Της Δήμητρας Ροδοβίτου,
Η φούστα σου είναι πολύ κοντή, η μπλούζα σου είναι πολύ χαμηλά.
Μη δείχνεις τόσο δέρμα, μαζέψου, άσε κάτι στη φαντασία.
Μη ξελογιάζεις, οι άντρες δε μπορούν να ελέγξουν τους εαυτούς τους, οι άντρες έχουν ανάγκες.
Να είσαι σέξι, να είσαι καυτή.
Μην είσαι τόσο προκλητική, το ζητάς.
Φόρεσε μαύρα, φόρεσε γόβες.
Είσαι πολύ καλοντυμένη, είσαι πολύ κακοντυμένη, φαίνεται πως έχεις αφήσει τον εαυτό σου.
Be a lady, they said.
Μην είσαι πολύ χοντρή, μην είσαι πολύ αδύνατη.
Φάε, αδυνάτισε.
Σταμάτα να τρως τόσο πολύ.
Παράγγειλε μια σαλάτα, μην τρως υδατάνθρακες, παράλειψε το επιδόρπιο.
Ξεκίνα δίαιτα.
Θεέ μου, μοιάζεις σαν σκελετός! Γιατί απλά δεν τρως;
Αδυνάτισες πολύ, φαίνεσαι άρρωστη, οι άντρες θέλουν γυναίκες με λίγο κρέας στα κόκκαλά τους.
Να είσαι X-Small, να είσαι XX-Small, να είσαι τίποτα, να είσαι λιγότερο από το τίποτα.
Be a lady, they said.
Κάνε αποτρίχωση, κάνε ντεκαπάζ.
Εξαφάνισε τις ουλές σου, κάλυψε τις ραγάδες σου.
Φούσκωσε τα χείλη σου, κάνε μπότοξ για τις ρυτίδες σου, κάνε λίφτινγκ.
«Μάζεψε» την κοιλιά σου, ανασήκωσε το στήθος σου.
Να είσαι φυσική, προσπαθείς πάρα πολύ, φαίνεσαι «τραβηγμένη».
Στους άντρες δεν αρέσουν τα κορίτσια που προσπαθούν πολύ.
Be a lady, they said.
Φόρεσε μακιγιάζ, τόνισε τα ζυγωματικά σου, βάψε τα μάτια σου, γέμισε τα φρύδια σου, δώσε μήκος στις βλεφαρίδες σου, βάψε τα χείλη σου, βάλε πούδρα, ρουζ, highlighter.
Τα μαλλιά σου είναι πολύ κοντά, βάψε τα μαλλιά σου, όχι μπλε! Μοιάζει αφύσικο.
Δείξε νέα, τα γηρατειά είναι άσχημα, στους άντρες δεν αρέσει η ασχήμια.
Be a lady, they said.
Σώσε τον εαυτό σου, να είσαι αγνή, μην είσαι πόρνη, μην πηγαίνεις με τον οποιονδήποτε, στους άντρες δεν αρέσουν οι τσούλες.
Μην είσαι σεμνότυφη, μην είσαι τόσο σφιγμένη.
Χαμογέλα περισσότερο, ευχαρίστησε τους άντρες.
Δείξε έμπειρη, γίνε ερωτική, γίνε αθώα, γίνε βρόμικη.
Γίνε κουλ, μην είσαι σαν τις άλλες κοπέλες.
Be a lady, they said.
Μη μιλάς δυνατά, μη μιλάς πολύ, μην είσαι απειλητική.
Γιατί είσαι τόσο μίζερη;
Μην είσαι σκύλα, μην είσαι τόσο αυταρχική.
Μην είσαι τόσο συναισθηματική, μην κλαις, μη φωνάζεις, μη βρίζεις.
Άντεξε τον πόνο, μην παραπονιέσαι.
Δίπλωσε τα ρούχα του, ετοίμασε το βραδινό του, κάν’ τον χαρούμενο.
Αυτή είναι γυναικεία δουλειά, θα γίνεις καλή σύζυγος μια μέρα.
Πάρε το επίθετό του, κράτησες το δικό σου επίθετο;
Τρελή φεμινίστρια!
