Του Βασίλειου-Πέτρου Αγροκώστα,
Η πρώτη μας επαφή με τη φωτογραφία γίνεται στα παιδικά μας χρόνια όπου όλοι οι συγγενείς μάς απαθανατίζουν συνεχώς σε αστείες πόζες, σε ταξίδια, γενέθλια και γιορτές, φωτογραφίες που αργότερα θα κατέχουν μία θέση στο οικογενειακό άλμπουμ. Έτσι, όλοι εξοικειώνονται με την ιδέα του φωτογραφικού φακού. Αργότερα, έρχεται η καθιερωμένη αναμνηστική φωτογραφία στο τέλος κάθε βαθμίδας εκπαίδευσης που θα μας συνδέει για πάντα με τους συμμαθητές και τους συμφοιτητές μας. Ωστόσο, όσο περνούν τα χρόνια δεν είναι λίγοι αυτοί που βρίσκουν στη φωτογραφία μια διέξοδο και έναν τρόπο έκφρασης, νιώθουν πως μέσω της φωτογραφίας οι άνθρωποι βλέπουν τον κόσμο με τα δικά τους μάτια, πως με τη φωτογραφία μπορούν να ανακαλέσουν ευχάριστες ή δυσάρεστες μνήμες και έτσι η φωτογραφία και η φωτογράφιση γίνονται αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινότητάς τους.
Η φωτογραφία, αν και είναι μια δισδιάστατη απεικόνιση ενός μικρού μόνο μέρους του κόσμου μας, μπορεί να μας πληροφορήσει για τα ήθη και τα έθιμα ενός τόπου ή μιας άλλης μακρινής εποχής, να μας ‘‘ταξιδέψει’’ νοερά σε έναν τόπο που διαφορετικά δε θα μπορούσαμε, να μας κάνει να προβληματιστούμε για ένα γεγονός (π.χ για φαινόμενα βίας). Πλέον με τη ραγδαία ανάπτυξη των τεχνολογικών μέσων, το μέγεθος μιας φωτογραφικής μηχανής έχει ελαττωθεί τόσο που ο κάθε ένας από εμάς να έχει ένα είδος κάμερας στο κινητό του τηλέφωνο. Έτσι η κάθε φωτογραφική μηχανή μπορεί να μεταφέρεται οπουδήποτε, να φωτογραφίζει σχεδόν οτιδήποτε (π.χ. ήλιο ή πρόσφατα μια μελανή οπή, όσον αφορά την αστροφωτογραφία).
Η φωτογραφία χρησιμοποιείται κατά κόρον στη διαφήμιση για την προώθηση ενός προϊόντος, στη βιομηχανία της μόδας για την εξιδανίκευση ενός μοντέλου ή αντικειμένου, στον τομέα του τουρισμού για την ανάδειξη του κάλλους ενός τόπου, στη δημοσιογραφία για την άμεση πληροφόρηση του κοινού αλλά και στο χώρο του αθλητισμού για την απαθανάτιση μοναδικών γεγονότων.
Για τους ερασιτέχνες φωτογράφους, η φωτογραφία είναι η αφορμή για να εξερευνήσουν έναν τόπο απαράμιλλης ομορφιάς, για ένα ταξίδι που θα αποτελέσει διαφυγή από την πλήξη και τα άγχη της καθημερινότητας. Για την επιστημονική κοινότητα πολλές φορές, μια φωτογραφία μπορεί να αποτελέσει το πειστήριο για μια ανακάλυψη ή για τη διάψευση μιας θεωρίας, ή να βοηθήσει στην κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει (αστροφωτογραφία) της Γης μας ή του ίδιου μας του εαυτού (στη βιολογία).
Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές, που μια φωτογραφία μπορεί να παραπλανήσει τον κόσμο για την αλήθεια, μιας και μας δείχνει ένα μόνο μέρος του πραγματικού κόσμου και αυτό με την οπτική ματιά ενός φωτογράφου, ο οποίος πιθανόν να θέλει να προωθήσει συγκεκριμένα συμφέροντα δεχόμενος πιέσεις από τους υψηλά ιστάμενούς του. Απολυταρχικά καθεστώτα μέσω φωτογραφιών προσπαθούν να συσπειρώσουν το λαό και να τονώσουν το εθνικό φρόνημα του λαού τους, επιχειρήσεις προσπαθούν να δυσφημίσουν άλλους στο πλαίσιο του αδυσώπητου ανταγωνισμού με την κατασκευή αληθοφανών φωτογραφιών. Τα τελευταία χρόνια η φωτογραφία έχει εισβάλλει και στην προσωπική μας ζωή μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, επιτάσσοντας από το σύγχρονο άνθρωπο να προσέχει υπερβολικά την εμφάνισή του μιας και διαρκώς καραδοκεί ο κίνδυνος της έκθεσής μας σε κάποια πλατφόρμα και ο σχολιασμός της από ποικίλους κύκλους ανθρώπων.
Η φωτογραφία μπορεί να έχει απίστευτα πλεονεκτήματα για την ζωή του σύγχρονου ανθρώπου, αν γίνεται προσεκτική χρήση της και έχει στόχο την πληροφόρηση και όχι τον αποπροσανατολισμό.
Γεννήθηκε στο Βόλο το 1999 και ήρθε στην Αθήνα το 2017 για τις προπτυχιακές του σπουδές στο Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ, τις οποίες και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Είναι κάτοχος πτυχίου Proficency στα αγγλικά και Β2 στα γερμανικά. Ασχολείται ερασιτεχνικά με τον αθλητισμό και τη φωτογραφία και του αρέσουν πολύ τα ταξίδια, το θέατρο και οι συναυλίες. Επιπλέον, το 2016 συμμετείχε με το λύκειο σε ένα συνέδριο για τα δικαιώματα του παιδιού στην Τεργέστη της Ιταλίας.
