Του Μηνά Στραβοπόδη,
Ο Albert Camus υπήρξε και παραμένει ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς και διανοητές σε παγκόσμιο επίπεδο. Η συνεισφορά του στην λογοτεχνία, το θέατρο και την φιλοσοφία υπήρξε σπουδαία στην παγκόσμια ιστορία.
Γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου του 1913 στο Μοντοβί της Αλγερίας, όταν ακόμα αυτό αποτελούσε γαλλική αποικία. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Μεγάλωσα, όπως όλοι οι άνθρωποι της ηλικίας μου, μέσα στις τυμπανοκρουσίες του Α’ Παγκοσμίου, Πολέμου και η ιστορία μας από τότε δεν έπαψε να είναι: Φόνος, Αδικία, Βία», το γεγονός αυτό υπήρξε καταλυτικό για την διαμόρφωση της προσωπικότητάς του, η οποία μετά καθόρισε και τον χαρακτήρα των έργων του.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο Αλγέρι. Η μητέρα του δούλευε ως παραδουλεύτρα για τα προς το ζην, ενώ αυτός μεγάλωσε με την γιαγιά του, τον μεγαλύτερο αδερφό του και τον παράλυτο θείο του σε ένα μικρό σπίτι της πρωτεύουσας.
Ο Camus από μικρός είχε έφεση στα γράμματα, χωρίς ωστόσο να παραμελεί τον αθλητισμό. Έτσι, λοιπόν, σπούδαζε και έπαιζε ποδόσφαιρο παράλληλα. Ωστόσο, το 1930 διαγνώστηκε με φυματίωση γεγονός που τον έκανε να εγκαταλείψει το αγαπημένο του ποδόσφαιρο. Την ίδια χρονιά γράφτηκε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Αλγερίου, από όπου και αποφοίτησε 6 χρόνια αργότερα.
Το Αλγέρι ήταν ο τόπος, όπου ο Camus διαμόρφωσε την προσωπικότητά του. Ήταν επίσης ο τόπος που έκανε τα πρώτα του προσωπικά και επαγγελματικά βήματα. Στα 21 του παντρεύτηκε την πρώτη γυναίκα του, Σιμόν Ιέ, με την οποία και χώρισε σε μικρό χρονικό διάστημα. Την ίδια περίοδο ο Camus, ενεπλάκη με την πολιτική καθώς εντάχθηκε στους κόλπους του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, από το οποίο και διαγράφηκε γρήγορα χαρακτηριζόμενος ως τροτσκιστής. Παράλληλα, βρήκε δουλειά ως πολιτικός συντάκτης και λογοτεχνικός κριτικός, ενώ την ίδια περίοδο συνέγραψε και τα πρώτα του έργα.
Λίγο αργότερα έφυγε για την Γαλλία, όπου και έζησε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όντας ενεργό μέλος της Γαλλικής Αντίστασης κατά της Γερμανικής Κατοχής. Κατά την διάρκεια της Κατοχής εξέδωσε το πρώτο του σπουδαίο έργο «Ο Ξένος» (1942). Ένα έργο που αναδεικνύει την βιασύνη του ανθρώπου του 20ου αιώνα για την αλλοτρίωση. Επίσης, τον ίδιο χρόνο εξέδωσε και το φιλοσοφικό δοκίμιο «Ο Μύθος του Σισύφου» που αναλύει μια αντίληψη του παραλόγου.
Εκείνη την περίοδο, ο Camus, ερωτεύεται για δεύτερη φορά, την Φρανσίν Φορ, την οποία και παντρεύεται. Με την Φρανσίν, ο Camus, θα αποκτήσει δύο κόρες, παρόλα αυτά ο γάμος τους δεν ήταν επιτυχημένος.
Άλλα πολύ σημαντικά έργα του Camus, πέρα από τον Ξένο, ήταν τα μυθιστορήματα «Η Πανούκλα» (1943) και «Η Πτώση» (1956), το θεατρικό «Καλιγούλας» (1944) και το δοκίμιο «Ο επαναστατημένος άνθρωπος» (1951).
Το 1957 βραβεύτηκε με το ανώτατο βραβείο για έναν συγγραφέα, το Νόμπελ Λογοτεχνίας σε ηλικία μόλις 44 ετών όντας ο νεότερος συγγραφέας που του αποδόθηκε το βραβείο αυτό μέχρι εκείνη την στιγμή. Παρόλα αυτά, τρία χρόνια αργότερα η ζωή του επιφύλασσε ένα άσχημο παιχνίδι, καθώς στις 4 Ιανουαρίου του 1960, έπεσε θύμα τροχαίου δυστυχήματος όντας μόλις σε ηλικία 47 ετών και πάνω στην ακμή της δημιουργικότητάς του.
Μετά τον θάνατό του έγινε γνωστό ότι ο Camus συνήθιζε να λέει στον στενό του κύκλο πως δεν υπάρχει τίποτα πιο σκανδαλώδες από το θάνατο ενός παιδιού και τίποτα πιο παράλογο από τον θάνατο σε τροχαίο ατύχημα.
~The only way to deal with an unfree world is to become so absolutely free that your very existence is an act of rebellion~
Albert Camus
