Του Ραφαήλ Νικόλαου Μπελενιώτη,
Σύμφωνα πάντα με λεγόμενα της ίδιας της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων δεν ήταν ένα show προσχεδιασμένο. Δεν είχε σκοπό να «κλέψει» την παράσταση μέσα από τα προσφάτως αθωωμένα «καθαρά» χέρια του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε να υποβαθμίσει τη διαδικασία του καθιερωμένου SOTU (State of the Union Address). Απλώς, δεν κατάφερε να βρει ούτε μια σελίδα στην ομιλία του Αμερικανού Προέδρου που να μη συμπεριελάμβανε ένα ψέμα. Αν αληθεύουν δημοσιεύματα του αμερικανικού τύπου δε, η Pelosi απέσπασε θερμά χειροκροτήματα σε μια κλειστή συνάντηση της κοινοβουλευτικής ομάδας των Δημοκρατικών για την πράξη της.
Σχεδιασμένη και καλά προμελετημένη ή αυθόρμητη κίνηση αγανάκτησης; Ό,τι και να ισχύει από τα δύο, σίγουρα τίποτα από τα δύο δε δικαιολογεί την πράξη της. Ο προσφάτως απαλλαγμένος από τη διαδικασία καθαίρεσης Donald Trump, πλήρως αθωωμένος, δεν έχασε καιρό και ξέσπασε την οργή του, λέγοντας ότι πέρασε τα πάνδεινα όσο καιρό διήρκησε η διαδικασία του Impeachment και πως είχε να αναμετρηθεί με σκευωρούς, «κυνηγούς μαγισσών», «διεφθαρμένους αστυνομικούς» και στο τέλος ευχαριστώντας τη γυναίκα του Ivanka για τη στήριξη που του παρείχε, ευχήθηκε να μη ξανατύχει κάτι παρόμοιο σε κανένα μελλοντικό Πρόεδρο των ΗΠΑ. Πλέον, όπως άλλωστε αναμενόταν, ο Trump παίζει τεχνηέντως το χαρτί του αθώου θύματος, και όλα προμηνύουν ότι θα έχει ρέντα. Άλλωστε, αυτή τη στιγμή η δημοτικότητά του είναι στα ύψη. Η Nancy Pelosi από την άλλη, η οποία έφτασε να είναι η νούμερο ένα φιγούρα από τους αντιπάλους του Trump, ύστερα από την αποτυχία του Impeachment, της διαδικασίας που με ευλογίες δικές της είχε ξεκινήσει, φαντάζει μια φιγούρα «τραγική» και μαζί της συμπαρασέρνει και τους Δημοκρατικούς, βορά στις δημαγωγικές ορέξεις του Ρεπουμπλικανού Προέδρου. Αποκορύφωμα του «συνδρόμου Pelosi» που φαίνεται να κατατρέχει τους Δημοκρατικούς ήταν η άκρως αντιθεσμική και πολιτικά ανάγωγη κίνησή της, ως Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, να προβεί σε δημόσια προσβολή του Αμερικανού Προέδρου σκίζοντας όχι μονάχα σελίδες από την ομιλία του, αλλά και τον ίδιο το θεσμό, τσαλακώνοντας στα μάτια του Αμερικανού πολίτη τις αξίες του θεσμού που εκπροσωπεί.
Αν κάτι το ίδιο ανάγωγο ήταν και είναι αναμενόμενο από τον θρασύ Donand Trump, όπως και η άρνηση χειραψίας στην Pelosi, σίγουρα κανείς δε θα περίμενε ότι η N. Pelosi και οι Δημοκρατικοί θα επέλεγαν να «αναμετρηθούν» στο ίδιο μήκος αναστήματος με εκείνο που επιδεικνύει ο Trump χρόνια τώρα. Αντί να επιλέξουν να σύρουν στο γήπεδο του πολιτικού πολιτισμού και της συνταγματικότητας τον Αμερικανό Πρόεδρο επιλέγουν να άγονται και να φέρονται από την πολιτική πρακτική του. Αντί να του «επιτίθονται» με πολιτικά τεκμήρια και προτάσεις, αποφασίζουν να ευτελίσουν μια κορυφαία θεσμική διαδικασία για λίγα λεπτά προσοχής. Τυφλωμένοι, όμως, από το σύνδρομο Pelosi ξεχνούν ότι ο Ρεπουμπλικανός Πρόεδρος βασίστηκε στη στρατηγική απαξίωση του θεσμικού κράτους της Αμερικής -και του Αμερικανικού «Δημοκρατικού» κατεστημένου-, γελοιοποίησε την Αμερικανική γραφειοκρατία, επιτέθηκε σε κάθε ανεξάρτητη και συνταγματική αρχή στην προηγούμενη διοίκηση των Δημοκρατικών του Obama και έφθασε να κυβερνάει τη χώρα το 2017. Ξεκίνησε και κέρδισε έναν ανορθόδοξο πολιτικό πόλεμο. Το δικό του ανορθόδοξο πόλεμο, στον οποίο συνεχώς ανέρχεται νικητής σε όλες τις μάχες που προκύπτουν από τότε.
