του Γιάννη Μυταυτσή,
Μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου ο ΣΥΡΙΖΑ περιήλθε σε μια διαδικασία αναπροσαρμογής στην αντιπολίτευση. Διότι η τετράχρονη παρουσία του στα κυβερνητικά έδρανα δεν μπορούσε να ξεπεραστεί με εύκολο τρόπο, πόσο μάλλον γι’ αυτούς που θεώρησαν ότι η υπουργική καρέκλα τους ανήκει. Σ’ αυτή τη διαδικασία αναπροσαρμογής και μετάλλαξης φαίνεται πως για τον Αλέξη Τσίπρα καθοριστικό ρόλο παίζει το παλιό ΠΑΣΟΚ, αν κρίνουμε από τη νεοσυσταθείσα επιτροπή ανασυγκρότησης, η “πασοκοποίηση” είναι αναπόφευκτη.
Το ζήτημα είναι πως μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του παλαιού Συνασπισμού μπορούν να συνδιαλλαχτούν με τα στελέχη του “Πινοσέτ” ή μάλλον πως τα στελέχη του Παπανδρέου, της κυβέρνησης του 2009, μπορούν και συνεργάζονται με το κόμμα το οποίο νυχθημερόν τους εξύβριζε και τους αποκαλούσε “ναζί”, “χουντικούς” και “γερμανοτσολιάδες”. Ξεχνώντας μάλλον ότι το 2015 υπέγραψαν αυτά που θα έσκιζαν με ένα άρθρο. Είναι απορίας άξιο πως δέχονται οι Ραγκούσης, Μωραϊτης, Βάρτζελη, Σπίρτζης, Τόλκας, Ξενογιαννακοπούλου κ.α. τις βολές που εξαπέλυσε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ για το πρώην πρωθυπουργό, όπου στη πρωθυπουργία του υπήρξαν υπουργοί, συνεργάτες του καθώς και πρόεδροι σε επιμελητήρια ή πόσο εύκολα ξεχνάνε το κόμμα το οποίο τους ανέδειξε, αποδεχόμενοι σιωπηρά το υβρεολόγιο της περιόδου 2009-2014 από τους νέους τους συντρόφους. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει κοντή μνήμη. Γιατί ένα ρητό λέει “δεν γλύφω εκεί που φτύνω”. Όμως, στο βωμό της εξουσίας, ο κύριος Τσίπρας, όχι μόνο έγλυψε αλλά ξέχασε τις καταβολές και τις εξαγγελίες του. Συμπεριέλαβε στα ψηφοδέλτια, στις επιτροπές του κόμματος, στα υπουργεία το χουντικό ΠΑΣΟΚ, όπως το αποκαλούσε. Μάλιστα, τα πρωτοκλασάτα στελέχη αυτού του μεταγραφολόγιου, όπως ο κύριος Ραγκούσης που δήλωνε, ότι δεν άλλαξε κόμμα για το βουλευτικό μισθό και σήμερα είναι κήνσορας της πολιτικής αλλαγής στον ΣΥΡΙΖΑ ή ο κύριος Μωραϊτης που χαρακτήριζε το 2017 ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι “τυχοδιωκτική” και “απάτη της Μεταπολίτευσης”. Μάλλον, οι συνθήκες άλλαξαν γρήγορα.
Μάλιστα, η κοντή μνήμη του κυρίου Σκουρλέτη τον κάνει να ξεχνά πως υπήρξαν συνεχιστές του μνημονίου (3ο μνημόνιο), να ξεχνά ότι για τη καρέκλα συνεργάστηκαν με το δεξιό κύριο Καμμένο, να ξεχνά ότι κορόιδεψαν τον αγανακτισμένο κόσμο και πούλησαν τα κινήματα που τους στήριζαν στους δρόμους. Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι αποδέχτηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ τους γραμματείς που χρέωσαν το ΠΑΣΟΚ, τους συνεργάτες του Άκη Τζοχατζόπουλου, τη δεξιά του Καμμένου καθώς και τους υπουργούς αλλά και τα στελέχη της κυβέρνησης του 2009.
Τελικά, η πολιτική για το ΣΥΡΙΖΑ ίσως είναι επάγγελμα και η διασφάλιση των υψηλών ποσοστών γίνεται χωρίς κανένα ιδεολογικό εμπόδιο, διότι η εξουσία ξεπερνά την ιδεολογία. Ακόμη και στη σύσταση του νέου Πολιτικού Συμβουλίου ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε πως ξεφορτώνεται από πάνω του το Συνασπισμό, όπως ξεφορτώθηκε τον Λαφαζάνη και ρίχνει τα δίχτυα του στη μοναδική σωτηρία του, το ΠΑΣΟΚ και τους φίλους του Γιώργου Παπανδρέου.
Δυστυχώς, ο ελληνικός λαός όχι μόνο εμπιστεύτηκε το 2015 ένα κόμμα που στήριξε τη πολιτική προπαγάνδα – στρατηγική του στους δρόμους, όχι μόνο ψήφισε το κόμμα της κωλοτούμπας, αλλά ψήφισε ένα κόμμα που το μόνο σαφή πολιτικό σχέδιο του ήταν η εξουσία. Ξεχνώντας, ότι υπήρξαν η αιτία του πρώτου καταστροφικού εξαμήνου του 2015, γιατί νόμιζαν πως θα χτυπούσαν το χέρι στο τραπέζι των Ευρωπαίων, όντας σε μειονεκτική και εξαρτώμενη θέση από τους θεσμούς.
Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Χαλκιδικής. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και μεταπτυχιακός φοιτητής στο ΠΜΣ Βυζαντινής Φιλολογίας - Παλαιογραφίας, στο ίδιο τμήμα. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαϊου ήταν υποψήφιος κοινοτικός σύμβουλος στην κοινότητα Αγίου Νικολάου.
