού, τις προσπάθειες που γίνονται από γιατρούς και ερευνητές να τον περιορίσουν και φυσικά, τον πανικό που έχει προκαλέσει σε όλη την ανθρωπότητα. Περιγράφει ποικίλες αντιδράσεις εν όψει μιας πανδημίας και πώς τελικά η ανακάλυψη του εμβολίου θα σταματήσει την εξάπλωση.
Αν είσαι ήδη πανικοβλημένος με τα όσα συμβαίνουν ίσως δεν είναι και πολύ καλή ιδέα να τη δεις!
#2 J’accuse
Μια ταινία ολόφρεσκη και πολυβραβευμένη του Ρομάν Πολάνσκι, παρουσιάζει ιδιαίτερο ιστορικό και πολιτικό ενδιαφέρον.
Το περίφημο «Κατηγορώ», την επιστολή του συγγραφέα Εμίλ Ζολά, που δημοσιεύτηκε στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Ορόρ και έστρεψε την κοινή γνώμη ενάντια στις στρατιωτικές και πολιτικές αρχές της Γαλλίας, για τη δικαστική πλεκτάνη εναντίον του εβραϊκής καταγωγής λοχαγού Ντρέϊφους και την αποσιώπηση του πραγματικού ενόχου Εστερχάζι, σε μια υπόθεση εσχάτης προδοσίας που είχε συγκλονίσει τη χώρα τα τέλη του 19ου αιώνα.
#3 The color purple
To 1985 o Steven Spielberg μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το βραβευμένο βιβλίο της Alice Walker “The color purple”.
Η ταινία διηγείται τη ζωή της Celie, μια νεαρής μαύρης κοπέλας που μεγαλώνει στις αρχές του 1900 και σε ηλικία μόλις 14 ετών μένει έγκυος από τον πατέρα της. Ναι, είναι τόσο σκληρή ταινία όσο ακούγεται. Ο Spielberg όχι μόνο αποτυπώνει μοναδικά την εποχή που τόσο καλά γνωρίζει, αλλά επιπλέον εκμαιεύει συγκλονιστικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς του που ζωντανεύουν βαθιά το μυθιστόρημα της Walker. Οι δύο πρωταγωνίστριες εκφράζουν όλη την καταπίεση και την περιθωριοποίηση της γυναίκας της εποχής, ενώ ο πατέρας τους είναι ένας από τους πιο σιχαμένους κακούς στο σινεμά.
#4 En el laberinto de las tortugas
Μια ταινία που κυκλοφόρησε το 2019, διαφορετική από τις άλλες σε animation έκδοση, με υπόθεση ιστορική, δραματική και κοινωνική παράλληλα.
Παρίσι, 1930. Ο Σαλβαδόρ Νταλί και ο Λουίς Μπουνιουέλ είναι ήδη οι κύριες μορφές του σουρεαλιστικού κινήματος. Απροσδόκητα, ο Μπουνιουέλ μένει χωρίς χρήματα μετά το σκάνδαλο που περιβάλει τη «χρυσή εποχή». Σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε το επόμενο έργο του, ένα ντοκιμαντέρ για μία από τις φτωχότερες ισπανικές περιφέρειες, τη Λας Ούρδες. Ωστόσο, ο καλός του φίλος, ο γλύπτης Ραμόν Ασίν, αγοράζει ένα λαχείο με την υπόσχεση ότι, αν κερδίσει, θα πληρώσει για την ταινία. Απίστευτα και αναπάντεχα, η τύχη είναι στο πλευρό τους.
Οι κορυφαίοι Ισπανοί παραγωγοί animation του “Wrinkles” και “The Lissing Lynx”, ενώνουν τις δυνάμεις τους με τον Σαλβαδόρ Σιμό, δημιουργώντας ένα συναρπαστικό animation-φόρο τιμής στον πατέρα του σουρεαλισμού, Λουίς Μπουνιουέλ. Η ταινία, βασισμένη στην πραγματική ιστορία των γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ «Γη Χωρίς Ψωμί», συνδυάζει σκίτσα και επιλεγμένες σκηνές από το αυθεντικό ντοκιμαντέρ, για να σκιαγραφήσει το πορτραίτο ενός νεαρού καλλιτέχνη που αγωνιά να βρει τη φωνή του.
#5 I killed my mother
Είναι από τις ταινίες εκείνες που δεν μπορείς να διώξεις απ το μυαλό σου, ότι την έγραψε, σκηνοθέτησε και ερμήνευσε (στον πρωταγωνιστικό ρόλο) ένας μετά βίας 20χρονος!
Όπως επίσης δεν ξεχνάς ότι είναι παιδί που μεγάλωσε σε ένα ελεύθερο, μεσοαστικό περιβάλλον, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών. Τα αναφερόμενα προβλήματα και η αντιμετώπισή τους συμβαίνουν στην «τακτοποιημένη» κοινωνία του Καναδά, έτσι που η πολιτική δυναμική του φιλμ υστερεί σε σχέση με αυτή που καταθέτει το πρόσφατο Fish Tank της Andrea Arnold. Το ντεμπούτο του λοιπόν έχει όλη την ορμή, τη σπιρτάδα αλλά και την αυθάδεια απέναντι σε κανόνες δραματουργίας ενός χαρισματικού «μπόμπιρα» και η αναφορά (στο σενάριο) στον Ρεμπό δείχνει ότι ο ίδιος νιώθει κάπως τον εαυτό του ως «τρομερό παιδί». Σίγουρα, καταφέρνει να καταγράψει πολύ γλαφυρά την εφηβική φάση της εξέγερσης. Ο ήρωας έχει συγκεντρώσει όλο τον θυμό που παράγουν οι ορμόνες, κάπως άδικα πάνω στη μητέρα του, που στο κάτω κάτω εκείνη ανέλαβε να τον μεγαλώσει αφού ο ανεύθυνος πατέρας πήρε πόδι από νωρίς. Την μισεί, την αγαπά, δεν ανέχεται τίποτα στη συμπεριφορά της, ίσως την αγαπά… μάλλον την μισεί… Ηθελημένα ή όχι, η ιστορία αναλώνεται χωρίς ουσιαστικές εξελίξεις σε αυτή την οργή αλλά εκείνο που εντυπωσιάζει στη σκέψη του Xavier Dolan είναι ότι μπορεί να αυτοσαρκαστεί και να κοιτάξει τα πράγματα και από τη σκοπιά της μητέρας. Εν τέλει αποκομίζουμε δύο πράγματα. Μία άριστη καταγραφή της ψυχολογικής κατάστασης ενός εφήβου και ένα σκηνοθετικό παιχνίδι ανάμεσα στη δραματική σάτιρα και την ελεύθερη γραφή ενός ορμητικού ποιήματος.
Γεννημένη το 1996 στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγαλωμένη σε ένα χωριό του Λαγκαδά, την Όσσα. Φοιτήτρια του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, με ειδίκευση στον κλάδο της προϊστορικής Αρχαιολογίας. Αγαπώ πολύ τα μουσεία καθώς είναι και το αντικείμενο που θα ήθελα να ασχοληθώ και στο μέλλον της επαγγελματικής μου ζωής.
