Της Έφης Βούζιου,
Οι γυναίκες, δυστυχώς, αποτελούν και στην πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ τη μειοψηφία, με πολλούς να τις θεωρούν ακόμα και σήμερα ανάξιες να αναλάβουν οποιαδήποτε πολιτική ευθύνη διακυβέρνησης.
Η πρώτη γυναίκα η οποία «κατέβηκε» στις εκλογές για το αξίωμα του αντιπροέδρου ήταν η Marietta Stow στις εκλογές του 1884 στο πλευρό της Belva Lockwood, η οποία επίσης διεξήγαγε και την πρώτη ολοκληρωμένη προεδρική εκστρατεία στις ΗΠΑ. Η Marietta ήταν πολιτικός και ακτιβίστρια των γυναικείων δικαιωμάτων με σθεναρούς αγώνες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της. Πίστευε στη σημασία της εκλογής των γυναικών σε πολιτικό αξίωμα και έτσι το 1880 δέχτηκε την υποψηφιότητα του κόμματος Greenback Party. Τον Αύγουστο του 1881 ανακοίνωσε το σχηματισμό του Ανεξάρτητου Πολιτικού Κόμματος της Γυναίκας, σκοπός του οποίου ήταν να προετοιμάσει τις γυναίκες για την πολιτική ζωή, παρέχοντάς τους εμπειρία πάνω σε σημαντικά πολιτικά θέματα. Θεωρώντας, όμως, ότι οι γυναίκες χρειάζονταν τη δική τους κομματική οργάνωση, προχώρησε το 1884 στη δημιουργία του Κόμματος Ίσων Δικαιωμάτων προτείνοντας ως υποψήφια για την προεδρία τη Belva Lockwood. Συγκεκριμένα είπε: «Γιατί να μην προτείνουμε γυναίκες ως υποψήφιες σε σημαντικές θέσεις ευθύνης…; Το κόμμα των Ρεπουμπλικανών κάνει μόνο προσβολές για τις γυναίκες, οπότε είναι καιρός να έχουμε το δικό μας κόμμα, τη δικιά μας πλατφόρμα και τους δικούς μας υποψηφίους. Δε θα έχουμε ποτέ ίσα δικαιώματα αν δεν τα κατοχυρώσουμε, ούτε θα μας σέβονται μέχρι να το επιβάλλουμε ως διαταγή».
Το 1892 αποφάσισε να ξαναδοκιμάσει τις δυνάμεις της στην πολιτική μάχη για την ανάδειξη του αντιπροέδρου μετά και από το National Woman Suffragists’ Nominating Convention, το οποίο την έθεσε ως υποψήφια. Αυτή τη φορά βρισκόταν στο πλευρό της ικανότατης Victoria Woodhull. Και οι δυο υποψηφιότητές τους, βέβαια, στάθηκαν καθαρά συμβολικές για πολλούς, καθώς το συνέδριο ήταν μη εξουσιοδοτημένο.
Το 1972 έχουμε την υποψηφιότητα της Frances “Sissy” Farenthold την οποία πρότεινε ως υποψήφια για το αξίωμα του Αντιπροέδρου η Gloria Steinem στη Δημοκρατική Εθνική Συνέλευση του ίδιου έτους. Η Farenthold ήρθε δεύτερη στην ψηφοφορία με 400 ψήφους. Την ίδια χρονιά, όμως, συναντάμε και την Toni Nathan, η οποία έγραψε ιστορία ως η πρώτη γυναίκα η οποία έλαβε εκλογική ψήφο για τη θέση του αντιπροέδρου ανάμεσα στους Ρεπουμπλικανούς το 1972. Η πρωτιά αυτή κατεγράφη όταν ένας Ρεπουμπλικανός εκλογέας της Virginia αρνήθηκε να ψηφίσει τον υποψήφιο που βρισκόταν στο πλευρό του προέδρου Nixon, αλλά αποφάσισε να υποστηρίξει τη Nathan.
