Της Σοφίας Γεωργούλη,
Η Αυστραλία, μια χώρα όπου η εκδήλωση πυρκαγιών δεν αποτελεί πρωτόγνωρο γεγονός, βρίσκεται τους τελευταίους μήνες αντιμέτωπη με τη χειρότερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία της. Τα ιδιαίτερα ζεστά καλοκαίρια, οι καύσωνες και η ακόλουθη υπερθέρμανση καθώς και οι έντονοι άνεμοι με ξηρές αστραπές, οδηγούν σχεδόν κάθε χρόνο σε πυρκαγιές, οι οποίες καταστρέφουν τόσο τεράστιες εκτάσεις δασών και κατοικημένων περιοχών, όσο και μεγάλο μέρος της σπάνιας εγχώριας πανίδας της Αυστραλιανής γης.
Αρχής γενομένης από το φθινόπωρο του 2019, όταν εκδηλώθηκαν οι πρώτοι πυρήνες φωτιάς στη χώρα, έως την έναρξη της νέας δεκαετίας το 2020, οι πυρκαγιές μαίνονται ανεξέλεγκτες και οι απώλειες διαρκώς αυξάνονται. Η καταστροφή πάνω από 40 εκατομμυρίων τ.μ. γης, οι ανυπολόγιστες απώλειες ζώων (κοάλα, καγκουρό, άγριων ζώων, ερπετών) και οι αυξανόμενες απώλειες ανθρώπινων ζωών μαρτυρούν ένα παγκόσμιο οικολογικό, βιολογικό και κλιματικό πλήγμα. Σύμφωνα με τους αξιωματούχους και τους πυροσβέστες της Αυστραλίας οι καμένες δασικές και μη εκτάσεις ξεπερνούν σε μέγεθος περιοχή δύο φορές μεγαλύτερη της χώρας του Βελγίου και ίση με εκείνη της Ιρλανδίας. Η ξηρασία και η ερημοποίηση των καμένων περιοχών επιφέρουν εκτός των άλλων την απουσία τροφής και νερού για την εγχώρια πανίδα και για τους ανθρώπους, καθιστώντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική και την αφυδάτωση και το θάνατο αναπόφευκτο κακό. Το ύψος του αναδυόμενου καπνού θέτει σε κίνδυνο την υγεία όσων εκτίθενται παρατεταμένα στην αναπνοή του, με τα πρώτα πνευμονικά, ρινικά και αναπνευστικά προβλήματα να έχουν ήδη πλήξει όσους βρίσκονται σε κοντινή ακτίνα από τις φλέγουσες περιοχές.
Η σπάνια και υπό εξαφάνιση πανίδα της Αυστραλίας βρίσκεται μπροστά στον ενδεχόμενο αφανισμό της με τους αριθμούς στις απώλειες των ζώων να είναι τεράστιοι και αποκαρδιωτικοί. Σύμφωνα με το World Wild life Fund Australia οι μέχρι στιγμής καταγεγραμμένες απώλειες φτάνουν στο 1,30 δισεκατομμύρια θηλαστικά, πτηνά και ερπετά, με τον αριθμό αυτόν να αυξάνεται διαρκώς. Η βιοποικιλότητα και η πανίδα της χώρας έχει ήδη αλλάξει μορφή. Το νησί Καγκουρό, το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Αυστραλίας στο οποίο απαντώνται πλήθος ζώων απειλούμενα με εξαφάνιση έχει καταστραφεί σχεδόν κατά το ήμισυ, αφανίζοντας το μεγαλύτερο μέρος των σπάνιων ειδών του νησιού. Τα καγκουρό, τα κοάλα, τα γκοάνα και τα πόσουμ μειώνονται καθημερινά είτε από το ολοκαύτωμά του είτε από τις μολύνσεις σε ατμόσφαιρα και νερό.
Το αποτέλεσμα της ανυπολόγιστης ζημίας για το περιβάλλον δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο καθώς τίποτα δεν προμηνύει την άμεση κατάσβεση και τον περιορισμό της ανεξέλεγκτης φωτιάς εν μέσω του άκρως θερμού καλοκαιριού, που μόλις ξεκίνησε στην Ωκεανία. Οι επιπτώσεις στο περιβάλλον, στη βιοποικιλότητα, στο κλίμα αλλά και στην υγεία και τη βιώσιμη φύση της Αυστραλιανής χώρας θα φανούν στο άμεσο μέλλον. Ο σπάνιος πλούτος της χώρας σε χλωρίδα και πανίδα δύσκολα μπορεί να αναπληρωθεί ενώ οι πολύπλευρες απώλειες και οι κλιματικές επιπτώσεις και αλλαγές θα επιδράσουν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η κλιματική κρίση που εκδηλώνεται με πλημμύρες, ακραία καιρικά φαινόμενα, υπερθέρμανση και ξηρασία, τείνει να αλλάξει την έως σήμερα εικόνα της Αυστραλίας, με την άνευ προηγουμένου πυρκαγιά και οικολογική καταστροφή. Ωστόσο, προτού η φύση μας ‘‘εκδικηθεί’’, ας ακούσουμε τις εκκλήσεις της για βοήθεια.
Γεννήθηκε το Μάιο του 1991 στη Χίο, όπου διαμένει και σήμερα. Είναι απόφοιτη του τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Αγαπά την αέναη μάθηση και επιδιώκει την ενασχόληση με τομείς συναφείς με τις σπουδές της, όπως η παρακολούθηση σεμιναρίων και διαλέξεων αναφορικά με την ελληνική λογοτεχνία και ποίηση. Αφιερώνει τον ελεύθερο της χρόνο στον αθλητισμό, την ανάγνωση και το ελεύθερο σχέδιο.
