Του Αλέξανδρου Ραπακούσιου,
Διεθνοποίηση
Η αμερικανική στήριξη στις πολεμικές επιχειρήσεις της Τουρκίας στη Συρία, είτε μέσω ευθέων δηλώσεων του Υπουργού Εξωτερικών Μ. Πομπέο, είτε μέσω προωθητικού οπτικοακουστικού υλικού («Turkey is NATO, We Are NATO») του βορειοατλαντικού βραχίονα, δεν αφήνει περιθώρια εξωραϊσμού της δύσκολης ελληνοτουρκικής ισορροπίας από κυβερνητικούς παράγοντες, όπως ο κ. Πέτσας που προ μηνός κούναγε υπερήφανα κατευναστικές επιστολές «στήριξης» Αμερικανών αξιωματούχων. Παράλληλα, ο Υπουργός Εξωτερικών των γειτόνων, κ. Τσαβούσογλου, διαθέτει πρωτεύοντα ρόλο στην αυξομείωση της έντασης, αναλόγως των εμπρηστικών ή μη δηλώσεών του· το γεγονός αυτό, δημιουργεί λανθασμένα ευκαιρίες εσωτερικής πόλωσης μεταξύ των κύριων πολιτικών δυνάμεων. Έως τώρα, τόσο ο Κυρ. Μητσοτάκης, όσο και ο Αλ. Τσίπρας ακολουθούν ατύπως έναν κοινό σχεδιασμό διεθνοποίησης της τουρκικής προκλητικότητας στο εξωτερικό, με σειρά συναντήσεων κι επαφών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι σχετικές αναφορές του Πρωθυπουργού στη συνάντησή του με τον Γάλλο Πρόεδρο, στο Νταβός και αλλού, καθώς και οι επαφές του κ. Τσίπρα σε αραβική επιχειρηματική διάσκεψη τον περασμένο Δεκέμβριο στην Τυνησία, αλλά και οι προχθεσινές προτροπές του στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές για στήριξη της συμμετοχής της Ελλάδας στην επόμενη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη.
Κλίμα
Υπό τις παρούσες συγκυρίες κι ενόψει της φημολογούμενης δρομολόγησης ερευνητικών δραστηριοτήτων νοτίως της Κρήτης, το ήπιο κλίμα δεν πρέπει να παρεκκλίνει. Ο μεν καλείται να συγκρατήσει υστερικούς Υπουργούς, που ομιλούν καθημερινά για φυλακές και ισόβιες καθείρξεις, τορπιλίζοντας τοιουτοτρόπως το εύθραυστο συναινετικό κλίμα. Από την άλλη, ο κ. Τσίπρας να αναγνωρίσει πως οι αιτιάσεις του κ. Τσαβούσογλου, μία εξ αυτών αντιπαρέβαλε τη συναινετική στάση της παρούσας κυβέρνησης εν συγκρίσει με την πρώην «εθνικιστική» –κατά τον κ. Τσαβούσογλου– της διακυβέρνησής του, δεν αποσκοπούν σε ανιδιοτελή συμφέροντα, αλλά στη δημιουργία ευνοϊκού –για την τουρκική ηγεσία– κλίματος. Κυρίως, αξιολογείται βλαπτική η οποιαδήποτε επανάληψη αντιπολιτευτικών τακτικών των πολιτικών του αντιπάλων, που ενόσω ο ίδιος βρισκόταν στην εξουσία, προέβαιναν σε δηλώσεις τύπου «εμπιστεύομαι περισσότερο τον Ερντογάν από τον Τσίπρα» (Δ. Σταμάτης, 10.03.2018) και υποστήριζαν πως μέσω του Π. Καμμένου, η Ελλάδα «προκαλεί στο Αιγαίο» (Κ. Κυρανάκης, 27.02.2018). Κατανοώ πως η αντίληψη για τον βαθμό βλαπτικότητας τέτοιου είδους δηλώσεων είναι χαμηλή, τόσο για έναν Υπουργό μιας κυβέρνησης, υπεύθυνης για τη διχαστική θεωρία των δύο άκρων (σ.σ. κυβέρνηση 2012-14), όσο και για τον άνθρωπο που δημοσίευε βίντεο με τίτλους «Ο Κυρανάκης μοιράζει φάπες σε Συριζαίους». Ο πάτος του βαρελιού, αποτυπωμένος στα δύο αυτά παραδείγματα, είναι εκεί για να θυμίζει την ήπια κι εποικοδομητική στάση που οφείλει να τηρήσει, τόσο ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, όσο και οι βουλευτές του.