Η πρώτη υποψήφια γυναίκα αντιπρόεδρος, η οποία εκπροσωπούσε ένα σημαντικό αμερικανικό πολιτικό κόμμα, ήταν η Geraldine Anne Ferraro το 1984. Ήταν πολιτικό στέλεχος του Δημοκρατικού Κόμματος και υπηρέτησε στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Ο πραγματισμός και η πολιτική επιρροή της, καθώς και οι στενές σχέσεις της με τους κορυφαίους Δημοκρατικούς της Washington επέτρεψαν την ταχεία άνοδό της στην ηγετική σκάλα του Σώματος.
Γεννημένη στις 26 Αυγούστου του 1935 στο Newburgh της Νέας Υόρκης ήταν το μικρότερο παιδί και το μοναδικό κορίτσι της οικογενείας Ferraro. Έδειξε ανεπτυγμένα μαθησιακά ταλέντα, αρχικά αποφοιτώντας νωρίς από το γυμνάσιο το 1952 και μετέπειτα κατακτώντας πλήρη υποτροφία από το Marymount College στη Νέα Υόρκη και λαμβάνοντας το 1956 το πτυχίο της στα Αγγλικά. Ξεκίνησε παραδίδοντας μαθήματα στα δημόσια σχολεία της Νέας Υόρκης και ταυτόχρονα παρακολουθούσε νυχτερινό σχολείο στο Πανεπιστήμιο Fordham, ώσπου κατέκτησε το πτυχίο νομικής το 1960. Γρήγορα κατέλαβε τη θέση του βοηθού δικηγόρου της περιοχής στο Queens της Νέας Υόρκης και μεταφέρθηκε σχεδόν αμέσως στο Γραφείο Ειδικών Θεμάτων το 1975.
Η Ferraro επιδίωξε την εκλογή στην Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων το 1978 όταν ο James Delaney ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την πολύχρονη παρουσία του στο αξίωμα. Ήρθε αντιμέτωπη με τον δημοτικό σύμβουλο Thomas Manton, ο οποίος είχε την υποστήριξη της τοπικής δημοκρατικής ηγεσίας, καθώς και με τον Patrick Deignan, δημοφιλή υποψήφιο ιρλανδικής καταγωγής. Η ίδια, όμως, κατάφερε να εξασφαλίσει την υποψηφιότητα για το κόμμα της κερδίζοντας με 53% των ψήφων σε έναν αγώνα ανάμεσα σε αυτούς τους τρεις. Δε σταμάτησε, βέβαια, εκεί. Στην πορεία κέρδισε στις γενικές εκλογές τον Ρεπουμπλικανό Alfred DelliBovi με ποσοστό 54%, κατακτώντας μία θέση στο 96ο Κογκρέσο (1979-1981). Αποτέλεσε, έτσι, την πρώτη γυναίκα από το Queens που κατέλαβε θέση στο Κογκρέσο, ενώ κατάφερε και την επανεκλογή της το 1980 και το 1982 με το επαυξημένο ποσοστό 58% και 78% των ψήφων αντίστοιχα. Μεγάλο μέρος της χρηματοδότησής της προήλθε από τις επιτροπές πολιτικής δράσης.
Η Geraldine Ferraro διέγραψε μια λαμπρή πορεία ως μέλος του Κογκρέσου, αναλαμβάνοντας πληθώρα αξιωμάτων και δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην ισότητα των γυναικών, στους μισθούς και στα σχέδια συνταξιοδότησης. Μέχρι το 1983 θεωρήθηκε ως ένα από τα επερχόμενα αστέρια του κόμματος. Η μεγαλύτερή της πρόκληση ήταν να καταφέρει να ισορροπήσει ανάμεσα στις φιλελεύθερες ιδέες και σκέψεις της και στις συντηρητικές αξίες των ψηφοφόρων της.
