Του Αλέξανδρου Ραπακούσιου,
Ε.Ο.Π.Τ.
Όχι να το παινευτώ, αλλά με το που παρακολούθησα το βίντεο ενός Αμερικανού τηλε–ευαγγελιστή να επιδίδεται σε telemarketing προκειμένου να μοσχοπουλήσει μαντζούνια κατά του κορωνοϊού, σκέφτηκα πως σε εύλογο χρονικό διάστημα το ελληνικής εκδοχής τσίρκο θα έπραττε κάτι ανάλογο. Εξάλλου, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, μέχρι και η ηλιθιότητα συγκαταλέγεται μεταξύ των εισαγόμενων ειδών· ο Ύπατος Αρμοστής του Ελληνικού Οργανισμού Προστασίας των Τσίρκων, Κυριάκος Βελόπουλος, δεν ξάφνιασε κανέναν με την επιχειρούμενη πώληση της σχετικής «θεραπευτικής» αλοιφής κατά του ιού. Άλλωστε, το γέλιο πάντοτε πετυχαίνει να βρίσκει τους γνήσιους εκφραστές του, ακόμη κι αν αφορούν αρχηγούς πολιτικών κομμάτων. Φαίνεται πως ό,τι δεν πρόλαβε να μας χαρίσει ο Βασίλης Λεβέντης, το έχει ήδη υπερκαλύψει ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης.
Κουταλάκια
Το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει βάσει των παραπάνω, είναι το κατά πόσο ωφελεί η σπατάλη χρόνου και ενέργειας προκειμένου να προφυλαχθεί το καταναλωτικό κοινό στο οποίο απευθύνεται ο Ύπατος Αρμοστής· ιδίως όταν το ίδιο, ως μέρος του γενικότερου συνόλου, αναλώνεται σε μεσαιωνικές συζητήσεις αναφορικά με τα κουταλάκια της Θείας Κοινωνίας. Για να το ξεκαθαρίσουμε, η συμμετοχή του 80χρονου κυρ Κίτσου στην Κυριακάτικη μετάληψη πράγματι απορρέει από το πλαίσιο των επιλογών του, βάσει πιστεύω και ιδιοσυγκρασίας, σε μια περίοδο μάλιστα όπου οι κρατικές αρχές εξαιρούν τους λατρευτικούς χώρους από τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα, παρέχοντάς του κατ’ αυτόν τον τρόπο το ελεύθερο. Διακρίνεται, ωστόσο, μία σημαντική διαφορά: το πρόβλημα δε σταματά στον ίδιο αλλά προχωρά στους φίλους, τους συγγενείς και τους γείτονές του· διότι, στην περίπτωση που οι νοσούντες αποφασίσουν να ζητήσουν τα ρέστα απ’ τον κυρ Κίτσο, εκείνος δε θα τους απαντήσει, καθώς κατά πάσα πιθανότητα θα έχει ήδη αποδημήσει εις Κύριον. Το λιγότερο, λοιπόν, που πρέπει να επιδειχθεί σε τέτοιες συγκυρίες είναι υπευθυνότητα προς τους εαυτούς και τους συμπολίτες μας.
