Του Αλέξανδρου Ραπακούσιου,
Κερασάκι
Συγκινητική η προσπάθεια της νεοσυντηρητικής πτέρυγας για δυναμική επαναφορά στα του δημόσιου βίου. Προ μηνός το πρωτοσέλιδο αθλητικής εφημερίδας για τις αμβλώσεις, έπειτα η δημόσια στήριξη σ’ αυτό εκ μέρους του κ. Γεωργιάδη, εν συνεχεία οι αφίσες του Μετρό και τέλος το αγιασμένο κερασάκι της Ιεράς Συνόδου. Οι αψιμαχίες κορυφώθηκαν επί του παρακείμενου θέματος, εκείνο της ελευθερίας της γνώμης, που στρατεύθηκε ως επιχείρημα εκείνων που έκριναν ως λανθασμένη κίνηση το κατέβασμα των αφισών, ανεξαρτήτως συμφωνίας ή διαφωνίας με το μήνυμα αυτό καθ’ αυτό. Η μερίδα οχυρώθηκε και πίσω από τον ίδιο το νόμο περί αμβλώσεων, ο οποίος ενίσχυσε την άποψή τους πως, εφόσον η νομοθεσία έχει αποφανθεί για το ζήτημα, η αφίσα κινήθηκε στο πλαίσιο της ελευθερίας της άποψης δίχως πραγματικό κίνδυνο ανατροπής των κεκτημένων. Επομένως, προς τι ο χαμός;
Αφηρημάδα
Εκκινώντας από το τελευταίο, κάθε νόμος ισχύει, τυπικά, έως ότου καταργηθεί. Με λίγα λόγια, η ακαθόριστη χρονική διάρκεια του κάθε νόμου δίνει το δικαίωμα σε μία υποθετικά κάκιστη πλειοψηφική σύνθεση του Κοινοβουλίου, να άρει τις έως τώρα νομοθετικά κατοχυρωμένες διατάξεις επί του θέματος. Ένα Κοινοβούλιο με εκατόν πενήντα ένα Γεωργιαδίζοντες και Βελοπουλίζοντες βουλευτές κρίνεται καθόλου πιθανό υπό τις παρούσες συγκυρίες και κατ’ ελάχιστον εφικτό βάσει του βαρύ ιστορικού των εκλογικών επιδόσεων κομμάτων, προερχόμενων από σκοταδιστικά ντουλάπια. Η μερίδα δικαιολογείται· η αφηρημάδα τούς οδηγεί στο να λησμονούν πως ακόμη και τα κεκτημένα χρήζουν διαρκούς υπεράσπισης. Διότι στην αντίθετη περίπτωση, ο ωχαδερφισμός τείνει να δίνει πάτημα και βήμα σε απόψεις σαν κι αυτές που πατρονάρονται από συμβούλια (σημειωτέον, ανδροκρατούμενα) διαφόρων οργανώσεων, όπως αυτό του κινήματος κατά του δικαιώματος της άμβλωσης.
Διαφήμιση
Η πιο συγκινητική απόπειρα μετριασμού των εντυπώσεων έγινε βεβαίως από τους υπερασπιστές της ελεύθερης έκφρασης. Το timing, ωστόσο, θεωρείται ιδανικό ούτως ώστε να τεθούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της αλλά και τα επιτακτικά –προς θέσπιση– όριά της. Στην ιδιωτική σφαίρα, τα όρια εκμηδενίζονται· καθείς είναι υπεύθυνος για τη διαμόρφωση των αντιλήψεών του, τις οποίες καθίσταται ελεύθερος να προωθεί εντός του διαπροσωπικού του περιβάλλοντος. Σε ό,τι αφορά, όμως, χώρους εκτεθειμένους στο κοινωνικό σύνολο, όπως αυτός του Μετρό, οι καμπάνιες οφείλουν να ευθυγραμμίζονται έστω με την ηθική επιταγή της αποφυγής ψευδών ειδήσεων, όσο ακραίες ή μετριοπαθείς κι αν είναι οι απόψεις που προωθούν. Η «ενημερωτική» καμπάνια των χριστιανικών ενώσεων που απαρτίζουν το κίνημα «αφήστε με να ζήσω» απέτυχε μέχρι και σ’ αυτό. Γιατί, συμπαθητική η επιχειρούμενη συναισθηματική φόρτιση της αφίσας, αλλά όταν τα παρατιθέμενα δεδομένα της έχουν καταρριφθεί επιστημονικώς (στατιστικά στοιχεία, προσέγγιση του εμβρύου ως «άνθρωπο» κ.λπ.) τότε σαφώς και το κράτος καλείται να προστατέψει το IQ των πολιτών του, αρνούμενο να τηρήσει ανεκτική στάση προς ψεύδη. Εφόσον το κίνημα επιθυμήσει να διαφημίσει ξανά δημοσίως τις απόψεις του, τότε ας το κάνει χωρίς συναισθηματικά εκβιαστικές αφίσες και κυρίως, σεβόμενο τα ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα της επιστημονικής κοινότητας. Εάν αυτό επιτευχθεί, τότε θα ομοιάζει με τη viral διαφήμιση γυμναστηρίου· «εάν είσαι άσχημος και παχύς, κάνε εγγραφή και μείνε μόνο άσχημος»· εάν είσαι σκοταδιστής και ψεύτης, κάν’ το σωστά και μείνε απλώς σκοταδιστής.