Αποκορύφωμα της καριέρας της ήταν η επιλογή της για το χρίσμα του υποψήφιου αντιπροέδρου τον Ιούλιο του 1984 από τον Walter Mondale, ως συμμάχου της στην εκστρατεία της για τη θέση του προέδρου. Ήταν, έτσι, η πρώτη η οποία συμμετείχε σε αγώνα για τη διεκδίκηση σημαντικού εισιτηρίου εθνικού κόμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρήθηκε ότι η Ferraro θα κέρδιζε περισσότερες ψήφους έχοντας απήχηση σε διευρυμένο κοινό, όπως αυτό των γυναικών, των Ιταλών υπηκόων της Αμερικής, των Ρωμαιοκαθολικών κ.α. Αν και πολλοί την κατηγόρησαν για έλλειψη εμπειρίας πάνω σε σοβαρά θέματα και ιδιαίτερα αυτά της εξωτερικής πολιτικής, η ίδια παρουσιάστηκε αντάξια των προσδοκιών για αρκετούς. Δυστυχώς, η θριαμβευτική καμπάνια της αναχαιτίστηκε όταν ξέσπασαν κατηγορίες για οικονομικές απάτες και καταχρήσεις από τον John Zaccaro. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, φυσικά, στις εκλογές να επικρατήσει θριαμβευτικά ο Ronald Reagan και έτσι ο αντιπρόεδρος ο George H. W. Bush να παραμείνει στο αξίωμά του για ακόμη μία τετραετία.
Το 2008 στα πολιτικά δρώμενα εμφανίζεται η Sarah Palin ως η δεύτερη γυναίκα υποψήφια για το αξίωμα του αντιπροέδρου από ένα μεγάλο αμερικανικό κόμμα, αλλά και ως η πρώτη γυναίκα από την παράταξη των Ρεπουμπλικανών που τίθεται προς υποψηφιότητα για την αντιπροεδρία και ως το πρώτο πρόσωπο από την Alaska που διεκδικεί εθνικό χρίσμα από ένα μεγάλο πολιτικό κόμμα.
Γεννημένη στις 11 Φεβρουαρίου του 1964 στο Sandpoint του Idaho, είναι πολιτικός, συγγραφέας και τηλεπαρουσιάστρια. Πολύ νωρίς μετακόμισε με τους δικούς της στο Skagway της Alaska. Ολοκλήρωσε το πτυχίο της στις επικοινωνίες από το University of Idaho το 1987 και δούλεψε στην Alaska ως δημοσιογράφος του αθλητικού ρεπορτάζ στον τηλεοπτικό σταθμό Anchorage.
Το 1996 εκλέχτηκε δήμαρχος της Wasilla στην Alaska, έχοντας υπηρετήσει προηγουμένως και στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης. Το 2006 επιλέχθηκε ως η ένατη κυβερνήτης της Alaska και παρέμεινε στο αξίωμα μέχρι την παραίτησή της το 2009. Υπήρξε, έτσι, το νεότερο άτομο καθώς και η πρώτη γυναίκα που εξελέγη κυβερνήτης της Alaska. Λίγο πριν το Republican National Convention, τον Σεπτέμβριο του 2008 ο κυβερνήτης John McCain κατονόμασε την Palin ως την επιλογή του για τη θέση της υποψήφιας αντιπροέδρου. Στον λόγο της όταν αποδέχτηκε την υποψηφιότητα αυτή, εκθείασε τον McCain και τη δράση του, μίλησε τρυφερά για την οικογένειά του και τους δεσμούς μαζί της και προσπάθησε να καταδείξει το πατριωτικό τους αίσθημα. Μπορεί να έχασαν από τον Obama και τον υποψήφιο αντιπρόεδρό του Joe Biden, αλλά κατάφεραν να συναντήσουμε μετά από χρόνια ξανά γυναίκα ως υποψήφια στη θέση του αντιπροέδρου, παρατηρώντας αυτή τη φορά και τους ίδιους τους Ρεπουμπλικανούς να κάνουν την αρχή στην ανάδειξη γυναικών σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις.