Ακροατήριο
Οι μεσαιωνικές συζητήσεις πυροδοτούνται και από τους ίδιους τους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, οι οποίοι ακόμη και στην εν εξελίξει κρίση δημόσιας υγείας, στρουθοκαμηλίζουν διαφημίζοντας την Πίστη τους στο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν εκλογικό τους ακροατήριο. «Όταν υπάρχει βαθιά πίστη δε φοβάσαι τη Θεία Κοινωνία» (Έλ. Ράπτη, 08/03), «δεν τίθεται θέμα μετάδοσης επειδή στις εκκλησίες κοινωνούν πρώτα τα παιδιά» (Δημ. Μαρκόπουλος, 10/03), «έχουν τοποθετηθεί επί του θέματος διάφοροι επιστήμονες, δεν υπάρχει κανένα θέμα με τη Θεία Κοινωνία» (Βασίλης Σπανάκης, 06/03). Ανάλογες και άκρως πιο προβληματικές είναι οι αιτιάσεις διάφορων προσώπων του ακαδημαϊκού φάσματος, όπως η χαρακτηριστική περίπτωση της κας. Γιαμαρέλλου· «Θα κοινωνήσω με πίστη στον Θεό ότι δεν κολλάω κορωνοϊό», «το AIDS μεταδίδεται πιο εύκολα από τον ιό» και άλλα κωμικοτραγικά που περιλαμβάνονται στη λίστα του προσώπου που τυγχάνει και μέλος της ειδικής Επιτροπής του Υπουργείου Υγείας. Παρ’ όλα αυτά, θα ήταν άδικο να μην αναφερθούν και οι φωτεινές εξαιρέσεις, όπως η ξεκάθαρη στάση που έλαβε η κα. Γιαννάκου επί του ζητήματος, η οποία κατέταξε τις προαναφερθείσες δηλώσεις συναδέλφων της στην κατηγορία των «ασόβαρων». Τα προσχήματα επιχείρησε να περισώσει και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέσω του διαγγέλματός του, έστω και διακριτικά, παραχωρώντας ωστόσο την πρωτοβουλία των κινήσεων –σε ό,τι αφορά τους θρησκευτικούς χώρους– στην ηγεσία της Εκκλησίας.
Εκκλήσεις
Παραμένοντας στο θέμα, ένα από τα ανακύπτοντα συμπεράσματα των ημερών είναι και το ποιος τελικά σηκώνει το μεγάλο βάρος της αντιμετώπισης της πανδημίας. Ακούει στο όνομα «Δημόσια Υγεία» και έχει λοιδορηθεί, υποβαθμιστεί και κακοποιηθεί πολλάκις στο παρελθόν από πρόσωπα που τώρα κάνουν εκκλήσεις για πρόσληψη ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού. Ήδη η τιμολόγηση των σχετικών τεστ για τον ιό στα ιδιωτικά κέντρα της πρωτεύουσας τοποθετείται μεταξύ 150 και 300€, ενώ στις περιπτώσεις που το τεστ βγει θετικό, πολλοί ασθενείς στέλνονται «πακέτο» στα δημόσια νοσοκομεία, μιας και πολλά εκ των κέντρων αυτών κινούνται στη λογική πως εάν τύχει η στραβή, κανείς άλλος δε θα τους εμπιστευτεί. Πολύ πιο σκληροπυρηνικές καταστάσεις εξελίσσονται στις Ηνωμένες Πολιτείες· εκεί, οι εκατομμύρια ανασφάλιστοι γνωρίζοντας πως το κόστος της εξέτασης υπερβαίνει ακόμη και τα δύο χιλιάδες δολάρια, αποφεύγουν να ελεγχθούν συντελώντας στη διαστρέβλωση του πραγματικού αριθμού των νοσούντων και στη ραγδαία μετάδοση του ιού.
Ρεμπέλεμα
Για τους λόγους αυτούς, το ιατρικό προσωπικό οφείλει να λάβει τη μέγιστη στήριξη όλων. Δίχως δυνατότητα τηλεργασίας, άδειας και λοιπών προστατευτικών μέτρων, είναι εκείνο που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης. Αυτό δε σημαίνει πως οι ιδεοληψίες περί ιδιωτικοποίησης της Υγείας θα καταρρεύσουν την επαύριον του ιού, ούτε κι ότι η στάση κορυφαίων Υπουργών θα μεταλλαχθεί προς τη γραμμή στήριξης του δημόσιου χαρακτήρα της. «Η υγεία είναι εμπόρευμα, πωλείται κι αγοράζεται», «εάν χρειαστεί να κλείσω νοσοκομεία θα το κάνω» διαλαλούσε ο κ. Γεωργιάδης την εποχή που έχριζε επικεφαλής του Υπουργείου. Αλλά και από τη σημερινή του θέση, ως Υπουργός Ανάπτυξης, φαίνεται ανίκανος να ελέγξει την ολοένα και αυξανόμενη αισχροκέρδεια που παρατηρείται σε φαρμακευτικά προϊόντα, επιρρίπτοντάς την στο δόγμα της «προσφοράς και ζήτησης», αγνοώντας το μη φυσιολογικό της διανυόμενης χρονικής περιόδου. Αλλά ας μην επιβαρυνθεί περαιτέρω· ο Υπουργός έχει εκτός των άλλων να αντιμετωπίσει και τις βαριές προδιαγραφόμενες συνέπειες του παγώματος της αγοράς. Εάν, μάλιστα, αυτό συνδυαστεί με την κάκιστη οικονομική πορεία ακόμη και στο διάστημα προ του κορωνοϊού (ρυθμός ανάπτυξης τελευταίου τριμήνου του προηγούμενου έτους μόλις στο 1%, αύξηση ανεργίας για τον μήνα Δεκέμβριο, απόκλιση 700 εκατομμυρίων € στα έσοδα του Ιανουαρίου κ.λπ.), παράλληλα με το ρεμπέλεμά του στην εκκίνηση μεγάλων επενδύσεων, τότε καθίσταται σαφές πως ο Ακάματος Υπουργός θα χρειαστεί πολλές ευχές «καλής επιτυχίας» για το καλό όλων.
