Της Ιωάννας Χατζηαντωνίου,
Πριν κλείσει η χρονιά και λίγο πριν μας αποχαιρετήσει αυτή η τόσο ενδιαφέρουσα δεκαετία, θα έπρεπε να θυμηθούμε κάποια γεγονότα που καθόρισαν και στιγμάτισαν τα δεύτερα 10’s. Σήμερα, αποδίδουμε φόρο τιμής στους πεσόντες της τρομοκρατίας, μιλώντας για τις μεγαλύτερες τρομοκρατικές επιθέσεις της δεκαετίας στην Ευρώπη. Σε αυτό το σημείο πρέπει να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι με τον όρο τρομοκρατία δεν αναφερόμαστε μόνο σε γεγονότα τρόμου με ισλαμιστικές ρίζες, όπως έχει λανθασμένα καθιερωθεί στο μυαλό του κόσμου, αλλά σε συστηματικό έγκλημα με τη χρήση βίας και την πρόκληση «τρόμου» οποιασδήποτε εθνικότητας.
Ιούλιος 2011: Βομβαρδισμός Όσλο και δολοφονίες Ουτόγια, Νορβηγία
Στις 22 Ιουλίου του 2011, δύο αλλεπάλληλες επιθέσεις, μια στο κυβερνητικό τετράγωνο του Όσλο και μια στην καλοκαιρινή κατασκήνωση για τα νεαρά μέλη του τότε κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος στο νησί Ουτόγια (Utøya) έσπειραν τον πανικό, με τόση βία που η Σκανδιναβική πρωτεύουσα είχε να βιώσει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπεύθυνος για αυτές τις επιθέσεις ήταν ο Άντερς Μπερινγκ Μπρέιβικ, ένας εξτρεμιστής της άκρας δεξιάς πολιτικής ιδεολογίας με Ισλαμοφοβία, όπως αποδείχθηκε και από αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι δύο επιθέσεις φαίνεται να σχετίζονται, καθώς το κίνητρο του κυρίου Μπράιβικ ήταν να χτυπήσει την τότε κυβέρνηση όχι μόνο άμεσα -με τον βομβαρδισμό της περιοχής όπου βρίσκονταν τα κύρια κτίρια λειτουργίας της κυβέρνησης- αλλά και έμμεσα με τις δολοφονίες των «απογόνων» του κόμματος. Ο υπεύθυνος πιάστηκε την ίδια κιόλας μέρα και κατόπιν δικαστηρίου, 1 χρόνο μετά τα γεγονότα, καταδικάστηκε σε 21 χρόνια φυλάκισης, με πιθανότητα επέκτασης της ποινής του, αν θεωρείται επικίνδυνος για την κοινωνία ακόμη και τότε. Οι επιθέσεις στο Όσλο απαρίθμησαν συνολικά 77 θανάτους, 8 από τον βομβαρδισμό και 69 από δολοφονίες αλλά και ανεπιτυχείς προσπάθειες απόδρασης στο νησί, πάνω από 300 τραυματίες και ένα κράτος συγκλονισμένο από τη βία.
