Της Ματίλντας Γεωργελέ,
Eίναι γεγονός, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου είναι ξανά πρωθυπουργός του Ισραήλ. Παρά το πολιτικό αδιέξοδο, το πέπλο αστάθειας που είχε καλύψει τη χώρα, τις προβλέψεις που τον παρουσίαζαν φανερά αποδυναμωμένο, την καταγγελία και παραπομπή του ιδίου σε δίκη για διαφθορά, πέτυχε μια ιστορική νίκη στις εκλογές εξασφαλίζοντας μια ιστορική πέμπτη θητεία. Ας πάρουμε, όμως, τα γεγονότα με τη σειρά καθότι αυτή η εκλογική αναμέτρηση της Δευτέρας 2 Μαρτίου δεν αποτελεί μια μεμονωμένη συνηθισμένη αναμέτρηση, αλλά πολύ περισσότερο συμπληρώνει μια τριπλέτα εκλογών με ένα ιδιαίτερα σημασιολογικά βαρύ αποτέλεσμα.
Τρεις εκλογικές μάχες σε μόλις 11 μήνες και 3 αποτελέσματα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους. Στις πρώτες εκλογές της 9ης Απριλίου 2019, την πρώτη θέση είχε καταλάβει ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου με τη δεξιά παράταξη του Λικούντ με ποσοστό 26,46% και 35 έδρες, σε σύνολο 120. Στις επόμενες εκλογές του Σεπτεμβρίου 2019, τα δεδομένα αντιστράφηκαν εντελώς αφού την πρώτη θέση δεν κατέκτησε ο Νετανιάχου αλλά ο Μπένι (Μπέντζαμιν) Γκάντζ, ηγέτης της κεντροαριστερής παράταξης Μπλέ και Άσπρο και τέως αρχηγός των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, με ποσοστό 26% και 36 έδρες. Στις προχθεσινές εκλογές, παρά τις προβλέψεις που τον παρουσίαζαν να ηττάται από τον Γκάντζ, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου ξεπερνώντας προσδοκίες και προγνωστικά, επικράτησε στην εκλογική μάχη με ποσοστό 29,35% και 59 έδρες έναντι 26,34% και 56 έδρες του κόμματος Μπλέ και Άσπρο του Γκάντζ, διατηρώντας με τον τρόπο αυτόν την πρωθυπουργία του Ισραήλ για 11 συναπτά έτη. Η δύναμη που επέδειξε ο Νετανιάχου μπορεί να του προσέφερε τη νίκη στις εκλογές, δεν ήταν όμως αρκετή ώστε να του εξασφαλίσει και την αυτοδυναμία, καθότι από τις 61 έδρες που απαιτούνταν γι’ αυτή συγκέντρωσε μόλις 59. Αναφορικά με τα υπόλοιπα κόμματα που συμμετείχαν στις εκλογές, η «Συμμαχία Κοινής Λίστας» που εκπροσωπεί την Ισραηλινή Αραβική μειονότητα, συγκέντρωσε 10 έδρες, τα υπέρ-ορθόδοξα κόμματα Shas και το Ενωμένο Ιουδαϊκό Τόρα συγκέντρωσαν 10 και 7 έδρες αντίστοιχα, το εθνικιστικό κόμμα Yisrael Beiteny 7 και η δεξιά συμμαχία Yamina 6. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόμμα της Κοινής Λίστας παρουσιάζεται ιδιαίτερα ενισχυμένο συγκριτικά με τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, με τον αρχηγό τους να καλεί τους ψηφοφόρους σε μαζικές διαδηλώσεις κατά των ρατσιστικών εκστρατειών του Νετανιάχου.
Δεδομένης της έλλειψης αυτοδυναμίας, μεγάλο ενδιαφέρον έχει να δούμε πώς θα διαμορφωθεί η επόμενη μέρα, καθότι οι πιέσεις που ασκούν όλες οι πλευρές προς πάσα κατεύθυνση είναι πολύ μεγάλες και το χάσμα μεταξύ των κομμάτων τεράστιο. Ενδεικτικό του ρήγματος Νετανιάχου και Γκάντζ είναι η δήλωση του δεύτερου λίγες ημέρες πριν τις εκλογές της 2ης Μαρτίου ότι αποκλείει καθολικά το ενδεχόμενο συνεργασίας των δύο κομμάτων, κατηγορώντας τον Νετανιάχου ότι δεν έχει το δικαίωμα να είναι πρωθυπουργός και να εξουσιάζει τον λαό του Ισραήλ. Aυτό που μένει να δούμε είναι κατά πόσο θα μεταστραφούν οι ισορροπίες αυτές δεδομένης της εξακριβωμένης εκλογής του Νετανιάχου και της ανάγκης του να αναζητήσει συμμάχους ώστε να εξασφαλίσει την κυβερνητική πλειοψηφία.
