Tης Μαρίας Μαλανδράκη,
Υπόθεση
Η ιστορία διαδραματίζεται στην διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου όταν ανατίθεται σε δύο Βρετανούς στρατιώτες στον Σκόφιλντ (Τζορτζ Μακκέι) και στον Μπλέικ (Ντιν Τσαρλς Τσάπμαν) μια επικίνδυνη αποστολή. Οι δύο φίλοι πρέπει να περάσουν τα εδάφη των αντιπάλων και να παραδώσουν ένα μήνυμα που θα σταματήσει την επίθεση ενός βρετανικού τάγματος ενάντια στους Γερμανούς καθώς φαίνεται πως η επίθεση αναμένεται από τον γερμανικό στρατό και πως θα χαθούν άδικα χιλιάδες ζωές, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται και ο αδερφός του Μπλέικ. Σε μια αποστολή στην οποία ο μεγαλύτερος εχθρός είναι ο χρόνος οι δύο φίλοι παλεύουν ενάντια σε κάθε δυσκολία ελπίζοντας πως με το τέλος αυτής της αποστολής θα τους δοθεί η ευκαιρία να επιστρέψουν στην πατρίδα και στις οικογένειές τους.
Κριτική
Σκηνοθετημένη από τον Σαμ Μέντες η ταινία είναι ένα οπτικό αριστούργημα στην οποία κάθε πλάνο της θα μπορούσε να είναι και μια φωτογραφία. Με καταπληκτικά εφέ και τρομερές ερμηνείες ο θεατής περιμένει την επόμενη σκηνή με κομμένη την ανάσα. Ενώ, στη διάρκεια της εξέλιξης της υπόθεσης δίνεται έμφαση τόσο στους δεσμούς βαθιάς φιλίας που αναπτύσσονται ανάμεσα στους στρατιώτες που επανδρώνουν τα τάγματα όσο και στη βαρβαρότητα του πολέμου. Χαρακτηριστική είναι μάλιστα, η σκηνή με τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς που ως λοχαγός επιζητά την εξόντωση των αντιπάλων ακόμη και αν αυτό σημαίνει να χαθούν άδικα χιλιάδες ζωές στρατιωτών. Μάλιστα, ο ίδιος παρουσιάζεται σα να αναγκάζεται να υπακούσει στην εντολή των ανωτέρων του για αναβολή της επίθεσης κοιτάζοντας με μένος τον Σκόφιλντ που έφερε εις πέρας την αποστολή και παρέδωσε το μήνυμα.
Γενικά, ως μια απ’ τις τελευταίες πολεμικές ταινίες που έχουν βγει στον κινηματογράφο ήταν γενικά αρκετά καλή, αλλά φυσικά – για να είμαστε αντικειμενικοί – δε συγκρίνεται με άλλες πολεμικές ταινίες που έχουν βγει κατά καιρούς, όπως Η Διάσωση του στρατιώτη Ράιαν. Συγκεκριμένα όσον αφορά την τελευταία, θα μπορούσαμε να πούμε πως μοιάζει σαν ένα λιγότερο εντυπωσιακό αντίγραφό της, αφού τα κοινά είναι πολλά: μια πολεμική ταινία που επικεντρώνεται σε κάποια αποστολή στη διάρκεια του πολέμου, στην οποία κάποιος ρισκάρει τη ζωή του με στόχο την διάσωση κάποιου άλλου και ελπίζοντας πως θα είναι η τελευταία αποστολή την οποία θα φέρει εις πέρας, αλλά τελικά πεθαίνει προσπαθώντας.
Παράλληλα, σαν αμερικανική πολεμική ταινία που σέβεται τον εαυτό της φροντίζει να παρουσιάσει τους αντιπάλους των Άγγλων σαν του στυγερούς δολοφόνους, σε σύγκριση με τους Άγγλους που παρουσιάζονται όχι μόνο να βοηθάνε τον άμαχο πληθυσμό αλλά και τους ίδιους τους αντιπάλους τους. Συγκεκριμένα, ο Μπλέικ στην ταινία χάνει τη ζωή του προσπαθώντας να σώσει έναν Γερμανό, ο οποίος τελικά τον μαχαιρώνει, κάτι που μπορούμε να πούμε πως θυμίζει επίσης Την Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν.
Σε κάθε περίπτωση όμως το “1917” είναι μια καλή δραματική ταινία που μπορούμε να πούμε πως επάξια κέρδισε την Χρυσή σφαίρα καλύτερης δραματικής ταινίας και θα πρότεινα ανεπιφύλακτα την προβολή της.
