Της Μαριλένας Γιαννίκα,
Έπειτα από 5 εβδομάδες διαρκών πρωτοφανών διαδηλώσεων που παρέλυσαν ολόκληρη την γαλλική περιφέρεια, οι συνδικαλιστικές ενώσεις φαίνεται να κέρδισαν μία μεγάλη νίκη στη μάχη τους εναντίον της κυβέρνησης της χώρας και των μεταρρυθμίσεων του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, που η τελευταία προωθεί. Το απεργιακό κλίμα ξεκίνησε στις αρχές Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους ως αντίδραση στην γενικευμένη λιτότητα που εφαρμόζεται στη χώρα, καθώς και ως απάντηση για τις ενδεχόμενες αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα και κορυφώθηκε σχεδόν μία εβδομάδα μετά, όταν έγιναν γνωστές οι επιδιωκόμενες από την κυβέρνηση αλλαγές.
Συγκεκριμένα, προτάθηκε η συγχώνευση των 42 υφιστάμενων συνταξιοδοτικών συστημάτων, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ενιαίο συνταξιοδοτικό σύστημα, στο οποίο θα υπάρχουν «πόντοι», ως ανταπόδοση για τους εργαζόμενους για κάθε εργάσιμη μέρα, και με κριτήριο αυτούς θα καθορίζεται η μελλοντική τους σύνταξη. Παράλληλα, ενώ δεν θα αυξηθεί το κατώτερο ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης από τα 62 έτη (ο εργαζόμενος θα μπορεί ακόμη να κατοχυρώσει δικαίωμα σύνταξης τότε), ωστόσο πλήρη σύνταξη θα λαμβάνει στα 64 έτη από το 2027 και μετά.
Οι αντιδράσεις των εργαζομένων ήταν δριμείες και αδιάλειπτες και χαρακτηρίστηκαν ως οι μεγαλύτερες των τελευταίων δεκαετιών. Σε διάστημα 40 ημερών καταγράφηκαν αναρίθμητες ακυρώσεις πτήσεων, παράλυση των αστικών συγκοινωνιών με συνεχείς ακυρώσεις δρομολογίων και παύση λειτουργίας μετρό και σιδηροδρομικών γραμμών, σαμποτάζ σε μονάδες της κρατικής εταιρείας ηλεκτροδότησης EDF με χιλιάδες νοικοκυριά να μένουν χωρίς ρεύμα, διακοπές στη λειτουργία των πετρελαϊκών διυλιστηρίων, καθώς και πάμπολλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, ορισμένες εκ των οποίων κατέληξαν σε άγριες συγκρούσεις με την αστυνομία. Το κυριότερο πλήγμα ωστόσο (ίσως και η κόκκινη σημαία για την κυβέρνηση) ήταν ότι οι απεργίες σημειώθηκαν την εορταστική περίοδο και δεν κάμφθηκαν ούτε την εβδομάδα των Χριστουγέννων. Συνολικά, υπολογίζεται πως οι συγκοινωνίες έχασαν 8.000.000 ευρώ, τα κέρδη των επιχειρήσεων έπεσαν κατά 15% σε σχέση με τα περσινά επίπεδα, ενώ το κόστος των καταστροφών λόγω των διαδηλώσεων δεν έχει προσδιοριστεί.
Η συσπείρωση των εργαζομένων θορύβησε έντονα την γαλλική κυβέρνηση και συνετέλεσε στην παύση της αδιάλλακτης στάσης της, παρά τις αρχικές αντιδράσεις του προέδρου Μακρόν και του πρωθυπουργού Εντουάρ Φιλίπ ότι “το ασφαλιστικό νομοσχέδιο θα προχωρήσει αλώβητο από τις αντιδράσεις του λαού”. Αρχικά, ο “ιθύνων νους” της μεταρρύθμισης Ζαν Πολ Ντελεβογέ, που κατείχε καθήκοντα ειδικού επιτρόπου υπέβαλλε την παραίτησή του. Στη συνέχεια, ο Εμμανουέλ Μακρόν έκανε έκκληση για συμβιβασμό, που συνοδεύτηκε τέλος, από τη σύνταξη επιστολής του επικεφαλής της κυβέρνησης προς τα συνδικάτα, τασσόμενος θετικά στην κατάργηση της παράτασης της συνταξιοδότησης στα 64 έτη, υπό την προϋπόθεση πως οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να συμφωνήσουν στα μέτρα που θα εφαρμοστούν, ώστε να διασφαλιστεί η οικονομική ισορροπία του συνταξιοδοτικού συστήματος το 2027.
Η επικράτηση στη μάχη με τα συνδικάτα είναι το μεγαλύτερο στοίχημα της γαλλικής κυβέρνησης και μέχρι στιγμής φαίνεται να το χάνει. Η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης έχει ανάγκη ζωτικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες δεν φαίνεται να μπορούν να πραγματωθούν χωρίς τη συναίνεση ή έστω αποδοχή τους από τις συνδικαλιστικές ενώσεις, που έχουν αποδείξει πως είναι υπολογίσιμος παράγοντας στην υπεράσπιση των κεκτημένων τους. Μήπως όμως η επίτευξη συμβιβασμού ανήκει στη σφαίρα της ουτοπίας; Οψόμεθα.
Γεννημένη το 2000 στην Αθήνα και απόφοιτος του Πειραματικό Λύκειο Πανεπιστημίου Πατρών. Πλέον σπουδάζει στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο τμήμα Νομικής. Διαθέτει αρκετές εμπειρίες σε ρητορικούς διαγωνισμούς, legal clinics και συνέδρια προσομοίωσης, με συμμετοχή σε προσομοιώσεις των Ηνωμένων Εθνών, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της UNESCO, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Μιλάει άριστα αγγλικά και γερμανικά.
