Της Ανθής Ντόλα,
Πλέον και επίσημα ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, πρότεινε για το αξίωμα του Προέδρου της Ελληνική Δημοκρατίας την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου κάνοντας στον ΣΥΡΙΖΑ μία κίνηση ματ. Ο Πρωθυπουργός χειρίστηκε πολύ καλά την ευκαιρία που του δόθηκε τόσο επικοινωνιακά όσο αξιοκρατικά. Η Αικ. Σακελλαροπούλου αποτελεί ένα πρόσωπο βαθιά καλλιεργημένο και ιδιαιτέρως ικανό καθώς έχει λάβει σημαντικά αξιώματα, τα οποία έχει βγάλει εις πέρας με μεγάλη επιτυχία. Γιατί όμως να αποτελεί κίνηση ματ για την αξιωματική αντιπολίτευση μία τέτοια επιλογή;
Αρχικά η Αικ. Σακελλαροπούλου αποτελεί το πρόσωπο που πρότεινε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για την θέση του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επομένως το πρόσωπο αυτό είναι ένα άτομο που εμπιστεύεται και η αξιωματική αντιπολίτευση καθώς της έδωσε ένα σημαντικό αξίωμα. Ο Αλ. Τσίπρας εμπιστεύτηκε την Αικ. Σακελλαροπούλου, επομένως θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο για το κόμμα του να αρνηθεί το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας σε ένα πρόσωπο στο οποίο έχει δείξει ήδη την εκτίμησή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σε άβολη θέση με αυτή την επιλογή του Κ. Μητσοτάκη και αυτό φάνηκε και από τις μετριοπαθείς δηλώσεις που έκανε η αντιπολίτευση μετά την ανακοίνωση της πρότασης του Πρωθυπουργού και στην μετέπειτα δήλωση στήριξης. Άλλωστε το «πρώτη φορά γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας» ενοχλεί αρκετά στελέχη της Κουμονδούρου καθώς η κ. Σακελαροπούλου ήταν μέσα στα πρόσωπα προς συζήτηση για την ίδια θέση το 2015.
Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε σε δύσκολη θέση καθώς την τετραετία της εξουσίας του η συνεργασία με τον Προκόπη Παυλόπουλο υπήρξε ιδιαίτερα καλή. Ο τέως Πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατάφεραν να κρατήσουν μία κοινή πορεία σε θέματα εσωτερικής αλλά και εξωτερικής πολιτικής ενώ ταυτόχρονα η αμφότερη στήριξη απέδειξε την καλή σχέση μεταξύ των δύο πολιτικών προσώπων. Ας μην ξεχνάμε ότι σε μία τετραετία ιδιαίτερων πολιτικών αναταραχών, κυρίως σε τομείς της εξωτερικής πολιτικής (Μακεδονικό και προκλήσεις του Τούρκου Προέδρου Erdoğan), ο Π. Παυλόπουλος στάθηκε στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης και πολλές φορές πήρε θέση καταδικάζοντας οποιαδήποτε πρόκληση προς το ελληνικό κράτος και την κυβέρνησή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε πως ο Παυλόπουλος είναι κατάλληλος για αυτή τη θέση και πως απόδειξη γι’ αυτό αποτελεί η θητεία του. Όμως η πρόταση στην Αικ. Σακελλαροπούλου ξάφνιασε την αντιπολίτευση καθώς κλήθηκε να «διαλέξει» μεταξύ του «συνοδοιπόρου» της για την τετραετία που κυβερνούσε και ενός αξιόλογου προσώπου εμπιστοσύνης.
Σπουδαίο ζήτημα είναι όμως και η «καινοτομία» που φαίνεται να κάνει η Ν.Δ. και να προτείνει για την κορυφαία πολιτειακή θέση της χώρας μία γυναίκα. Πώς θα μπορούσε ένα κόμμα προοδευτικό όπως ο ΣΥΡΙΖΑ να αρνηθεί την υποστήριξη σε μία τόσο τολμηρή και συνάμα δίκαιη κίνηση όπως αυτή; Όπως προαναφέρθηκε η Αικ. Σακελλαροπούλου αποτελούσε μέσα στις επιλογές της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ αλλά επιλέχθηκε ο Π. Παυλόπουλος. Επομένως είναι λογικό στα γραφεία της Κουμουνδούρου να επικρατεί μία σχετική ανησυχία καθώς όχι μόνο ήρθαν στη δύσκολη θέση της επιλογής αλλά η κυβέρνηση της Ν.Δ. πρόκειται να λάβει τα εύσημα για την επιλογή γυναίκας Προέδρου, πρότασης που είχε πέσει στο τραπέζι τον Ιανουάριο του 2015 από τους ίδιους, δίχως να τελεσφορήσει.
Όλα τα παραπάνω βρήκαν σχετικά απροετοίμαστο το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και θα μπορούσε κάποιος να πει πως ψάχνουν την επόμενη τους κίνησή, η οποία πρέπει να είναι καλή τόσο πολιτικά όσο και επικοινωνιακά. Ο πρωθυπουργός αυτή την φορά κατάφερε να παίξει το χαρτί της Προεδρίας με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία. Αν και το CNN Greece σε άρθρο του αναφέρει χαρακτηριστικά ότι, «η επιλογή Σακελλαροπούλου θεωρείται πολιτική ήττα για τον κ. Μητσοτάκη αφού αναγκάστηκε να προτείνει πρόεδρο από τον προοδευτικό χώρο». Ας μου επιτραπεί να διαφωνήσω καθώς ο Μητσοτάκης με την πρόταση προς την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου έκανε μία εξαιρετική επιλογή και πολιτική κίνηση για τους πολιτικούς του αντιπάλους. Σε αυτό το σημείο ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να επανέλθει στο επικοινωνιακό παιχνίδι και να αποφασίσει να κινηθεί με επιδεξιότητα και σοφία τόσο στις δηλώσεις του όσο και με την στάση που θα κρατήσει στο εξής.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Πτυχιούχος του τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με επιλογή γλώσσας την τουρκική, εργάστηκε στην Μονάδα Ερευνών Κοινής Γνώμης και Αγοράς του πανεπιστημίου της ενώ παράλληλα συμμετείχε σε πολιτικά συνέδρια και σεμινάρια. Πραγματοποίησε την πρακτική της άσκηση στην ΔΕΘ ενώ ταυτόχρονα ολοκλήρωσε την πτυχιακή της εργασία με θέμα «Ο Ζ. Ζάεφ και τα ελληνικά ΜΜΕ». Βασικά της ενδιαφέροντα τα ταξίδια, καθώς έχει ταξιδέψει σε όλες τις βαλκανικές χώρες και στην Τουρκία, το θέατρο και η μουσική, συμμετέχοντας σε θεατρικές παραστάσεις και ραδιοφωνικές εκπομπές.
