Της Μαρίας Μαλανδράκη,
Ήρθε νομίζω ο καιρός να σχολιάσουμε την περιβόητη αυτή σειρά, η οποία απ’ το καλοκαίρι φαίνεται να έχει έρθει για να γεμίσει τις καρδιές όσων λατρεύουν τις ταινίες και τις σειρές φαντασίας, καθώς και όλων αυτών που απογοητεύτηκαν απ’ τη τελευταία σεζόν του Game of thrones. Πριν ξεκινήσω να σχολιάζω οτιδήποτε οφείλω να ξεκαθαρίσω πως η συγκεκριμένη κριτική αφορά αποκλειστικά την τηλεοπτική σειρά του Witcher και όχι τη σειρά βιβλίων ή το βιντεοπαιχνίδι.
Σύνοψη
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό κόσμο με τέρατα, ξωτικά, μάγισσες και βασίλεια, κινείται κυρίως γύρω από τη ζωή του γητευτή (Witcher) Γκέραλντ, ενός κυνηγού τεράτων, που διαθέτει υπερφυσικές ικανότητες και γυρνάει τον κόσμο φέρνοντας σε πέρας τις αποστολές που του αναθέτουν. Σε όλο του το ταξίδι γνωρίζει νέους φίλους αλλά και εχθρούς δημιουργώντας ένα πλέγμα σχέσεων οι οποίες συμβάλλουν στην εξέλιξη της υπόθεσης, η οποία πέρα απ’ τη ζωή του γητευτή αφορά και το πεπρωμένο του. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε αυτό το φανταστικό σύμπαν, αφού παρουσιάζεται σαν κάτι αναπόφευκτο στο οποίο όποιος δεν υποτάσσεται επρόκειτο να τιμωρηθεί απ’ τις μετέπειτα συγκυρίες. Μάλιστα, το πεπρωμένο του κεντρικού αυτού χαρακτήρα, φαίνεται να συνδέεται με το πεπρωμένο της πριγκίπισσας Σίρι, της οποίας η ιστορία εξελίσσεται παράλληλα με εκείνη του Γκέραλντ.
Κριτική (προσοχή spoilers)
Δεν χωράει αμφιβολία πως πρόκειται για μια σειρά φαντασίας με καλή παραγωγή, διαλόγους και ερμηνείες. Συγκεκριμένα, ο Χένρι Κάβιλ στο ρόλο του Γκέραλντ, η Φρέγια Άλλαν στο ρόλο της Σίρι καθώς και η Άνια Σαλότρα ως Γέννεφερ ταξιδεύουν μέσω των ερμηνειών τους τον θεατή σε έναν άλλο κόσμο με μαγεία, περιπέτεια αλλά και κίνδυνο.
Αναλύοντας περισσότερο τους χαρακτήρες είναι φανερό πως σε σχέση με την ιδιότητά τους η οποία φέρει μια ορισμένη, διαμορφωμένη από τον φανταστικό αυτό κόσμο ηθική, οι ίδιοι πάνε κόντρα σε αυτή σφυρηλατώντας την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα τους. Ειδικότερα ο Γκέραλντ ως γητευτής, ενώ θα έπρεπε να νοιάζεται αποκλειστικά για το οικονομικό κέρδος μέσω της ιδιότητάς του ως κυνηγός τεράτων, εμπλέκεται σε κάθε κοινωνική περίσταση στην οποία αισθάνεται πως πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Κάτι ανάλογο φυσικά, κάνει και η Γέννεφερ που ενώ ως μάγισσα θα έπρεπε να υπηρετεί την βασιλική αυλή, αποφασίζει να αποσχιστεί από αυτή και να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις της προς το προσωπικό της συμφέρον. Ενώ, η Σίρι ως πριγκίπισσα μετά την πτώση της οικογένειάς της κρύβει την πραγματική της ταυτότητα και προσπαθεί να ακολουθήσει το πεπρωμένο της. Η συγκεκριμένη «σύγκρουση» με τον κοινωνικό τους ρόλο φέρνει τους χαρακτήρες σε ηθικά διλήμματα και τους εξανθρωπίζει φέρνοντάς τους με αυτό τον τρόπο πιο κοντά στους θεατές.
Όσον αφορά την παραγωγή της σειράς,με παραγωγό τον Mike Ostrowski μπορεί κανείς να πει πως δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλες σειρές ή ταινίες φαντασίας. Σε όλα τα επεισόδια υπάρχουν πολλά ειδικά εφέ, όμορφα πλάνα, καλή μουσική παραγωγή καθώς και σωστή σύνθεση των ιστοριών των χαρακτήρων οι οποίες – όπως αποκαλύπτεται απ’ την μέση της πρώτης σεζόν – φαίνεται να κινούνται σε διαφορετικούς χρόνους χωρίς όμως να μπερδεύουν τον θεατή.
Δε θα ‘θελα να σχολιάσω κάτι άλλο σχετικό με την εξέλιξη της υπόθεσης ή με τους χαρακτήρες προκειμένου να αποφύγω περαιτέρω “spoilers” αλλά κλείνοντας θα ‘θελα να γράψω δυο λόγια σχετικά με τη σύγκριση του Witcher με το Game of thrones μιας και από την πρώτη στιγμή ένα μεγάλο μέρος του τηλεοπτικού κοινού της σειράς μιλά για αυτό.
Η αλήθεια είναι πως η σύγκριση εδράζεται στο γεγονός ότι και οι δύο είναι σειρές φαντασίας βασισμένες σε σειρές βιβλίων και πως έχουν βασίλεια αλλά και μυθικά πλάσματα τα οποία συγκρούονται μεταξύ τους. Παρόλα αυτά, μπορεί κανείς να πει πως είναι λίγο άστοχο να συγκρίνει κάποιος μια σειρά που έχει 8 σεζόν και έχει τελειώσει με μία η οποία μόλις ξεκίνησε, ενώ παράλληλα πρόκειται για δύο σειρές οι οποίες έχουν πολύ διαφορετικό περιεχόμενο όσον αφορά την υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση, η νέα αυτή σειρά φαίνεται να έχει ήδη κερδίσει τις καρδιές του κοινού το οποίο αναμένει τις επόμενες σεζόν και την οποία θα πρότεινα ανεπιφύλακτα.