Παιχνίδι
Τα επεισόδια έντασης στο Ανατολικό Αιγαίο είναι βέβαιο πως θα συνεχιστούν, εφόσον το κυβερνητικό σχήμα συνεχίσει να κωλυσιεργεί στην προσπάθειά του να κερδίσει χρόνο. Η εμπιστοσύνη των ντόπιων έχει χαθεί, τα βάρη τους έχουν αυξηθεί και το περασμένο εξάμηνο εξανεμίστηκε σε διαχειριστικές αλχημείες που επέτειναν έτι περαιτέρω το βραδυφλεγές κοκτέιλ. Προσφάτως, βρέθηκαν ξανά στο στόχαστρο οι δραστηριοποιούμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις στα νησιά· «κάποιες υποκίνησαν τα επεισόδια» είπε ο αρμόδιος Υπουργός, (Ν. Μηταράκης, 06/02), για «σκοτεινό δίκτυο» έκανε λόγο ο Υφυπουργός (Γ. Κουμουτσάκος, 06/02). Δεν αντιλαμβάνομαι τη σύγχιση· οι αιτιάσεις των προσώπων, εάν πράγματι αφορούν έκνομες ενέργειες εκ μέρους μερίδας αυτών των οργανώσεων, τότε ας διερευνηθούν από τις αρμόδιες αρχές. Ωσότου όμως στοιχειοθετηθούν τέτοιου είδους καταγγελίες, οι κυβερνητικοί λίβελοι κατά των ΜΚΟ παραμένουν αίολοι, στο όνομα της εξεύρεσης σκοτεινών κέντρων, μπας και μετριαστεί η αργοπορία στην αποσυμφόρηση των νησιών, ελέω αντιδραστικών τοπικών πολιτευτών του κυβερνώντος κόμματος στην ενδοχώρα. Η προσφάτως ψηφισθείσα κατάρτιση μητρώου των οργανώσεων κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς πολύ απλά η διαφάνεια, εκτός από επιτακτική, είναι κι απολύτως θεμιτή. Αργοπορημένη, βέβαια, εάν κοιτάξει κανείς τη συνολική εικόνα: παρόμοιου τύπου μητρώο υφίστατο έως ότου καταργήθηκε το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, που έξι μήνες μετά επανιδρύθηκε στο πλαίσιο του πρωθυπουργικού mea culpa.
Απορία
«Πρέπει να απαλλαγούμε οριστικά από την Ιδεολογική Ηγεμονία της Αριστεράς που κατέστρεφε διαρκώς την Ελλάδα». Τάδε έφη Άδωνις Γεωργιάδης. Ερώτηση: αν και το δίπολο Αριστεράς–Δεξιάς έχει το χαρακτηριστικό του παρωχημένου –και μάλλον γι’ αυτό εξακολουθεί να «παίζει» μαζί του ο κ. Γεωργιάδης– ο ίδιος έχει μεταφερθεί πιο δεξιά στις πολιτικές του θέσεις την τελευταία δεκαετία; Ή έστω, έχει παραμείνει αμετακίνητος; Μάλλον το αντίθετο· από τη ρητορεία του για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, έως το αντισημιτικό του παρελθόν, που τώρα εξιλεώνεται μέσω συχνών επισκέψεων σε εβραϊκά μουσεία και τόπους καταστροφής, ο Υπουργός επιχειρεί να συσχετίζεται ολοένα και λιγότερο με το παρελθόν του. Σε πρακτικό επίπεδο, οι κατευθυντήριες γραμμές που δέχεται καθημερινά, προέρχονται από πρώην συντρόφους του Ποταμιού και του ευρύτερου κέντρου που προς το παρόν δομούν το επιτελικό μοντέλο του Μεγάρου Μαξίμου· ακόμη και σε συμβολικό, ψήφισε πρόσφατα προοδευτικό πρόσωπο για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Δε γνωρίζω ποιες ιδεολογίες και εκπορευόμενες ιδέες σάπισαν πρώτες. Ο κ. Γεωργιάδης δείχνει να το γνωρίζει καλύτερα.
Απορία (μέρος δεύτερο)
«ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ ΣΟΚ!!! Μητσοτάκη αυτή είναι η Μόρια σου!!!!», έγραψε στην αγαπημένη διαδικτυακή του πλατφόρμα ο πρώην αναπληρωτής Υπουργός Υγείας, Π. Πολάκης, σε μία απ’ αυτές τις κλασικές, αισθητικά άσχημες δημοσιεύσεις της υπερβολικής χρήσης κεφαλαίων γραμμάτων και σημείων στίξης. Το τελευταίο που ενδιαφέρει τους άμεσα σχετιζόμενους με το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα είναι η όξυνση της αντιπαράθεσης μεταξύ πρώην και νυν, μια νέα «κολοκυθιά», τη στιγμή που η κατάσταση διαρκώς κλιμακώνεται. Για τον Κρητίκαρο πολιτικό, οι συνθήκες της Μόριας δεν ήταν σοκαριστικές πριν το καλοκαίρι του 2019. Για ακόμη μία φορά, παραβλέπει πως τα εκτοξευόμενα βέλη γύρω από μία τέτοιου είδους ευαίσθητη θεματική, με δεκάδες χιλιάδων ανθρώπων να βρίσκονται επί ξυρού ακμής, κατάσταση που κλήθηκε να διαχειριστεί και η πολιτική του οικογένεια, καθιστούν τον ίδιο κυνικό και τις αιτιάσεις του γελοίες.
Είναι τεταρτοετής φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει συμμετάσχει σε εγχώρια και ευρωπαϊκά μοντέλα προσομοίωσης, ενώ το ενδιαφέρον του εντοπίζεται, εκτός των διεθνών σχέσεων, στην πολιτική επικοινωνία και τη δημοσιογραφία. Μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε η διετής συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της SAFIA, από όπου και αποκόμισε πολύτιμες εμπειρίες και φιλίες. Μέσω του OffLine Post, αρθρογραφεί κυρίως για την εγχώρια πολιτική σκηνή.