Άλλο ένα σημαντικό ερώτημα που ανακύπτει και έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι τι είδους ατζέντα θα εφαρμόσει ο Νετανιάχου και κατά πόσο η νίκη του αυτή θα ασκήσει πίεση στο Μεσανατολικό, δυσχεραίνοντας σημαντικά τη θέση των Παλαιστινίων. Αναφορικά με το πρώτο ερώτημα, βασικά σημεία στην ατζέντα του αποτελούν: το αμφιλεγόμενο σχέδιο για την ανοικοδόμηση οικισμών ανατολικά της Ιερουσαλήμ, κατασκευή που θα κάλυπτε σχεδόν πλήρως τις παλαιστινιακές συνοικίες στην πόλη, την προσάρτηση τμημάτων της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης που επιθυμούν οι Παλαιστίνιοι για τη δημιουργία του μελλοντικού τους κράτους, αλλά και τη διεκδίκηση της κυριαρχίας πάνω από το ένα τρίτο της Δυτικής Όχθης. Παράλληλα, μείζονα θέση στον πολιτικό του χάρτη κατέχει η ισχυροποίηση της συμμαχίας του με τον Ντόναλντ Τράμπ, με απώτερο σκοπό ο δεύτερος να τον ενισχύσει με τέτοιο τρόπο ώστε να πείσει τους Ισραηλινούς ότι ο πρωθυπουργός τους είναι ο μόνος ο οποίος δύναται να συγκεντρώσει παραχωρήσεις από τις παγκόσμιες δυνάμεις. Αναφορικά με το δεύτερο ερώτημα, είναι δεδομένο ότι η νίκη του Νετανιάχου, ενός πολιτικού ηγέτη ο οποίος είχε παγώσει τη διαδικασία με τους Παλαιστίνιους την περίοδο της εξουσίας του, επιλέγοντας να ισχυροποιήσει τις σχέσεις του με τα κράτη του Περσικού Κόλπου τα οποία αντίστοιχα με το Ισραήλ αντιμετωπίζουν το Ιράν με μεγάλη δυσπιστία, ενδέχεται να έχει τεράστιες επιπτώσεις στην περιοχή. Σύμφωνα, πάντως, με το σχέδιο των ΗΠΑ, αναμένεται εντός της περιόδου εξουσίας του Νετανιάχου, η Ουάσινγκτον να παρουσιάσει ένα ειρηνευτικό σχέδιο που θα προσφέρει λύσεις για την αντιμετώπιση του αδιεξόδου.
Μελανό -αλλά όχι καταστροφικό- σημείο σε όλη την προεκλογική του εκστρατεία αλλά και ενδεχομένως στη μελλοντική πρωθυπουργία του, αποτελούν οι κατηγορίες εις βάρος του για δωροδοκία, κατάχρηση εμπιστοσύνης και απάτη. O Νετανιάχου κατηγορείται ότι δέχθηκε παρανόμως μεγάλα δώρα όπως οικονομικά ποσά της τάξεως των 250 χιλιάδων δολαρίων αλλά και πούρα και σαμπάνιες καθώς επίσης ότι προώθησε κανονιστικές ρυθμίσεις ώστε να έχει πιο ευνοϊκή μεταχείριση από δημοφιλή ειδησεογραφικό ιστότοπο. Με βάση, λοιπόν, αυτές τις κατηγορίες αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης έως και 10 έτη με την κατηγορία της δωροδοκίας και κινδυνεύει με ποινή έως και 3 χρόνια για την κατηγορία της απάτης και της κατάχρησης εμπιστοσύνης. Στην εκλογική του μάχη οι κατηγορίες αυτές δεν απέβησαν μοιραίες, θα αποβούν όμως μοιραίες στη θητεία του εάν αποδειχθούν; Οψόμεθα.
Ένα, λοιπόν, είναι σίγουρο ότι παρά το πολιτικό αδιέξοδο, την εκλογική αβεβαιότητα, την κοινωνική αστάθεια, τις προβλέψεις και τις ενδείξεις, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου υπερνικώντας τον συνονόματό του Μπέντζαμιν Γκάντζ, εξελέγη πρωθυπουργός για πέμπτη φορά. Πολλοί είναι αυτοί που προεκλογικά αμφισβήτησαν την ισχύ και την υπεροχή του, όμως για μια ακόμα φορά απέδειξε ότι στο Ισραήλ ο Μπέντζαμιν που κερδίζει είναι ένας, και αυτός είναι ο Νετανιάχου.
