Του Αργύρη Ηλιάδη,
Μερικά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στις απομακρυσμένες βουνοπλαγιές του βόρειου Ιράκ και της Συρίας, τα κορίτσια δεν βαστούν κραγιόν αλλά… οπλοπολυβόλο. Φοράνε ρούχα σε μια βαθιά απόχρωση πράσινου – χακί, διασχίζουν το κουρδικό έδαφος σε σχηματισμό, ζωγραφίζουν χαμόγελα στα πρόσωπά τους και σχηματίζουν το σήμα της ειρήνης με τα άκρα των χεριών τους. Οι σύγχρονες “αμαζόνες” ορμούν στη μάχη εναντίον του τουρκικού στρατού στη νοτιοανατολική Τουρκία και τάσσονται με θάρρος κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού κράτους στη βόρεια Συρία και το βόρειο Ιράκ. Πολλά κορίτσια, αν και βρίσκονται στη χαραυγή της ενηλικίωσής τους, έμαθαν να πατάνε την σκανδάλη και να στοχεύουν σε διεκδικητές της κουρδικής γης. Εκμηδενίζοντας τα περιθώρια εισβολής τρίτων στη γενέτειρα πατρίδα τους.
Σε αντίθεση με συνομηλίκους τους, δεν φοιτούν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα (πανεπιστήμια), δεν χαίρονται με αγορές εκατοντάδων ευρώ σε ρουχισμό και είδη περιποίησης, ούτε γίνονται influencer, αλλά αυτό που προέχει είναι η υπεράσπιση των συνόρων της πατρίδας τους. Έχουν εκπαιδευτεί με σπαρτιατικές προδιαγραφές και διαθέτουν όπλα, τα οποία δε θα διστάσουν να τα χρησιμοποιήσουν στη διάρκεια του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, αλλά και στη μάχη για τον αφανισμό των τζιχαντιστών. «Αυτή τη στιγμή, το Ισλαμικό Κράτος προσπαθεί να καταστρέψει ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή τη στιγμή, οι Κούρδοι προστατεύουν όλο τον κόσμο», υποστηρίζει μια σκληραγωγημένη κοπέλα των κουρδικών δυνάμεων. Οι γυναίκες Πεσμεργκά, με σημασία: «αυτοί που αντιμετωπίζουν τον θάνατο», αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο τον αγώνα τους. Μέχρι τώρα, 1.600 νεαρά κορίτσια έχασαν τη ζωή τους, στα πεδία μάχης, υπερασπιζόμενα το Κομπάνι, όταν το πολιορκούσαν με την υποστήριξη της Τουρκίας οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους πριν μερικά χρόνια.
Οι Κούρδισες μαχήτριες αποτέλεσαν από τα σκαριά της δημιουργίας του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος ενεργά μέλη. Μάλιστα, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον κοινωνικό και πολιτικό ακτιβισμό, ενώ συμμετείχαν και στο αντάρτικο του PKK (Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν) στη νοτιοανατολική Τουρκία και στην κουρδική πολιτοφυλακή YPG στη βόρεια Συρία. Σε κάθε μάχη στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων πολεμώντας ισότιμα με τους άντρες πολεμιστές. Άλλωστε, οι Κούρδισες ήδη από το 605 π.Χ. τις συναντάμε να αγωνίζονται μαζί με τους άνδρες, αλλά και να κατέχουν θέσεις ευθύνης – ηγετικές- στον στρατό.
Η πρόσφατη αποφοίτηση των κοριτσιών από την εκπαίδευση τους απέδειξε για ακόμη μια φορά πόσο σκληρά έχουν δουλέψει και πως στο όνομα της πατρίδας θα κάνουν τα πάντα. Αναλυτικότερα, οι στρατιώτες επιδόθηκαν σε στρατιωτικά γυμνάσια: κυλίστηκαν στις λάσπες, έπεσαν μέσα σε ένα λάκκο γεμάτο με νερό και χιόνι, ενώ έδειξαν τις ικανότητες και την ευλυγισία τους στις πολεμικές τέχνες. Αποκορύφωμα της ακραίας τελετής, που έλαβε χώρα στην πόλη Σοράν – βορειοδυτικά της “πρωτεύουσας” Αμπρίλ, η επίδειξη τόλμης δαγκώνοντας από κουνέλια μέχρι… φίδια. Η 26χρονη Zekia Karhan ανέφερε: «Είμαστε ακριβώς το ίδιο με τους άντρες πολεμιστές. Έχουμε τις ίδιες υποχρεώσεις. Μας συμπεριφέρονται ως ίσος προς ίσο, αυτός είναι και ο λόγος που πολεμούμε στο πλευρό των ανδρών».
Συμπερασματικά, η υπεράσπιση της γης που μεγαλώσαμε δεν αποτελεί μόνο υπόθεση ανδρική, αλλά υπόθεση όλων. Νεαρές κοπέλες δίνουν παραδείγματα αληθινού ανδρισμού και τόλμης σε ένα βομβαρδισμένο πλαίσιο από αλλεπάλληλες μάχες. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι οι τζιχαντιστές φοβούνται να θανατωθούν από τις Κούρδισες, γιατί το θεωρούν ατιμωτικό και ότι δε θα πάνε στον παράδεισο.