Ιούλιος 2014: Κατάρριψη της πτήσης 17 της Malaysian Airlines στην Ουκρανία
Στις 17 Ιουλίου του 2014 η πτήση MH17 της Malaysian Airlines από το Άμστερνταμ δεν κατάφερε να φτάσει ποτέ στον τελικό της προορισμό το αεροδρόμιο της Κουάλα Λουμπούρ, καθώς συνετρίβη στα ανατολικά της Ουκρανίας, σκοτώνοντας 298 άτομα. Το αεροπλάνο καταρρίφθηκε σε περιοχή κοντά στα σύνορα της Ρωσίας όπου διεξαγόταν ένοπλη διαμάχη μεταξύ των δυνάμεων της κυβέρνησης και φιλορωσικών ακτιβιστών υπέρμαχων του χωρισμού. Ένα ρωσικό βλήμα επιφάνειας για στόχους στον αέρα, έφτασε τα 10.000 μέτρα στα οποία πετούσε το αεροσκάφος και η κεφαλή εξερράγη στα αριστερά του, απελευθερώνοντας περίπου 800 θραύσματα τα οποία τρύπησαν κυρίως το μπροστά τμήμα του αεροπλάνου. Κατά τη διάρκεια της πτώσης του, το αεροσκάφος διασπάστηκε και συντρίμμια του βρέθηκαν σε 6 διαφορετικές περιοχές. Ευθύνες για την επίθεση κατά του σκάφους δεν έχουν επισήμως αποδοθεί ακόμα, αλλά από τα τέλη του 2014, αρχές του 2015, οι ολλανδικές αρχές υπεύθυνες για την διαλεύκανση της υπόθεσης, έχουν 4 κυρίους υπόπτους κατά των οποίων έχουν ξεκινήσει επίσημα αγωγή. Ακόμα και αν η Ολλανδία ή η Μαλαισία δεν είχαν καμία σχέση με αυτή τη διαμάχη, βρέθηκαν και οι δυο χαμένες σε αυτήν την υπόθεση, με την πρώτη να μετράει θανάτους και την άλλη να μετράει ένα δεύτερο αεροπορικό σκάνδαλο την ίδια χρονιά!
Νοέμβριος 2015: Πολλαπλές τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, Γαλλία
Νωρίς το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα της Γαλλίας εναντίον της Γερμανίας στο Σταντ ντε Φρανς, κοντά στο Σαιν – Ντενί, ακούστηκε η πρώτη βόμβα. Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, που βρισκόταν εντός του σταδίου, φυγαδεύτηκε με ασφάλεια. Εντός μερικών λεπτών εξερράγη και η δεύτερη βόμβα πάλι έξω από το στάδιο και μετά από περίπου μισή ώρα η τρίτη στη σειρά λίγο πιο μακριά, στην Οδό ντε λα Κοκερί.
Παράλληλα, στο 10ο και στο 11ο διαμέρισμα του Παρισίου, ξεκινάνε οι δολοφονίες σε εστιατόρια και μπαρ, με μεγάλες απώλειες, ενώ ένας ακόμα τρομοκράτης αυτοκτονεί μέσα σε ένα εστιατόριο, ευτυχώς τραυματίζοντας μονάχα 1 άτομο. Το θλιβερό αποκορύφωμα έρχεται λίγο πριν τις 10 στο θέατρο Μπατακλάν όπου είχε συναυλία η Αμερικάνικη μπάντα «Eagles of Death Metal». Ένοπλα άτομα μπαίνουν μέσα και οι πυροβολισμοί ξεκινούν, μετά τη χαρακτηριστική έκφραση «Αλλάχ Ακμπάρ» που αναδεικνύει τον χαρακτήρα της επίθεσης. Οι θύτες, όπως υποστηρίζουν μάρτυρες, μιλούσαν για την δράση της Γαλλίας στη Συρία και αυτή η επίθεση ήταν τα “αντίποινά” τους. Οι δράστες ξεκίνησαν να μαζεύουν και ομήρους και το δράμα εκτυλίσσεται μέχρι λίγο μετά τα μεσάνυχτα, όταν η αστυνομία ξεκινάει την επίθεση στο θέατρο. Τρεις από τους δράστες αυτοκτονούν και ένας σκοτώνεται από σφαίρα αστυνομικού. Την ίδια περίπου ώρα ο Φρανσουά Ολάντ κηρύσσει την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και κλείνει τα σύνορα. Ξημερώνει 14η Νοεμβρίου και ο απολογισμός φτάνει τους 130 νεκρούς πολίτες…