Η ελπίδα για μια πραγματική αντεπίθεση και υπερφαλάγγιση του προβαδίσματος του αμερικανού προέδρου, ίσως αποτελεί η ελπιδοφόρα κατάληξη της ψηφοφορίας των Δημοκρατικών για το χρίσμα του κόμματος, που έλαβε χώρα στην Αϊόβα. Αν και τα ευτράπελα δεν έλειψαν από τη διαδικασία, δίνοντας την ευκαιρία στο twitter του Αμερικανού Προέδρου να πάρει φωτιά, με τη μία καταμέτρηση να διαδέχεται την άλλη, με αμφισβητήσεις και «λάθη» στα αποτελέσματα να δίνουν και να παίρνουν μεταξύ των στελεχών του κόμματος, η κάλπη έστειλε ένα ελπιδοφόρο μήνυμα φέρνοντας πρώτο σε ψήφους και σε προτίμηση τον Pete Buttigieg, με τον πρώην αντιπρόεδρο Joe Biden να ακολουθεί και να ολοκληρώνει μόλις τέταρτος.
Ο 38χρονος πρώην δήμαρχος της πόλης του Σάουθ Μπέντ, στην Ιντιάνα, κατέλαβε την πρώτη θέση με τις περισσότερες ψήφους των αντιπροσώπων, με ακολουθεί ο Bernie Sanders να ακολουθεί, την Elizabeth Warren να βρίσκεται τρίτη και τον Biden τέταρτο, από τους κύριους διεκδικητές. Όλα πλέον δείχνουν ένα ξεκάθαρο προβάδισμα του νεαρού πολιτικού άνδρα, κάτι που επί πολύ καιρό φάνταζε το λιγότερο πιθανό σενάριο.
Ανοιχτά ομοφυλόφιλος, μορφωμένος και ομιλών 8 γλώσσες, εθελοντής στον πόλεμο του Αφγανιστάν αλλά επικριτικός απέναντι στον πόλεμο του Ιράκ, με σπουδαία παρακαταθήκη στη θητεία του ως δήμαρχος της μικρής πόλης στην Ινδιάνα, ίσως να είναι η καλύτερη «Δημοκρατική» απάντηση τόσο στον τυφώνα Τράμπ, όσο και στο σύνδρομο Pelosi. Με την πρωτιά του, επίσης, αναδεικνύεται και η δυναμική ενός προοδευτικού κέντρου μέσα στους Δημοκρατικούς, ενός νεανικού πολιτικού κέντρου που προσιδιάζει στο λελογισμένο πολιτικό ταπεραμέντο του Barack Obama αλλά κείται και μακράν από τον ατίθασο σοσιαλισμό και ακτιβίστικο πολιτισμό του Bernie Sanders και της αριστερής φράξιάς του. Για τον οποίο Sanders, θυμίζουμε, είχε προειδοποιήσει πολλάκις ο Barack Obama, λέγοντας ότι μια ενδεχόμενη νίκη του στην ηγεσία των Δημοκρατικών θα σήμαινε ότι όλοι οι υποψήφιοι θα λάμβαναν τη στάμπα του «σοσιαλιστή». Σημαντικότατο όλων όμως είναι, ότι μια ηγεσία Buttigieg θα απεγκλώβιζε τους Δημοκρατικούς μέσα από το τέλμα που τους έχει φέρει το σύνδρομο Pelosi και θα τους έδινε την παραγωγική διέξοδο χάραξης μιας νέας υπολογίσιμης πολιτικής ατζέντας.
Ίσως, λοιπόν, οι Δημοκρατικοί να αποφασίσουν να ακολουθήσουν την παραπάνω συνταγή καταφέρνοντας να απειλήσουν πραγματικά τον Donald Trump στις επόμενες εκλογές του Νοεμβρίου, χωρίς να χρειαστούν ούτε την αρωγή του Joe Baiden, ο οποίος καλώς ή κακώς έχει συνδέσει το όνομά του με την προηγούμενη διακυβέρνηση του Obama και είναι αρνητικός στην υποψηφιότητα Buttigieg. Έτσι και αλλιώς φαίνεται πως δεν τον έχουν ανάγκη.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1999. Είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με κατεύθυνση στην Ιστορία. Αρέσκεται στο να αποκωδικοποιεί την τρέχουσα επικαιρότητα μέσω της αρθρογραφίας.
