Της Αναστασίας Ερνεάνου,
Είναι αναμφισβήτητο πως ο άνθρωπος από τα πρώιμα στάδια ανάπτυξής του έβρισκε συντροφιά στη μουσική. Η θεματολογία και το είδος βεβαίως ποικίλει και διαφέρει ανά το πέρασμα των αιώνων, αφού είναι φυσικό πως η μορφή αυτή της τέχνης εμπνέεται και επηρεάζεται από τις κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές συνθήκες που επικρατούν και χαρακτηρίζουν κάθε εποχή. Σε αυτό το σημείο έγκειται όμως, η αξία της μουσικής. Στο γεγονός ότι συμπορεύεται και συμπλέει με τη ζωή μας δημιουργώντας μια αμφίδρομη σχέση, καθώς η μουσική ως δημιούργημα του ανθρώπου επηρεάζεται από εκείνον, αλλά κι ο τελευταίος επωφελείται από το ίδιο του το έργο.
Άραγε θα μπορούσε να υπάρξει ζωή χωρίς τη μουσική; Προσπαθώντας να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα προφανώς δυσκολευόμαστε ή ακόμη κι αν προσπαθήσουμε, φανταζόμαστε έναν επίπεδο και άχρωμο κόσμο δίχως εντάσεις και ενδιαφέρον. Το γεγονός αυτό είναι απόλυτα λογικό αν αναλογιστούμε πως από τις πρώτες μας στιγμές στον κόσμο ζούμε υπό το άκουσμα διαφόρων τραγουδιών είτε από το κοντινό περιβάλλον, είτε από το σχολείο, είτε από τα αγαπημένα μας παιδικά.
Όλα αυτά, όπως γίνεται αντιληπτό, δεν είναι τυχαία. Υπάρχει λόγος που ο καθένας νιώθει την ανάγκη πολλές φορές, απλώς να ακούσει μουσική. Όλοι έχουμε βρεθεί σε καταστάσεις δυσάρεστες στις οποίες η διάθεσή μας είναι αρνητική. Από την άλλη, υπάρχουν και ευχάριστες στιγμές που νιώθουμε πως τα πάντα κυλούν ομαλά. Και στις δύο περιπτώσεις θυμόμαστε τους εαυτούς μας συντροφιά με κάποιο τραγούδι. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι ο εγκέφαλος διεγείρεται από κάθε συναισθηματική φόρτιση και ανταποκρίνεται σε αυτή με τις μεταβολές του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης. Ανάλογα με το είδος της μουσικής που επιλέγουμε, ο γρήγορος ρυθμός αυξάνει τους παλμούς και την πίεση, ενώ ο βραδύς ρυθμός επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Έτσι, εξηγείται η καθαρά σωματική σχέση της μουσικής με τον άνθρωπο.
Ένας ιδιαίτερος κλάδος της επιστήμης που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες είναι η μουσικοθεραπεία. Αυτός ο τρόπος θεραπείας δεν είναι τυχαίο πως προτείνεται ιδιαίτερα σε ασθενείς, ανήλικους και ενήλικους, με ψυχικά νοσήματα και σε εκείνους που αντιμετωπίζουν έντονο πόνο προκειμένου να τους αποσπά την προσοχή και να τους ανακουφίσει η ευχάριστη διάθεση που τους προσφέρει η μουσική. Επιπλέον, καταπολεμάται το στρες, το άγχος και η αγωνία. Ειδικά στα παιδιά προτείνεται αυτός ο τρόπος θεραπείας, καθώς δε νιώθουν φόβο και δημιουργείται κλίμα επικοινωνίας και κατανόησης μεταξύ του ασθενούς και του περιβάλλοντός του.
Μεγαλύτερη, όμως, αξία θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει η συναισθηματική και ψυχολογική της επίδραση στον άνθρωπο. Η μουσική καλλιεργεί τον άνθρωπο. Μαθαίνει να εκφράζεται και να επικοινωνεί μέσω ενός ευγενούς και εποικοδομητικού τρόπου με το περιβάλλον του. Ξεφεύγει από τη ρουτίνα και τη δύσκολη καθημερινότητα και δε φοβάται να έρθει σε επαφή με τα συναισθήματα και τον εσωτερικό του κόσμο. Αποφεύγει το αδιέξοδο και νιώθει αισιόδοξος και αρκετά δυνατός για να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί τον κόσμο γύρω του. Δεν είναι τυχαίο ότι η μουσική ενεργοποιεί μεγάλο μέρος του εγκεφάλου, καθώς λειτουργούν οι συναισθηματικές, κινητικές και δημιουργικές πτυχές.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ας μη διστάζουμε να βάλουμε το αγαπημένο μας τραγούδι το πρωί πριν ξεκινήσουν οι υποχρεώσεις και η ρουτίνα. Να μάθουμε να εκτιμούμε τους στίχους ενός τραγουδιού και να ψάχνουμε το είδος που πιστεύουμε πως μας ταιριάζει καλύτερα και μας φτιάχνει τη διάθεση. Να επιλέγουμε τις συναυλίες ως έναν τρόπο ψυχαγωγίας. Εξάλλου, ο κόσμος θα ήταν ένα ανιαρό μέρος χωρίς τη μουσική.
Γεννήθηκε το 2000. Σπουδάζει στο τμήμα της Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων σχετικά με τα εγχώρια και τα διεθνή δρώμενα. Αγαπάει τα ταξίδια και είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη όσον αφορά τον εθελοντισμό.