Μάιος 2017: Βομβαρδισμός σε συναυλία στην Αρένα του Μάντσεστερ, Ηνωμένο Βασίλειο
Οι συναυλίες θεωρούνται πολύ μεγάλες γιορτές στις οποίες άνθρωποι πάσης εθνικότητας και διαφορετικότητας γιορτάζουν τη ζωή. Σε μια τέτοια «γιορτή» στο Μάντσεστερ της Αγγλίας, την 22 Μαΐου του 2017 επέλεξε ο Σάλμαν Αμπεντί να πραγματοποιήσει μια επίθεση αυτοκτονίας. Κουβαλώντας εκρηκτικά πάνω του εισήλθε στην Αρένα του Μάντσεστερ όπου χιλιάδες κόσμος, στην πλειοψηφία νεαρά άτομα και παιδιά, είχε μαζευτεί για να παρακολουθήσουν το σόου της Αμερικανίδας Αριάνα Γκράντε. Την ώρα που ο κόσμος ξεκίνησε να φεύγει η βόμβα εξερράγη σπέρνοντας τον πανικό, σκοτώνοντας 22 παιδιά και τραυματίζοντας σημαντικά περίπου 50 άτομα. Η αντίδραση των αρχών και των τοπικών νοσοκομείων ήταν άμεση και η περίθαλψη των τραυματιών αποτελεσματική. Η επίθεση αυτή μπορεί να μην έφτασε τον υψηλό αριθμό των θυμάτων άλλων επιθέσεων, αλλά σίγουρα ευαισθητοποίησε πάρα πολύ τον κόσμο και μαθεύτηκε σε όλη την υφήλιο. Ιδιαίτερα η κίνηση της τραγουδίστριας να διοργανώσει μια δεύτερη συναυλία στο ίδιο ακριβώς στάδιο με τίτλο «Μια Αγάπη Μάντσεστερ» (“One Love Manchester”), συγκίνησε τα πλήθη και πέρασε το μήνυμα της αγάπης και της δύναμης. Σε συνεργασία με πολλά διάσημα ονόματα της αγγλόφωνης μουσικής, κάλεσε τον κόσμο να μαζευτεί ξανά για να τιμήσουν τους 23 πεσόντες αλλά και να εκφράσουν άμεσα την αλληλεγγύη και τη δύναμη που έχουν οι πολλοί μαζί έναντι κάθε είδους όπλου. «Ήρθαμε να δείξουμε ότι δε φοβόμαστε και ότι δε μπορούν να μας νικήσουν», σχολιάζουν χαρακτηριστικά νεαρά κορίτσια που παρέστησαν μαζί και οι γονείς τους.
Φυσικά αυτό δεν είναι παρά μονάχα ένα δείγμα των επιθέσεων που βιώσαμε την περασμένη δεκαετία στην Ευρώπη, πόσο μάλλον σε όλη την υφήλιο. Χαρακτηριστικές είναι και οι πιο πρόσφατες επιθέσεις του 2018 σε Παρίσι, Λιέζ (Βρυξέλλες), Στρασβούργο κ.α. Ωστόσο, οι αρχές των κρατών έχουν δημιουργήσει αποτελεσματικά σχέδια για την ανακάλυψη τρομοκρατικών οργανώσεων ή την κατάρριψη των σχεδίων τρομοκρατικών επιθέσεων. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας που ξεκίνησαν οι Αμερικάνοι φαίνεται να κρατά καλά και ελπίζουμε στο μέλλον η τρομοκρατία να περιοριστεί ή σε ένα ιδανικό σενάριο, να εξαλειφθεί και να είναι ακόμα ένα κεφάλαιο σε βιβλία ιστορίας. Ας ξεκινήσουμε με τη νέα δεκαετία…
Γεννημένη στη συμπρωτεύουσα Θεσσαλονίκη το 1999, μετακόμισε στην πρωτεύουσα για σπουδές στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά. Όνειρο της είναι να αλλάξει κάτι μικρό στον κόσμο δίνοντας το παρόν όπου και όπως μπορεί. Κυνηγάει τα ταξίδια γιατί πιστεύει πως πρέπει να δεις τον κόσμο και μάλιστα με πολλά διαφορετικά μάτια. Λατρεύει την ποίηση, τα βιβλία και έχει πίστη στη δύναμη των λέξεων σε όποια γλώσσα και αν είναι αυτές, εξ ου και η εκμάθηση ξένων γλωσσών ως χόμπι.