Σημεία
Η νέα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας ανέλαβε κι επισήμως καθήκοντα την περασμένη Παρασκευή. Έστω και φανερά αγχωμένη, η κα. Σακελλαροπούλου εκφώνησε την πρώτη ομιλία της σε μία όχι και τόσο συνηθισμένη συγκυρία. Στέκομαι σε δύο ενδιαφέροντα σημεία του λόγου της: πρώτον, η αναφορά της για προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας παράλληλα με την άσκηση του ανθρωπιστικού καθήκοντος απέναντι σε εκείνους που το έχουν ανάγκη και δεύτερον η αναφορά της σε έναν νέο «πατριωτισμό», ο οποίος όμως δεν αποστρέφεται τον «κοσμοπολιτισμό». Στο ερχόμενο κρίσιμο δίμηνο, τόσο για την εξωτερική πολιτική, όσο και για τη δημόσια υγεία, οι παρεμβάσεις της επιφορτίζονται με ιδιαίτερα αυξανόμενο ενδιαφέρον.
Χειμερία νάρκη
Κλείνω με τον έως πρόσφατα κρυπτόμενο Υφυπουργό Αθλητισμού, Λ. Αυγενάκη, που ναι μεν επιβεβαιώθηκε από τα γεγονότα ως διαχειριστικά ανίκανος να χωρίσει έστω και δυο γαϊδάρων άχυρα σε μία από τις μυριάδες κρίσεων του ελληνικού μεγαλοπαραγοντισμού, φάνηκε δε εξίσου «αποδοτικός» στο να απαντά ζητήματα που άπτονται της αρμοδιότητάς του στον τηλεοπτικό αέρα. Ο λόγος για την προ ημερών φιλοξενία του στην ΕΡΤ3, όπου έπειτα από μεγάλη περίοδο εξαφάνισης, αποφάσισε να δώσει το παρόν· κατόπιν συζήτησης περί κορωνοϊού, η δημοσιογράφος έθεσε το θέμα της πολύπαθης Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού, ζητώντας ένα σχετικό σχόλιο από τον Υφυπουργό. Αυτό ήταν! Το βραχυκύκλωμα του κ. Αυγενάκη ήταν πρόδηλο, κατηγορώντας αρχικώς τη δημοσιογράφο πως «με ρωτήσατε κάτι δίχως να το έχουμε συνεννοηθεί» (Λ. Αυγενάκης, 11/03), επιστρατεύοντας εν συνεχεία έναν ανούσιο μονόλογο με συχνές εντάσεις και νουθετήσεις προς τη δημοσιογράφο. Η τηλεοπτική γελοιοποίησή του εύχομαι να μην τον οδηγήσει στο σίκουελ της χειμερίας νάρκης του…
Είναι τεταρτοετής φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει συμμετάσχει σε εγχώρια και ευρωπαϊκά μοντέλα προσομοίωσης, ενώ το ενδιαφέρον του εντοπίζεται, εκτός των διεθνών σχέσεων, στην πολιτική επικοινωνία και τη δημοσιογραφία. Μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε η διετής συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της SAFIA, από όπου και αποκόμισε πολύτιμες εμπειρίες και φιλίες. Μέσω του OffLine Post, αρθρογραφεί κυρίως για την εγχώρια πολιτική σκηνή.