Υπέρ
Στην υποθετική περίπτωση διεξαγωγής ρητορικού αγώνα σχετικά με το γιατί η Ελλάδα πιθανόν να αποτελεί ένα εκ των γελοιότερων κρατών του πλανήτη, η ομάδα των «υπέρ» θα μπορούσε να καταπιαστεί αποκλειστικά με την ενότητα «Διαχείριση προστατευόμενων μαρτύρων». Ήταν 2003, όταν ο Εισαγγελέας στη δίκη της «17 Νοέμβρη», παράβλεπε τις κωδικές ονομασίες δύο προστατευόμενων μαρτύρων και αποκάλυπτε κατά λάθος τα πραγματικά τους ονόματα ενώπιον των κατηγορουμένων για τρομοκρατία. Από τότε, ο προστατευόμενος –από την ελληνική Πολιτεία– μάρτυρας, έχει καταντήσει αστείο της νεότερης ιστορίας· ανεπαρκής προστασία των προσωπικών τους στοιχείων και ελλιπής φύλαξη των ίδιων των ατόμων. Εν ολίγοις, κανείς, μόνο και μόνο από σεβασμό στον εαυτό του, δε θα ρίσκαρε την ακεραιότητά του, αναθέτοντας τις τύχες του σε κρατικούς αρμούς, που πολύ απλά δυσκολεύονται να επιτελέσουν το καθήκον τους.
Θέση
Καταληκτική ενότητα του σεμιναρίου, ως συνήθως άψογη αφορμή για σύνδεση της εκάστοτε θεωρίας με την τρέχουσα επικαιρότητα, θα αποτελούσε η περίπτωση των προστατευόμενων μαρτύρων της υπόθεσης Novartis. Κι αυτό, διότι, ενώ πολυάριθμα μέλη της εκτελεστικής εξουσίας διεξάγουν αγώνα για την αποδόμησή τους, είτε αρχικώς με το κοτσάρισμα της ταμπέλας «κουκουλοφόροι», είτε μετέπειτα μέσω κελευσμάτων για άρση της προστασίας τους, η θέση του Αρείου Πάγου είναι ξεκάθαρη: το καθεστώς προστασίας παραμένει και η κατάθεσή τους στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής θα γίνει με τρόπο που να μην αποκαλύπτονται τα στοιχεία τους. Τρόπος, δηλαδή, που έρχεται σε αντίθεση με εκείνον κατά τον οποίον θα κατέθεταν την προηγούμενη εβδομάδα, εξ’ ου και η επανεμφάνισή τους, έπειτα από τις παρεχόμενες διαβεβαιώσεις του ανώτατου ακυρωτικού Δικαστηρίου.
Βραβείο
Η μεγάλη εικόνα αποτυπώνει την από καιρό επιχειρούμενη προσπάθεια δυσφήμισης, εκτός των μαρτύρων, και της Εισαγγελέως Διαφθοράς, κ. Τουλουπάκη. Οι χειρισμοί της τελευταίας εποπτεύονται από τον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, δίχως έως τώρα να έχει ανακύψει κάτι απτό, ενώ η απόπειρα στέρησης της δικογραφίας προκειμένου η υπόθεση να διερευνηθεί από έτερους δικαστικούς λειτουργούς, απορρίφθηκε από την Ολομέλεια Εφετών τον περασμένο Δεκέμβριο, δίνοντας έτσι άτυπη ψήφο εμπιστοσύνης στην ίδια. Η υπερασπιστική γραμμή της «σκευωρίας» ξεδιπλώνεται μέσω των πολυάριθμων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών συνεντεύξεων, τόσο του ποινικά διωκόμενου για παθητική δωροδοκία κ. Μανιαδάκη, όσο και του φωνακλά κ. Γεωργιάδη. Στο πλαίσιο του γνωστού κρεσέντο του τελευταίου, εκτός των συνήθων δεκτών της υστερίας του, κατσάδιασε πρόσφατα μέχρι και την Αστυνομία –σε ό,τι αφορά την προσαγωγή των μαρτύρων– (Αδ. Γεωργιάδης, 21.02), εκτοξεύοντας ταυτόχρονα απειλές κατά του κ. Τσίπρα που «αν έβαλε τους μάρτυρες να τα πουν, να πάει φυλακή» (Αδ. Γεωργιάδης, 19.02). Σ’ ένα παράλληλο σύμπαν, ο δαπανώμενος χρόνος για την επανάληψη των λέξεων «Τσίπρας», «φυλακή» και «σκευωρία» στα τηλεοπτικά κανάλια, συνδυαστικά με την αφαίρεση πολύτιμου χρόνου από τα υπουργικά του καθήκοντα, θα αντάμειβαν τον ίδιο με το βραβείο «Ακάματος Υπουργός της εβδομάδας».
