Της Αθηνάς Σωτηρίου,
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην υπόθεση Gambia v Myanmar, που ξεκίνησε μετά από προσφυγή της Γκάμπια τον Νοέμβριου το 2019, καταδίκασε την Μιανμάρ για παραβιάσεις του δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως κατοχυρώνεται στην Συνθήκη για την Πρόληψη και Καταστολή Εγκλημάτων Γενοκτονίας της ενάτης Δεκεμβρίου του 1948 και διέταξε προσωρινά μέτρα για την προστασία της μουσουλμανικής μειονότητας. Συγκεκριμένα, διέταξε την Μιανμάρ να απέχει από πράξεις όπως: βιασμοί, καύση σπιτιών, δολοφονίες, καταστροφή γης, αποστέρηση φαγητού και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης. Το δικαστήριο ζήτησε επίσης, από την Μιανμάρ να καταθέσει αποδείξεις για την συμμόρφωσή της με την απόφαση σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Υπολογίζεται ότι 900.000 κάτοικοι της Ροχίνγκια έφυγαν στο Μπαγκλαντές από την Μιανμάρ από τον Αύγουστο 2017 ως αποτέλεσμα της βίας ενάντια στη μουσουλμανική μειονότητα. Το 2018 μία αποστολή των Ηνωμένων Εθνών επιβεβαίωσε επίμονα σχήματα ομαδικών δολοφονιών και απίστευτης σεξουαλικής βιαιότητας ενάντια στη Ροχίγκια από τους στρατιωτικούς της Μιανμάρ. Η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών κατέληξε πως οι στρατιωτικοί έπρεπε να ερευνηθούν και να καταδικαστούν από ένα διεθνές ποινικό δικαστήριο για τα εγκλήματα της γενοκτονίας, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου.
Η Μιανμάρ αρνείται τη διάπραξη των εγκλημάτων αυτών παρά την απόφαση του δικαστηρίου, αν και παραδέχθηκε την πιθανότητα να διεπράχθησαν κάποιες μεμονωμένες επιθέσεις από κάποιους στρατιωτικούς της. Ο ηγέτης της Μιανμάρ Aung San Suu Kyi, πρώην πολιτικός κρατούμενος που κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης, επειδή προσπάθησε να φέρει τη δημοκρατία στη Μιανμάρ ισχυρίστηκε πως ίσως χρησιμοποιήθηκε δυσανάλογη βία, προκειμένου να απομακρυνθούν τρομοκράτες και αντάρτες από την περιοχή, ενώ ταυτόχρονα υποστήριξε πως οι πρόσφυγες διόγκωσαν τα γεγονότα εναντίον του. Ο ίδιος ισχυρίστηκε πως η Μιανμάρ μπορεί να χειριστεί το ζήτημα εσωτερικά, χωρίς δηλαδή την παρέμβαση κάποιου δικαιοδοτικού οργάνου. Συνεπεία των δηλώσεων αυτών, του ασκήθηκε αυστηρή κριτική ότι αγνοεί την κατάσταση της Ροχίνγκια.
Μία μέρα πριν από την ακρόαση της δίκης περισσότερες από εκατό αστικές εταιρείες δήλωσαν πως για χρόνια οι πολιτικές και στρατιωτικές δυνάμεις των χωρών τους είχαν βίαια επιβληθεί στην Μιανμάρ συστηματικά και θεσμοποιημένα εξαιτίας των πολιτικών και θρησκευτικών της πεποιθήσεων. Στην απόφασή του, ο Πρόεδρος, δικαστής Γιουσούφ, τόνισε ότι το Δικαστήριο δεν είναι ικανοποιημένο από τις προσπάθειες της κυβέρνησης της Μιανμάρ για την προστασία της Ροχίνγκια, αλλά και από τις πρωτοβουλίες της Γιανγκόν να επισπεύσει την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους από τα στρατόπεδα προσφύγων στο Μπανγκλαντές.
Αξίζει επίσης, να επισημάνουμε πως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν έχει μηχανισμούς επιβολής των εκδοθεισών από αυτό αποφάσεων και γι’ αυτόν τον λόγο, μολονότι οι αποφάσεις του είναι δεσμευτικές, πολλές φορές τα κράτη τις αγνοούν και δε συμμορφώνονται με το περιεχόμενό τους.
Πηγές
- https://www.washingtonpost.com/world/asia_pacific/international-court-of-justice-orders-myanmar-to-prevent-genocide-against-the-rohingya/2020/01/23/ff383ff4-3d29-11ea-afe2-090eb37b60b1_story.html
- https://www.vox.com/world/2020/1/24/21078774/icj-myanmar-roghingya-genocide-gambia
- https://www.icj-cij.org/files/case-related/178/178-20200123-ORD-01-00-EN.pdf
Γεννήθηκε στην Ηγουμενίτσα το 1997 και είναι προπτυχιακή φοιτήτρια της Νομικής σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ). Έχει συμμετάσχει σε διάφορες προσομοιώσεις διεθνών οργανισμών και στον ελεύθερο της χρόνο ασχολείται με τον χορό.