Χάρισέ του παιδιά, δε θες παιδιά; Θα θέλεις κάποτε, θα αλλάξεις γνώμη.
Be a lady, they said.
Μη βιαστείς.
Μην πίνεις πολύ.
Μην περπατάς μόνη, μην βγαίνεις έξω πολύ αργά.
Μη ντύνεσαι έτσι, μη μεθύσεις.
Μη χαμογελάς σε αγνώστους, μη βγαίνεις έξω τη νύχτα, μην εμπιστεύεσαι κανέναν.
Μη λες ναι, μη λες όχι.
Just be a lady, they said…
Οι παραπάνω στίχοι αποτελούν προϊόν- βίντεο της Girls, Girls, Girls, Magazine, στο οποίο η πρωταγωνίστρια Cynthia Nixon μας εξηγεί πόσο “απλό” είναι να είσαι “κυρία”.Ένα βίντεο διάρκειας 2 λεπτών και 51 δευτερολέπτων ήταν αρκετό. Ήταν αρκετό να ανατριχιάσω, να αναθεωρήσω, να δακρύσω. Η Cynthia Nixon κατάφερε μέσα σε ούτε 3 λεπτά, να απομυθοποιήσει την υποτιθέμενη τελειότητα που καλύπτει ασφυκτικά τη γυναικεία φύση του 21ού αιώνα.
«Να φέρεσαι σαν κυρία», θυμάμαι να μου αναφωνούν από μικρή. Μα, τι στο καλό σημαίνει αυτό; Ένα συνονθύλευμα από όχι, μη, δε, και μερικές προστακτικές; Ένας ιδεατός κόσμος στα μέτρα μιας κοινωνίας που αναπολεί νοσταλγικά τον Μεσαίωνα; Ένας τρόπος έμμεσης χειραφέτησης του γυναικείου φύλου; Ένας καπιταλιστικός παραλογισμός που αποσκοπεί στην υπερκατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών; Όλα αυτά μαζί;Ναι. Όλα τα προαναφερθέντα μαζί.
Επιβιώνοντας μέσα σε μία, επί αιώνες, ανδροκρατούμενη-πατριαρχική κοινωνία, είμαστε, καλώς ή κακώς, το παρελθόν μας. Όχι, δεν είμαστε το μέγεθος του παντελονιού μας, το έντονο χρώμα του κραγιόν μας και το γλυκό στο οποίο υποκύψαμε.
Είμαστε η πρώτη επιστημονική κοινότητα για γυναίκες στο Μίντελμπουρχ της Ολλανδικής Δημοκρατίας το 1785.
Είμαστε η Διακήρυξη Συναισθημάτων του 1791.
Είμαστε οι 20.000 εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας που διαδήλωσαν τον Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη.
Είμαστε οι Σουφραζέτες του 20ου αιώνα.
Είμαστε εμείς.
Βλέπεις, είναι δύσκολο να είσαι γυναίκα, να είσαι «κυρία». Είναι δύσκολο να μη μπορείς να γυρίσεις μόνη στο σπίτι τα χαράματα. Είναι δύσκολο να προσέχεις διαρκώς το ποτό σου, ξέρεις, όλο και κάτι θα έχουν ρίξει μέσα. Είναι δύσκολο να καθορίζει την τιμή σου το πόσο κοντή είναι η φούστα σου και ο αριθμός των ανδρών με τους οποίους έχεις συνευρεθεί. Το χείριστο όμως δεν έχει ακόμα ειπωθεί…
Δε θα μακρηγορήσω. Φαίνεται πως, στην προσπάθεια να εκφραστώ ως «κυρία», ίσως καταλήξω με το παρατσούκλι της «φεμιναζί». Σε όλη αυτή την τραγελαφική παρουσίαση της γυναικείας ύπαρξης, με το πέρασμα των χρόνων, το κύριο βδέλυγμα της υπόθεσης παραμένει καθαυτή η κοινωνία. Γιατί; Διότι ζούμε σε μία κοινωνία που, διδάσκει τις γυναίκες πώς να προφυλάσσονται από το βιασμό, χωρίς να έχει πρωτίστως διδάξει στους άντρες να μη βιάζουν.