Κάδρο
Η ενδεχόμενη ανάμειξη πολιτικών προσώπων στο «σκάνδαλο» ή «σκευωρία», αναλόγως της μαρκίζας που τοποθετεί ο καθένας, καθώς και το εάν οι προστατευόμενοι μάρτυρες είναι κομπογιαννίτες ή όχι, μέλλει να φανεί. Το ίδιο ισχύει και για τους χειρισμούς του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Παπαγγελόπουλου. Ωστόσο, εκείνο που έχει εντελώς ξεχαστεί, είναι η έρευνα για τη δωροδοκία Ελλήνων γιατρών από την φαρμακευτική εταιρεία, που είχε ως στόχο την πλεονεκτική διαχείριση των προϊόντων της. Τη στιγμή που τα παραδείγματα εκδίκασης χρηματικών προστίμων στην εταιρεία και επιβολής ποινών σε δωροδοκηθέντα μέλη της ιατρικής κοινότητας είναι πλείστα σε άλλες χώρες, το εν Ελλάδι κάδρο τους έχει αφήσει εκτός.
Αμετροέπεια, μέρος πρώτο
«Οι τράπεζες πλήρωσαν το μάρμαρο της κρίσης» – Υπουργός Οικονομικών, (Χρ. Σταϊκούρας, 11.02).
«Χρησιμοποιήσαμε πολλά από τα χρήματα του φορολογούμενου, με λάθος τρόπο κατά τη γνώμη μου, για να σώσουμε τις τράπεζες και ο κόσμος που επέκρινε τα πρώτα χρόνια λέγοντας πως όλα έγιναν για τις τράπεζες, έχει κάποιο δίκαιο» – τ. Επικεφαλής Eurogroup, (Γερ. Ντάισεμπλουμ, 09.11.2017).
Αμετροέπεια, μέρος δεύτερο
«Το MEGA το έκλεισε ο Τσίπρας, επειδή δε μπόρεσε να το ελέγξει» – Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, (Άδ. Γεωργιάδης, 19.02)
«Για τη σημερινή κατάσταση του MEGA (σ.σ. χρεωκοπία και επικείμενο κλείσιμο) φταίνε οι μέτοχοί του» – Μεγαλομέτοχος Πήγασος Α.Ε–MEGA, (Φ. Μπόμπολας, 02.08.2016)
Αμετροέπεια, μέρος τρίτο
«Οι απεργίες υποκινούνται από το ΠΑΜΕ και από τον ΣΥΡΙΖΑ» – Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, (Γ. Βρούτσης, 18.02)
«Δεν έχουμε σχέση ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε με το ΠΑΜΕ, εγώ προσωπικά είμαι της ΔΑΚΕ (σ.σ. πρόσκειται στο κυβερνών κόμμα) και ανήκω και στον φιλελεύθερο χώρο» – Πρόεδρος ΑΔΕΔΥ, εκ των κύριων συντελεστών της πανελλαδικής απεργίας, (Γ. Παϊδάς, 19.02)
Είναι τεταρτοετής φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει συμμετάσχει σε εγχώρια και ευρωπαϊκά μοντέλα προσομοίωσης, ενώ το ενδιαφέρον του εντοπίζεται, εκτός των διεθνών σχέσεων, στην πολιτική επικοινωνία και τη δημοσιογραφία. Μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε η διετής συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της SAFIA, από όπου και αποκόμισε πολύτιμες εμπειρίες και φιλίες. Μέσω του OffLine Post, αρθρογραφεί κυρίως για την εγχώρια πολιτική σκηνή.
