Της Μαρίας Μαλανδράκη,
«Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θ’ ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις. Αλλά δεν θα ‘μαι πια εγώ. Θα ‘ναι η μάσκα που φορούν στους πεθαμένους. Όσους τους χρησιμοποιούν μετά το θάνατό τους, όταν οι ίδιοι δεν υπάρχουν. Όσο υπήρχα με φοβόσουν. Όσο υπήρχα δεν με άντεχες. Δεν είχες καν την δύναμη να μείνεις ένα δευτερόλεπτο κοντά, άμα σου το ζητούσα. Θα προτιμούσα να μην με διάβαζες ποτέ. Είναι καλύτερο ν’ αγοράσεις ή να κλέψεις ένα μπλουζάκι με την φάτσα μου επάνω τυπωμένη. Κι ας σου φαίνεται γελοίο. Κι ας μου φαινόταν γελοίο».
Δεν έχει σημασία αν ενστερνίζεσαι την ιδεολογία της αριστεράς ή του αναρχισμού, ο Νικόλας Άσιμος είναι αναμφισβήτητα ένας καλλιτέχνης σταθμός της δεκαετίας του ‘70-‘80 του οποίου την επιρροή στην ελληνική ροκ μουσική σκηνή καθώς και στον ελληνικό αναρχισμό συναντάμε ακόμη και σήμερα. Το μοναδικό βιβλίο του αντισυμβατικού καλλιτέχνη «Αναζητώντας Κροκανθρώπους» είναι ένα πόνημα που αποτελείται από μικρές αφηγήσεις, ποιήματα, και τραγούδια εκ των οποίων κάποια συνοδεύονται από προσωπικές σημειώσεις σχετικές με τα πρόσωπα τα οποία αναφέρει, την περίοδο κατά την οποία τα έγραψε, καθώς και κάποιες σκέψεις πάνω σε αυτά. Επίσης, εντός του παρουσιάζεται εν γένει την κοσκοθεωρία του συγγραφέα του με έναν μοναδικό και πρωτότυπο τρόπο.
Ομολογώ πως στην αρχή ήμουν λίγο διστακτική σχετικά με το τι πρόκειται να συναντήσω στο συγκεκριμένο βιβλίο φοβούμενη πως θα ήταν τόσο εμποτισμένο με την κοινωνικοπολιτική ιδεολογία του Άσιμου· σκέφτηκα ότι ενδεχομένως στο τέλος θα κατέληγε να είναι κουραστικό. Παρ’ όλα αυτά η απλότητα της γραφής καθώς και η μόνιμα σκωπτική του διάθεση έκανε την ανάγνωσή του ιδιαίτερα ευχάριστη και ενδιαφέρουσα. Σε όλο το βιβλίο είναι έντονο το στοιχείο της μοναξιάς καθώς και η αγωνία του να ξεφύγει από μία κοινωνία μέσα στην οποία ζει και την οποία έχει εσωτερικεύσει με αποτέλεσμα να βρίσκεται αναπόφευκτα σε μόνιμη ρήξη ακόμη και με τον ίδιο του τον εαυτό. Σε αρκετά σημεία του βιβλίου δίνει αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία και σημείο αναφοράς του βιβλίου θα έλεγα πως είναι η αφήγησή του σχετικά με την περιπέτεια για την αποφυγή της στράτευσής του.
Για όσους αγαπάνε την μουσική του είναι ένα βιβλίο μέσα απ’ το οποίο θα τον ψυχογραφήσουν και θα κατανοήσουν βαθύτερα τον τρόπο σκέψης του· ενώ για έναν αναγνώστη λιγότερο ριζοσπαστικό στην πολιτική του ιδεολογία είναι ένα ανάγνωσμα που θα τον φέρει πιο κοντά στο κλίμα της δεκαετίας κατά την οποία έζησε ο συγγραφέας. Συνεπώς, ακόμη κι αν δεν συμφωνεί κάποιος με τις απόψεις που υφίστανται εντός του βιβλίου, έχει μεγάλο ενδιαφέρον ως αντικείμενο μελέτης μίας ιδιαίτερα ταραγμένης περιόδου.