Στην πορεία της καριέρας της δέχτηκε επιθέσεις και σκληρές κριτικές, με πολλές από αυτές να αφορούν τη συμπεριφορά της καθ’ όλη τη διάρκεια της καμπάνιας της, την άγνοιά της σχετικά με ζητήματα του Λευκού Οίκου, καθώς και τα υπέρογκα ποσά που ξόδευε καλλωπίζοντας τον εαυτό της και την οικογένειά της. Φάνηκε, επίσης, σε πλήρη άγνοια σχετικά με τα γεωγραφικά όρια και τις περιοχές καθώς και με αμερικανικές εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες που είχε συνάψει η χώρα. Μετά και από την παραίτησή της από το αξίωμα του κυβερνήτη της Alaska ασχολήθηκε με το Fox News Channel, ενώ το 2016 υποστήριξε σθεναρά την πολιτική καμπάνια του Donald Trump.
Φέτος το 2020, ο Joe Biden ένα από τα δύο φαβορί για την προεδρία στις αμερικανικές εκλογές δεσμεύτηκε να επιλέξει μία γυναίκα ως υποψήφια για την αντιπροεδρία. «Πολλές γυναίκες έχουν τα προσόντα για να γίνουν πρόεδροι στο μέλλον. Θα όριζα μια γυναίκα ως αντιπρόεδρο», δήλωσε ο Joe Biden στη διάρκεια τηλεμαχίας με τον Δημοκρατικό αντίπαλό του Bernie Sanders στις 15 Μαρτίου. Και ο τελευταίος, βέβαια, δήλωσε ότι κατά πάσα πιθανότητα θα διάλεγε μια γυναίκα χωρίς όμως να δεσμευτεί ρητά «Για μένα, το θέμα δεν είναι μόνο να επιλεγεί μια γυναίκα (για αντιπρόεδρος), το θέμα είναι να επιλεγεί μια προοδευτική γυναίκα».
Η παλαίμαχος των Δημοκρατικών Hillary Clinton η οποία παραμερίστηκε φέτος, δήλωσε στην καλή φίλη της Ellen DeGeneres ότι το σενάριο που την ήθελε σε ρόλο υποψήφιας αντιπροέδρου είναι ψευδές και η ίδια το αρνείται κατηγορηματικά. Ξεκαθάρισε, τέλος, ότι δεν πιστεύει πως θα της γίνει σχετική πρόταση από κάποιον, αλλά και αν της γινόταν η ίδια θα ήταν αρνητική. Η γερουσιαστής Kamala Harris, η οποία εγκατέλειψε την κούρσα για το χρίσμα των Δημοκρατικών τον Δεκέμβριο και η προοδευτική γερουσιαστής Elizabeth Warren, η τελευταία υποψήφια που αποσύρθηκε, είναι μεταξύ αυτών που επανέρχονται συχνότερα για την αντιπροεδρία στο ψηφοδέλτιο με τον μελλοντικό διεκδικητή του Λευκού Οίκου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- http://www.herhatwasinthering.org/biography.php?id=7740
- http://magazine.gwu.edu/we-shall-never-have-equal-rights-until-we-take-them-nor-respect-until-we-command-it
- http://www.nysl.nysed.gov/msscfa/sc21041.htm
- https://ehistory.osu.edu/biographies/victoria-woodhull
- https://www.britannica.com/biography/Victoria-Woodhull
- https://www.history.com/news/8-women-who-ran-for-president
- https://history.house.gov/People/Detail/13081
- https://cawp.rutgers.edu/levels_of_office/women-presidential-and-vice-presidential-candidates-selected-list
- https://www.theguardian.com/world/2008/jul/13/uselections2008.johnmccain
- https://www.nytimes.com/2011/03/27/us/politics/27geraldine-ferraro.html
- https://www.theguardian.com/world/2008/nov/06/sarah-palin-wasilla-hillbillies
- https://www.britannica.com/biography/Sarah-Heath-Palin
Γεννήθηκε το 1997 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι φοιτήτρια του τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει παρακολουθήσει αρκετές ομιλίες και ημερίδες σχετικές με το αντικείμενο των σπουδών της καθώς και με τον ευρύτερο τομέα της εκπαίδευσης. Ιδιαίτερη είναι η συμμετοχή της σε εθελοντικές δράσεις τις οποίες θεωρεί καίριες για τη διάπλαση του χαρακτήρα των ατόμων και τη διάρθρωση της κοινωνίας. Την απασχολούν τομείς σχετικοί με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα των κοινωνικών ομάδων.
