Η γνώμη του OffLine Post,
Η δεκαετία του ’10, που σε λίγα λεπτά ρίχνει την αυλαία της, ολοκληρώνοντας έτσι τον κύκλο της, υπήρξε αναμφίβολα τεταμένη σε οικονομικό επίπεδο, μιας και επί σειρά ετών εφαρμόστηκαν τρία προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής, με δραματικές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία.
Παράλληλα, έθεσε σημαντικές προβληματικές και σε κοινωνικό επίπεδο, αφού το κλίμα της δυσπραγίας προξένησε σημαντική υστέρηση και στις διαπροσωπικές σχέσεις των πολιτών, επιφέροντας συχνά άσχημες εικόνες ενός πρώιμου εμφυλιοπολεμικού ύφους σε αγαστή συνάρτηση με θέσεις πολιτικών προσωπικοτήτων.
Από τις αρχές του 2019 φάνηκε κάτι να αλλάζει, ενδεχομένως ως φυσικό επακόλουθο της συνεχούς και αδιάλειπτης προσπάθειας που κατεβλήθη από τον ελληνικό λαό για την εξισορρόπηση. Παρ’ όλα ταύτα, η «δύσκολη» περιπέτεια εκ της οποίας εξερχόμαστε, δε φαίνεται να συνάδει απόλυτα με τον υπόλοιπο κόσμο, ο οποίος βίωνε και συνεχίζει να βιώνει κοσμογονικές αλλαγές. Από το Χονγκ Κονγκ μέχρι τη Χιλή, οι πολίτες απαιτούν περισσότερη δημοκρατία και ελευθερία. Σε εποχές που η ακροδεξιά και ο φασισμός αναβιώνουν, όπου αυταρχικοί ηγέτες εκλέγονται Πρόεδροι και Πρωθυπουργοί, το 2019 έδειξε ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα στον άνθρωπο και στο τι μπορεί να καταφέρει, αν διεκδικήσει τα δικαιώματά του.
Το 2020 μέλλει να διαδραματίσει ιδιαίτερες συνθήκες, δύναται δε να αποτελέσει και μια ευκαιρία για να γυρίσει ο τόπος σελίδα, να αναπροσαρμοστεί και να αναπτύξει μία πλέον ενωτική συλλογική νοοτροπία.
Θα είναι μία κρίσιμη χρονιά τόσο για τα εθνικά θέματα (βλέπε ΑΟΖ, σχέσεις με Τουρκία, προσφυγικό ζήτημα και Κυπριακό), όσο και για το παγκόσμιο «χωριό», καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση επισήμως από τις 31 Ιανουαρίου θα αριθμεί για πρώτη φορά στην ιστορία της ένα κράτος λιγότερο (ελέω Brexit) και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν κρίσιμες προεδρικές εκλογές (3 Νοεμβρίου 2020), με το αποτέλεσμα αυτών να προξενεί σημαντικό αντίκτυπο για τον υπόλοιπο πλανήτη.
Ως κράτος, είναι αναγκαίο στη δεκαετία που ξεκινάει να στρέψουμε την προσοχή μας σε τρία ζητήματα μεγάλης σημασίας. Στην κατάρτιση ενός εθνικού σχεδίου για τη μείωση της υπογεννητικότητας, στην προοπτική εισόδου της χώρας μας στη λεγόμενη «4η Βιομηχανική επανάσταση», με τα θετικά αντικρίσματα της τεχνολογικής προόδου και στη στροφή προς την περιβαλλοντική προστασία, ώστε η κλιματική αλλαγή να μη συνεχίζει να αποτελεί μέγιστο κίνδυνο.
Οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να επιδείξουν μια πιο συναινετική στάση αναφορικά με κρίσιμες θεματικές, εμβαθύνοντας σε μεταρρυθμιστικές τομές, απεκδυόμενες την οικονομική στασιμότητα.
Η ευκαιρία του εορτασμού των 200 ετών από την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης, την αρχή, δηλαδή, της εθνικής παλιγγενεσίας, δε θα πρέπει να λησμονηθεί, αλλά αντιθέτως να δώσει μία αποτίμηση στους δύο αιώνες του νεοελληνικού κράτους, θέτοντας σε πρώτο πλάνο μια ομοψυχία, αντί του αλληλοσπαραγμού που επικράτησε στην πλειονότητα των ετών.
Τη δεκαετία που μπαίνει η ευκαιρία, δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να χαθεί. Η ισορροπία που αποζητάμε θα έρθει, εάν ως λαός επενδύσουμε στη γόνιμη καλλιέργεια ιδεών και έργων.
Ενδεχομένως, κάποια πλάνα να ακυρωθούν, κάποιοι στόχοι να εγκαταλειφθούν ή να επαναπροσδιοριστούν, εν τούτοις η αναγκαιότητα των περιστάσεων θα αποτελέσει σε ατομικό και συλλογικό βαθμό τη διαχείριση του εθνικού μέλλοντος, το οποίο εμείς οφείλουμε να διαμορφώσουμε.
Ας έχουμε μία παραγωγική χρονιά και μία γόνιμη δεκαετία!
